Her addiction

CHAPTER : FORTY - SIX

Selene

"Everything is on set?" Dad asked, fixing his vest while loaded with some ammo to his upper body.

We were currently preparing to attack. Since it's sunday today at ngayong araw din ang coronation day ni William. For the past five day ay wala akong nakuhang sagot at tulong mula kay Lolo. But the words he said keeps bothering me. I don't know what he wants to mean pero kung ano man iyon sana maganda ang kinalalabasan.

"Yeah." I replied.

I was busy analyzing and memorizing the blueprint of the Palace when someone barged in. "Are you guys sure na hindi niyo ako isasama?" Leticia asked while giving us her puppy eyes.

"No, cousin." I said with the finality on my voice.

Bagsak balikat itong tumalikod sa akin ngunit bago niya ako talikuran ay ngumiti ito nang nakakaloko. "Nasa akin ang alas, Selene." She said with a tease.

Napailing nalang ako dahil sa sinabi niya. Napabaling ang tingin ko kay Dad nang kinasa nito ang baril na gagamitin. He's holding the gun tight like he is about to shoot someone. I can feel his determination to end this war at mailagay na sa lahat ang tama. We could easily finish this kung nandito si Lolo at gising si Ivory but until now ay tulog pa rin siya. Miski ang mga sugat niya ay gumaling na pero nagtataka pa rin kami kung bakit siya unconscious.

"Be careful, Dad. You might shoot someone." Saad ko sa mahinahon kong boses. Tumingin ito sa akin sa pamamagitan ng salamin na nasa may pader na malapit na nakapwesto sa kaniya. He smirked and playfully roll the gun on his hand.

"I can't wait to kill that guy, Selene. Sagad na sa kalingkinan niya ang gigil ko. Simula sa pangaabuso niya sa'yo at sa mga pasakit na ginawa niya para lamang mapasunod ka. But he's being to contented from that, hindi niya alam na sa isang pitik mo lang kaya mo siyang ipatumba. How pathetic." He shook his head and chuckled.

Napaisip naman ako. Dad was right. Hinayaan kong magsuffer at maging mahina sa loob ng tatlong taon sa puder ni William but I have to. Dahil ayaw kong madamaynsi Tiara sa pinaplano niya. Bukod sa gusto niya maging makapangyarihan ay gusto niya din mapasakaniya niya ako. But he failed to do that because no matter how hard he tried to get me.

There is only one person who can own my heart from the beginning.

"I know, Dad. Pero kailangan kasi." Saad ko at bumuntong hininga. Lumabas na ako sa kwarto kung nasaan kami naghahanda at pumunta sa may labas ng bahay. Lahat ng tauhan namin ay nakalinya at hindi mabilang kung ilan sila. From the Fiero organization na sa tingin ko ay mahigit isang daan ang rami at mga tauhan ni Dad na kasing rami rin sa kabila hindi pa kasama ang mga tauhan ko. I have my own to guard and protect us privately.

Bawat linya ay may kaniya kaniyang leader na magsasabi kung ano ang mga gagawin nila. Lahat ay may role at may posisyon kung saan sila dapat p-p'westo. We really prepared for this dahil hindi biro ang gagawin namin. This is a big event for sure paghahandaan rin iyon ni William. And I wish that he could not outsmart that. I know William that well dahil sa tagal nang pagsasama namin but there is some things that I don't know about him.

"Ma'am, the car is ready." Naputol ang pagiisip ko nang lumapit sa akin ang tauhan ni Tito Luigi. He is full loaded with a different weapons on his body the same with the others.

"Get ready and we were going to go now." Saad ko at bumalik muli sa loob para puntahan si Dad na ngayon ay kasama na si Tito Luigi, they were both smiling at each other but when they saw me, the smile they had went gone at napalitan iyon ng seryoso.

"The car is ready Dad, Tito." Turan ko sa kanila. Ngumiti sila nang maliit at sabay na naglakad palabas pero binigyan muna ako nang mahinang tapik ni Tito Luigi.