Hastanelerde Bir Ömür

37

Uyandığımda saat 10:00'du odadan çıktığımda ben hariç kimsenin uyanmadığını gördüm tabi Kaan abiler işe gitmişti yalnızca ben Eren ve Berk vardık mutfağa bir şeyler hazırlamaya doğru giderken masanın yanından ki poşetleri fark ettim bunlar Kuzey abinin dünkü aldığı eşyalardı

Görünce hatırlamıştım bunlardan yalnızca birini vermişti dün acaba içinde ne var diye merakımdan ölüyordum evde nasıl olsa kimse yok diye de açmaya karar verdim tam o sırada gözüm bir not kâğıdına takıldı hemen elime aldığım gibi okumaya başladım

"Biricik hastam kardeşimin sevgilisi ufaklık ve kardeşim gibi gördüğüm Beste dün sizin de imreneceğinizi düşünerek her birinize almıştım almıştım ancak vermeye fırsatım olmadı bulacağını tahmin ederek not yazmaya karar verdim umarım bulur ve okursun hediyelerimi beğenirsen senden tek isteğim umudunu yitirmemen bak iyileşmeye başladın bile hepimiz bunun için uğraşıyoruz sana çok güveniyorum sen çok güçlü ve güzel bir kızsın seni seven
Kuzey Abin"

Notu o kadar güzel yazmıştı ki duygulanmamak elde değildi burnumun yanmaya başladığını hissedince ağlayacağımı anladım hatta gözümden birkaç damla yaş düşmüştü bile eskiden mutlluktan böyle olanların çok saçma bulurdum ancak şimdi ben de aynıydım uzun zamandan sonra ilk defa böylesine bir hediye ve not almıştım

Biraz ağladıktan sonra sakinleşmeye karar vererek elimi yüzümü yıkadım hatta buz gibi suyun altına girmeyi bile istedim ancak evde olmayınca yapamadım

Kahvaltı için mutfağa gittiğimde masada her şey hazırdı hatta kimin ne yiyeceği tek tek ayrılmıştı sanırım bugün mutluluktan ağlamakla geçecek diye düşünürken yine bir not buldum biraz sıkacağını düşünsem de okumaya başladım zaten kısa bir nottu

"Güzellik dengeli ve sağlıklı beslenmeyi unutma şimdiden afiyet olsun
Kaan"

Burada da Kaan abi ve Kuzey abinin yazmaktan anlama seviyelerini görmüştüm Kaan abinin bu işlerle uzaktan yakında alakası yoktu sanırım ki bir de doktor olan oydu şahsen daha güzel bir eşy bekliyordum ama hiç yoktan da iyiydi

Kahvaltıya başlayacaksın içeriden bir tıkırtı duydum sanırım biri uyanmıştı ama kim olduğunu bilmiyordum uykulu olduğum için seslenmeyi akıl edemeyerek gidip bakmayı tercih ettim

_Günaydın

_Günaydın

_E nasıl buldun yatağımı

_Valla çok rahattı teşekkür ederim fedakarlığın için

_Ne demek

_Sen naptın rahat uyudun mu

_Eh işte abimle ne kadar rahat uyunursa

_Niye be

_Amaann sürekli öğüt verip durdu yok şöyle yap şunları yapma sonra serum meselesiyle ilgili işte konuşup durdu

_Anladım

_Hadi gel beraber yapalım kahvaltıyı

_Kaan abi hepimiz için bir şeyler hazırlamış

_Tamam geliyorum hemen

Berk üzerini değiştirmeye gitmişti bense mutfakta telefona bakıyordum aniden midem bulanmaya başladı ortada hiçbir sebep olmadığı için hâliyle şaşırmıştım geçmesi için ekmek yemeye karar verdim ancak fayda etmiyordu ben de çareyi gözümü kapatmakta bulmuştum tam o anda Berk geldi

_Beste ne oldu

_Merak edilecek bir şey değil ya sanırım biraz üşütmüşüm midem bulanıyor

_Ne yapacaksın peki