Imperfectly Perfect

Chapter 67

Chapter 67

SCPU

Kung noon ay may lakas ng loob akong salubungin ang mga mata niya, ngayon ay hindi ko magawa. Dama ko ang tingin niya sa direksyon ko ngunit alam kong lampasan iyon sa likod ko.

"What the? Uwi na lang pala tayo! Damn, nakakatamad pala manood."

Tumayo si Maddie ngunit hindi ako sumunod. Nakatutok lang ang mga mata ko sa stage at hindi iyon inalis doon. "Sit down, Maddie. Hindi ako aalis."

"Pero..." nasapo niya ang noo ng makaupo. "Emotional damage 'to."

Hindi ako umimik at pinanatili ang kalmadong postura. But little did they know, my inside were already in havoc. Hindi na matigil ang malalakas na pagkabog ng dibdib ko at panginginig ng kalamnan. He was just there, so close, yet so far. At ang babae sa likod ko, kahit malayo ang pwesto ay tiyak kong malapit sa kaniya.

His grin says it all.

Ano? Pinangangalandakan niya sa akin na may bago na siya? Na kaya niyang magmahal ng iba, hindi tulad ko na nakulong na sa pagmamahal sa kaniya.

How... how can he throw those years we've been together? Parang naiintindihan ko na si Maddie kung bakit ayaw niya kay Leandro ngayon.

Kahit alam niyang nandito ako, at nasa unahan pa ng 'fiancé' niya, nakukuha niya pang ngumiti ng ganyan. Wala siyang pakialam sa nararamdaman ko!

Nakakabastos!

Kinuyom ko ang kamao ko. No, hindi ako aalis. This place is so dear to me. At alam kong ganon din siya dahil hindi niya tatangapin ko ang offer na maging judge kung hindi.

We both came from this University. Hindi lang siya kaya ba't ako aalis.

I will just endure this fucking pain!

Nagtuloy-tuloy ang pageant. Nasa kalagitnaan na ng modeling nang mapansin ko ang pagbubulungan ng mga head at teachers ng SCPU habang napapasulyap sa akin. Ngumiti ang isang teacher sa akin ng masalubong ko ang tingin nito. I don't remember her before kaya tiyak kong bagong guro ito. She knows me?

Nang matapos at nagsimula ang paghahanda para sa swimsuit competetion ay inabala muna ng host ang mga viewers. Nagbibiro ito sa mga judges ng biglang mabanggit ang pangalan ko. Nanlaki ang mata ko ngunit inayos din ang sarili ng tumama sa akin ang camera. My face showed on the LED screen.

"... at sobra namang nakaka-touch na makitang bumisita ang isa at kilalang former SCPU students and Council President ngayon kahit gabing-gabi na! A FMGE passer and took medical residency in Gleneagles Hospital in Singapore, Ms. Elizabeth Bailey! Grabe, ibang level pala ang mga proffesion ng mga SCPU former student. Parang gusto ko na tuloy umuwi!" Tumawa ako bilang pakikisama, kahit gusto ko ng sumimangot dahil live na live ang mukha ko sa malaking screen.

Can't they take it off? Nako-conscious ako, lalo na't alam kong nakikita niya ako.

"Ako lang ba o sadyang mga mukhang artistahin ang mga SCPUnians? From their former students to current, noh? Kita naman sa ating mga contenstant! Uuwi na talaga ako!" The people laughed again.

Nakahinga ako ng maluwag ng alisin na ang mukha ko sa screen matapos ulit akong pasalamatan ng host. Sumandal ako at pasimpleng nilinga ang pwesto ni Leandro. He was looking at the contestant darkly, and I notice his clenching jaw and balled fist. He's mad. Para saan naman? Dahil napansin ako? O dahil ayaw niyang nandito ako?

Umirap ako at nanood na lang. Hindi kaniya itong school para umalis ako at paluguran ang kung ano mang kagustuhan niya.

Nagkaroon ulit ng break kaya nagpaalam muna ako kay Maddie para mag-comfort room. Nang tumayo ako ay dama kong mainit na tingin sa aking likuran. His fiancé is looking at me.