DALYA (COMPLETED)

Chapter 35

Chandee's Pov

Ilang oras na ang lumipas ngunit wala parin balita kina Kapitan. Puno ng pag alala ang dibdib ko at hindi ko narin nagawang kumain ng tanghalian. Pinit nila akong kumain kanina at sinubukan ko naman ngunit hindi ko malunok ito.

Lumipas ang isa pang oras at may mga sundalong dumating, sa bilang ko ay nasa anim sila. Hinanap ko agad si Kapitan sa kanila ngunit wala ito.

"Nasaan si Kapitan?" Tanong ko sa isang sundalong sugatan

"Nasa kampo na si Kapitan binibini at pinapasabi nito na huwag kang mag alala sa kanya at maayos ang lagay niya" sagot ng isang sundalo na may bahid din ng dugo sa katawan.

"Pinapunta lang niya kami dito para magamot ang mga sugat namin" sagot ng sundalong pinagtanungan ko

Gumaan naman ang loob ko sa nalaman. Dali dali akong tumulong sa mga ito para magamot at laking pasasalamat ko dahil hindi naman ganun kalalim at grabe ang mga hiwa nila sa katawan.

"Kumusta naman? Nailigtas niyo ba ang mga kababaihan?" Sunod na tanong ko habang nililinis ang hiwa ng isang sundalo

"Tagumpay tayo binibini ngunit kailangan pang kwestiyonin ang mga nahuli, iilan lang kasi ang mga babae kaninang nailigtas" sagot naman niya

"Nakauwi na ba ang mga nailigtas niyo?" Usisa ko

"Hindi pa binibini nasa kampo pa sila at nagpapahinga, nag utos si Kapitan na puntahan ang mga magulang nila at sunduiin ang mga ito sa kampo" sagot nito

Tumango ako.

"Mabuti kung ganoon, makakauwi na sila. Makita niyo narin sana at mailigtas yung iba pang mga babae" Sabi ko pa

"Sigurado yun binibini" nakangiting sagot niya "kailangan lang pwersahin magsalita ang mga nahuli para malaman kung nasaan ang iba pang mga kababaihan na dinukot nila" ngumiti naman ako bilang pag sang ayon sa sinabi niya.

Nagamot na namin lahat ang mga sundalo at kasalukuyang nagpapahinga na ng dumating naman si Kapitan sakay ng kabayo niya. Agad akong tumayo at sinalubong siya. May bahid na mantsa ng dugo ang katawan niya kaya agad akong nag alala.

"May sugat ka" nag aalalang sabi ko

"Wala ito malayo sa bituka" pagbibiro pa niya. Kung hindi ko lang napigilan ang sarili ko ay baka nahampas ko na siya.

"Halika doon at gagamutin ko" Sabi ko nalang at humawak sa kanya para maalalayan siya.

"Hindi na kailangan maliit na hiwa lang naman natamo ko, nagpunta lang ako para makita ka at di ka na mag alala" Sabi nito

"Kahit na, titignan ko parin para magamot" hinila ko siya papunta sa isa sa mga higaan at pinaupo doon. "hubarin mo yang pang itaas mo para makita ko at malagyan ng gamot" Sabi ko pa. Lumapit naman si Ate Salve samin na may dalang dinikdik na halamang gamot.

Sinunod naman ni Kapitan ang sinabi ko at naghubad nga siya. Napalunok naman ako ng makita ang katawan niya. Naalala ko tuloy mga kaibigan ko na tumutulo ang mga laway kapag nakakakita ng abs. Lalo na ang abs ng ultimate crush nila na si Daryl.

Pasimpleng pinilig ko ang ulo ko para mawala sa isip ko ang mga kaibigan ko at ang pagpapantasya sa katawan ni Kapitan. Nagkatinginan pa nga kami sandali pero iniwas agad nito ang tingin niya. Napansin ko rin namumula ang mukha niya. Anong ibig niyang sabihin mas nahihiya pa siya sa'kin dahil naka borles siya?!

Pinaningkitan ko nalang siya ng tingin at sinimulan linisin ang sugat niya sa may parte ng dibdib. Ang sabi niya kanina maliit na hiwa lang pero ang totoo ay mahaba pala. Pagkatapos kong magamot at matakpan ang sugat niya ay naiwan parin ang mga mata ko sa katawan niya.