Imperfectly Perfect

Chapter 54

As I promised! Sorry natagalan. May online class kasi kami kanina haha! Anyways, Enjoy reading!

Warning: Unedited.

________________________________

Chapter 54

His reason

Wala kaming imikan ni Leandro habang nasa byahe.

Minsan, naiisip ko kung mali bang nagmahal agad ako matapos kay Darcy. Dapat ba hinintay ko ang tamang oras? Dapat ba nagpalipas ako ng isang taon bago tanggapin si Leandro? But then, I can't bare seeing Leandro with someone. Kaya nga tinanggap ko siya agad dahil hindi ko makita ang sarili ng hindi siya kasama.

I love Leandro. So much. At hindi ko alam kung bakit hindi niya makita iyon? I admit, I am not sweet as him. Pero vocal naman ako sa pagmamahal ko sa kaniya. I make fun of his I love you's but I was just covering how flattered I am. Sobrang saya ang nararamdaman ko kapag sinasabi niyang mahal niya ako.

At sa tuwing sinasabi kong mahal ko siya, totoo iyon. I am always sincere. And yes, galit ako kay Darcy hindi dahil nasasaktan pa din ako sa pang iiwan niya sa akin. Kundi dahil minsan na lang ako magtiwala ngunit binabali pa. I trusted Darcy about my disorder, pero pinagsabi niya lang iyon sa iba. At kay Amanda pa!

Sinong hindi magagalit?!

"L-Leandro... talk to me. Let's make up. Huwag nating simulan ang araw na hindi tayo ayos."

Pasimple niyang inagaw ang kaniyang libreng kamay mula sa akin. Masakit. Ngunit kasalanan ko din naman ito. I hurt him unconsciously. Akala ko, mas makakabuti na hindi niya malaman ang mga sikreto ko para hindi na niya pasanin, pero mas nakasama pa pala iyon.

"Maiintindihan ko pa iyong pagtatago mo ng disorder mo at tungkol sa pag alis mo, Elizabeth. But about you and that fucking Darcy's meeting." He shooked his head. "I don't know. I... I... I'm fucking j-jealous!"

"Selos?! There's nothing to jealous about, Leandro!"

Sandali niya akong sinulyapan bago napailing. Nagtagis ang bagang niya, sa unahan ang titig.

Doon ko lang napansin na nasa subdivision na kami, malapit sa aming bahay. Bahagya nang nagpapakita ang araw kaya hindi na ako nahirapang kilalanin ang taong nakatayo sa harap ng gate namin.

"Now tell me, why wouldn't I feel jealous, huh?" Gigil niyang pinatay ang makina. "Fucking bastard! Hindi ka talaga titigilan ng hayop!"

"Leandro, please stay here. Ako na ang kakausap—" marahas siyang humarap. Ito na naman ang madilim niyang mukha at ang malalamig niyang titig kaya hindi ko maiwasang mapaatras.

"No fucking way! Sa tingin mo hahayaan kitang makipag usap sa hayop na iyon?!" Binuksan niya ang pintuan ng kotse na ikinaalarma ko. "Stay here."

Leandro's built will surely beat Darcy. Kahit hindi nagkakalayo ang mga katawan nila, alam kong mas lamang si Leandro dahil mas malaki ito sa huli.

Dali-dali kong inalis ang seatbelt nang magharap ang dalawa. Hindi ko yata kayang titigan lang ang mga ito. Saka ano bang ginagawa ni Darcy dito?

"What the fuck are you doing here!?" Iyon ang naabutan kong tanong ni Leandro ng makalapit ako sa dalawa.

Darcy smirked. From the guy I used to love before, he's kinda mature yet... he looks wasted right now. Namumungay ang mga mata, namumula ng pisngi at tainga. Lasing.

"Get out of my way. I need to talk to Elizabeth."

"You doesn't have the right to talk to my 'girlfriend', fucker!" Hinawakan ko sa braso si Leandro. Shit! Pinapalala niya lang lalo.