Hastanelerde Bir Ömür

33

Eren'e çok güzel çikolatalı bir kek yapmıştım gözünde ki mutluluğu görebiliyordum bende en az onun kadar mutluydum henüz öğlen bile olmamıştı canımız sıkılıyordu

-Beste bir şey sorcam ama hemen hayır deme olur mu

-Ne sorcan ki

-Hani öğlen arası yaklaşıyor ya hastaneye abimlerin yanına gidelim mi biliyorum sevmiyorsun ama orada yapılacak daha çok şey var hem ben sana tekrar iğne yapmayı öğretirim olmaz mı

-Off. Ya teklifin çok güzel farkındayım ama artık hastane lafının h sini duymaktan gına geldi bana

-Biliyorum da sen tedavi falan görmeyeceksin ki dedim ya eğleniriz diye sen olur de ben sana yapacak bir sürü şey bulurum benim küçüklüğüm geçti orada nasıl eğlenilir çok iyi biliyorum o yüzden

-İyi peki tamam nasıl gidicez ama ayağın ağrımıyor mu

-Geldiğimiz gibi taksiyle

-Pardon canım senin zengin olduğunu unutmuşum

-Hahaha. Ne sandın şaka bi tarafa ben tüm günü planlanmıştım tabi ona göre de para almıştım

-Eren senin manyak olduğunu düşünmeye başladım normal mi

-Evet gayet normal

Bu konuşmamızdan sonra hemen çıktık tabi gitmeden Cesur'u besleyip tuvaletini yaptırmak için bahçeye çıkarmayı unutmadık

Hastaneye geldiğimizde saat 11:30'du önce Kuzey abinin yanına gittik acilde olduğu için bulmamız kolay oldu

-Beste abicim sizin bu saatte burada ne işiniz var kötü bir şey yok inşallah

-Yok yok Kuzey abi okula gitmedik de evde canımız sıkılınca Eren bizi buraya getirdi

-Anladım da Eren burada nasıl eğlenmeyi düşünüyorsun

-Abi unutma istersen

-He tamam

-Ee kahvaltı yaptınız mı kantinden bir şeyler ısmarlayayım size

-Yok sağ ol abi Beste bana kendi elleriyle kek yaptı

-Oo hani bize yok mu

-Size özel yapıp getiririm bir ara

-İyi bakalım öyle olsun

Acilden çıkınca üst kata gittik yani ne hikmetse bütün tanıdığım doktorların olduğu kata cidden acayipti koridorun sol ucunda köşede Doğu abinin, sağında Kaan abinin, ikisisinin ortasında ise Mert abinin odası vardı

Eren'in eğlenmek için nasıl bir planı olduğunu cidden merak ediyordum

Saatin 12 olmasını beklerken üçünün de odasını gördüğü karşıda ki sıralı koltuklardan birine oturup sohbet etmeye başladık tabi ben bir yandan da göz ucuyla kimin odasından hangi hastanın çıktığını izliyordum mesela hepsinin odasından 5 hasta çıktı Kaan abi ve Mert abiye gelenlerin hepsi çocuktu normal olarak ama Doğu abiye gelenlerin de 3 ü çocuktu ilginç bir şekilde de hiçbiri ağlamıyordu bu da benim en garibime giden şeydi

Biraz sonra öğlen arası oldu odasından ilk çıkan Mert abiydi kafası dolu olduğundan mıdır yoksa başka bir sebepten midir bilemiycem ama bizi fark etmedi

Durum böyle olunca Doğu abi'nin yanına gitmeye karar verdik

-Arkadaşlar siz herhalde benim odayı çok sevdiniz iki üç saatte bir gelmeler falan

-Ya Doğu abi aslında bizim evdeydik Eren getirdi buraya

-İçine mi düşmüş ne olmuş bende tam çağırmayı düşünüyordum