Arkadaşlar sanırım yeni bölüm atmamı bekliyormuşsunuz çok fazla okunduğunu görünce yazmak istedim ama hafta içi vaktim olmayacağı için hafta sonlarını ve cumaları yazabileceğim şimdiden kusura bakmayın :)))
Yalnızca bunu söylemek için bu kadar beklemesi hem güzel hem de çok tatlıydı ama ben korktuğu gibi bir cevap vermedim ve gayet sakin karşıladım Mert abi şaşırmış bir tavırla "abicim senin kadar acayip çocuk görmedim gerçekten" bu sözüne karşılık olarak ben yalnızca gülmekle yetindim
10 dk sonra işi bitmişti burnumdan o şeyi çıkarınca ben lavaboya gittim o da o sırada birini aradı ama kimi aradığını bilmiyordum ben ihtiyacımı giderince kahvaltı yapmadığımı düşünerek beni kantine götürdü ve tost ısmarladı ben tostu beklerken ufak bir işi olduğunu ve hemen döneceğini söyleyerek gitti
Geldiğinde yemeğim çoktan bitmişti o yüzden zaman kaybetmeden acile geldik boş bir yatağa geçmemi söyleyerek Emre abinin yanına gitti dudak okumayı beceremediğim için ne konuştuklarını anlamıyordum ancak ikisi de çok düşünceli görünüyordu konuşmaları bitince Emre abi yanıma gelip durumu açıklamaya başladı "ufaklık damla ablan bugün yok o yüzden seninle bir abi ilgilenecek ama endişelenmene ya da korkmana gerek yok damla ablan gibi onun da eli çok hafiftir " sürekli benim korkmamam için uğraşıyorlardı ben de sorun olmaz anlamında başımı salladım
yaklaşık 5 dk sonra 30 lu yaşlarda esmer uzun boylu yakışıklı bir abi geldi. Önce kendini tanıttı "merhaba ufaklık benim adım Deniz çocuk hemşiresiyim Damla ablan olmadığı için bugün seninle ben ilgileneceğim peki senin adın nedir" "benim adım da Beste" tanışma faslı bitince aynı Damla ablanın yaptığı gibi iğne girerken kafamı çevirmemi istedi ama onun kadar ısrar etmedi bende bakmaya karar verdim çünkü korkumu yenmiştim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Korkmadığıma herkes gibi o da şaşırmıştı ama belli etmedi bu serum küçük olduğu için yarım saat bir saate bitermiş ben yine can sıkıntısıyla telefona bakacaktım ki Kaan abi geldi öğlen arasına biraz daha vardı ama son iki hastası randevusunu iptal ettiği için yanıma gelmiş telefona bakmak yerine sohbet edebileceğim bir insan olması güzeldi ama ben dışında başka bir şey konuşmuyorduk Kaan abi sürekli bu tedavi sürecinden hangi durumlarda uzayıp hangi durumlarda kısalacağından benim ne yapmam gerektiğinden bahsetti
Çok şükür 15 dk sonra bu konuyu kapatabilmiştik ben olmasam hiç kapanmazdı da soru sorduğum için onu cevaplamak zorunda kaldı sorumun cevabını almamdan çok geçmeden öğle arası oldu o yüzden Emre abide yanımıza gelmişti ikisi de kendi hastalarını anlatıp çekiştiriyorlardı bana da eğlence çıkmıştı "Mesela bugün Emre abinin 6 yaşında bir hastası varmış çocuk çok tatlıymış ama herhangi bir doktor ya da hemşire ona yaklaştığı an ağlamaya başlıyormuş" onların muhabbetlerini dinlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım
Öğlen arası bitmişti ama benim serumum hâlâ bitmemişti yanımda kimse kalmadığı için telefona bakmaya başladım ancak daha telefonun kilidini bile açamadan Deniz abi geldi serumum henüz bitmemiş olmasına rağmen çıkardı sonra pamuğu koyarak bastırmamı söyledi ve geçmiş olsun diyerek gitti
Artık hastanede işim bittiği için dönüş yoluna doğru geçtim öğlen olduğu için bu sıcakta yürümek istemiyordum hastane serindi ama akşama kadar da burada kalamayacağımdan dolayı daha da sıcak bastırmadan gitmeye karar verdim ve hızlı bir şekilde yola koyuldum
Arkadaşlar gerçekten ilginiz için teşekkür ederim elimden geldiğince anlatım bozukluğu yapmamaya ve aynı kelimeleri kullanmamaya gayret ediyorum ama bir hatam varsa affedin hafta içi yazamayacağımdan dolayı bu bölümü bir tık daha uzun yaptım tekrar teşekkür ederim hepinize
