Hastanelerde Bir Ömür

41

Güle oynaya kafeye gidiyorduk Ayşe ile yeni tanışmış olmamıza rağmen onu çok sevmiştik yol boyu hiç susmadan yürüdük keyfimiz yerindeydi bunu da hiçbir şeyin bozmasına izin vermeyecektik tabi o sırada bileğim ağrımıyordu

_Ya şurada yeni açılan bir yer var oraya gidelim mi

_Olur da annene haber verdin mi kızmasın sonra

_O kızmaz böyle şeylere

_Peki sen bilirsin

Bu mini konuşmanın ardından yol kenarında gördüğümüz bir yere oturduk saat 17:00'dı çok vaktimiz olmadığı için hemen siparişleri verdik

Yaklaşık bir saat sonra kalktık hava kararmadan eve gitmek için acele ediyorduk içimde garip bir burukluk vardı sanki kötü bir şey olacakmış gibi hissediyordum fakat aldırış etmedim

Eve geldiğimizde saat tam 19:00'du annem akşam yemeği ile uğraşıyordu İclal hemen odaya gidip eşyalarını toparlamaya başladı ben de anneme yardım ettim bu sırada da onunla düşüncelerimi paylaştım yoksa patlayacaktım

_Beste senin neyin var annecim

_Anne İclal gidiyor ya canım ona çok sıkıldı bir de içinde garip bir burukluk var çözemedim sanki kötü şeyler olacakmış gibi geliyor

_Bebeğim böyle düşünmene gerek yok ki sadece bir hafta ondan sonra bir daha hiç ayrılmayacaksınız hem bu gün birlikte bırakacağız işte hemen ertesi gün de başvuruyu yapacağız

_Teşekkür ederim annecim iyi ki varsın içim biraz daha duruldu sanki

_Ne demek güzel kızım ne zaman derdin olursa benimle paylaşabilirsin

Yemek nihayet hazırdı ben hemen iki dakikada sofrayı kurdum İclal'de tabak çatalları getirdi yemekte pırasa ile bulgur pilavı vardı

Yemek esnasında bolca sohbet ettik annem de benimle aynı hisleri paylaşıyprdu ama pek fazla yansıtmamaya çalışıyordu ona çok alışmıştık içimde o saçma sapan duygudan vardı sanki kötü ama güzel bir şey olacakmış gibiydi o nasıl oluyorsa

Sofrayı toparladıktan sonra annem hazırlanmak için odasına gitti biz de salonda televizyon izledik rüya gibi birkaç gün geçirmiştim İclal'in gideceğini kabullenmek istemiyordum

_Beste aaa sen böyle yaptıkça ben daha çok üzülüyorum belki hiç karşılaşamayacaktık olaylara biraz iyi tarafından bak

Bu durumda bile bana bunu diyebilmesi bana güç vermişti

_Haklısın tamam

_Tabee her zaman

_Hahaha off hiç güleceğim yoktu salak

_Teşekkürler canım

_Doğrular için teşekküre gerek var mı

Biz gülüp eğlenirken annem geldi üstüne biraz kısa sarı bir sweatshirt altına ise siyah eşofman altı giymişti bu spor hâliyle bile göz alıcı görünüyordu

_Oo Nil teyze ne bu güzellik şimdi bize akşam akşam güneş gözlüğü taktıracaksın etrafına ışık saçıyorsun yani gözlerimiz kamaştı

_Yok canım benim o senin güzelliğindendir

Ve bu sayede ayrılışımız bile neşeli olacaktı

Bu kısa iltifat şöleninden sonra İclal ile eşyalarını alıp aşağı indik aslında yurt bize çok da uzak sayılmazdı yine de akşam vakti yürümek iyi olmaz diye arabayla gitmeye karar verdik keyfimiz gerçekten yerindeydi