Her addiction

CHAPTER : THIRTEEN

Sierra

Naglalakad ako ngayon sa loob ng Mall pagkatapos namin mananghalian kanina kasama sila Yanna ay agad rin akong umalis para makaiwas sa kanila.

Kaya rin ako Nandidito dahil nagmessage sakin ang publisher ng libro ni Sciria na may mabibili raw ako na libro niya rito.

Binabayaran ko rin kasi ang Publisher na 'yon para sabihin sakin kung may bagong release na ba ng libro si Sciria at hindi naman ako nagkamali na dahil sa pera ay sinunod niya ako.

People haist.

Hindi rin lingid sa kaalaman ng lahat ang itsura at impormasyon ni Sciria. Lahat daw ay nakatago at tanging kanang kamay lang nito ang palaging nagpapasa ng mga sinusulat ni Sciria.

I'm still wondering what does she looks like or who she is.

Nakapasok na ako sa isang bookstore at pumunta sa may counter para ipakita ang message ni Aldric na siyang Publisher ni Sciria.

Tumango naman ang nasa counter at nagpaalam muna kaya tumango nalang din ako at pagkuwan nilibot ang paningin sa loob ng bookstore nang mapunta ito sa isang batang babae na tahimik na nagbabasa habang may gatas sa may tabi ng libro nito.

Seryoso at tila walang pakialam sa mga taong pinagtitingnan din siya dahil kahit sino ay mapapatingin dito lalo na sa binabasa niyang alam kong hindi kayang basahin ng mga batang kasing edad niya.

It was all about a numbers.

Napukaw nito ang atensyon ko at sa hindi alam na dahilan ay pumunta ako sa direksyon niya. Para bang may humahatak sakin na lapitan ito.

Nang malapitan ay umupo ako sa katapat na upuan niya kaya naman ay napatingin ito sakin.

First thing that made me look for her is her eyes. She has a central heterochromia and limbal rings.

She's cute.

"How dare you to sit on my property?" She asked in a cold way.

She crossed her arms on her chest and looked at me intently but I saw how her eyes flickered into something I can't pinpoint before it went back to normal.

I can't help but be amazed on how the way she can handle her emotions and the way she talk to me.

Parang nakikita ko tuloy ang sarili ko sa kaniya.

Naiiling naman ako at ginaya ang posisyon niya. Napataas naman ito ng kilay at matiim na pinakatitigan ako.

"Again, stranger. Who are you? No one ever dare to sit on my property." Malamig niyang tanong at tila nais niya akong paalisin ora mismo.

"I am Sierra, baby. What about you?" Malamig ko ring turan na siyang kinamangha niya at pagkuwan bumitaw ng isang matamis na ngiti sakin.

Nawala ang malamig na aura nito na pumapalibot sa paligid niya at napalitan ng magaan at maaliwalas.

"I am Tiara! Nice to meet you Sierra!" Masaya niyang turan ngunit napakurot ako sa ilong ng marinig na hindi man lang siya gumamit ng honorific.

"Well nice to meet you too Tiara. What are you doing here by yourself at that young age without someone accompany?" Taas kilay kong tanong.

I can literally see myself to her.

"Oh I escaped from my Nannies. They are so annoying!" Reklamo niya at namangha rin ako dahil kinurot nito ang ilong dahil sa inis.

That's also my mannerism when I am annoy, piss or angry, you name it.

"May I ask why?" I said and leaned myself on the table and looked at her intently.