Hastanelerde Bir Ömür

17

Merhaba arkadaşlar bu bölümde biraz değişiklik yapıp yalnızca bu bölüme özel bir arkadaşımla yazıyorum en son attığımı birden bire çok fazla şekilde okuduğunuz için fazla bekletmeden yeni bölüm atmak istedim inşallah seversiniz bu arada bildiğiniz gibi salı günü gece saat 4 te deprem oldu inşallah iyisinizdir

Aramızda çok kısa bir süre sessizlik yaşandı sonra Deniz abi sözüne devam etti
"peki o zaman ufaklık hazırsan yavaştan başlayalım mı"
Ben korkuyordum ama iğneden değil iki tane erkeğin arasında kalmıştım ve ağlayıp ta rezil olmaktan korkuyordum yine de bunu belli etmedim ve Tamam dedim

daha sonra Deniz abi sedyeye uzanmamı ve karnımı açmamı istedi tabi her ne kadar istemesem de yaptım karnımı açınca önce eldivenin soğukluğunu devamında ise iğnenin yaktığını hissettim böyle olunca sanırım yüzüm istemsizce biraz ekşimiş o yüzden Mert abi de tamam bitti dercesine gözlerimin içine baktı

İşi bittiğinde Deniz abi geçmiş olsun diyerek odadan çıktı ve yine Mert abi ile ikimiz kaldık
"Ufaklık biliyorum canın biraz yandı ama Kaan Hoca bunu gerçekten senin iyiliğin için yapıyor biliyorsun değil mi yani ona kin beslemeni istemem o yüzden böyle söylüyorum"
"Teşekkür ederim Mert abi"

Aramızdaki bu konuşmadan sonra Mert abi ile beraber Kaan abinin odasına indik bu meseleye nasıl bir çözüm bulduğunu gerçekten merak ediyordum çünkü çözüm bulamayacağını inanıyordum odasına geldiğimizde içeride hasta vardı o yüzden bir süre dışarıda bekledik hasta çıkınca da içeri girdik bu sefer sarı koltuk yerine sedyeye oturdum çünkü çok rahat görünüyordu kimse de bir şey demeyince oturmaya devam ettim önce Kaan abi ile Mert abi kendi aralarında kısa bir konuşma yaptı daha sonra da Kaan abi bana dönüp anlatmaya başladı
"Ufaklık en son giderken bir çözüm bulacağımı söyledim ve buldum nasıl olsa senin işin en fazla 1 saat sürüyor hafta sonları da hastane açık bu yüzden hafta sonları yine bu saatlerde gelirsin olur mu"
"Olur hem de çok iyi olur"
"Tamam o zaman bu haftalık tedavin bitti haftaya hafta sonu görüşürüz ama anneni en yakın zamanda bekliyorum"
"Peki" dedikten sonra odadan çıktım ve eve doğru dönüş yoluna geçtim

Eve geldiğimde Kaan abinin kapılarının  önünde sürekli kapıyı çalan benim yaşlarımda 1.60 boylarında kumral siyah montlu siyah gözlüklü bir çocuk gördüm

Merakla        
"Kime bakmıştın"
"Şeyy abim burada oturuyordu da"

Ben tabi çok şaşırdım ama her zamanki gibi şaşkınlığını gizledim

ve söze devam ettim
"Abinin adı ne "
"Emre"
"ııı madem o senin öz abin hastanede çalıştığını da biliyorsundur "
"Evet biliyorum ama nerede çalıştığını bilmiyorum o yüzden bir umut belki buradadır diye gelmiştim bu arada sen abimi tanıyormusun?"
"Evet tanıyorum "
"O zaman hangi hastanede çalıştığını söyler misin ?"

"Şu yokuşun sonundaki hastanede" 

" teşekkür ederim bu arada ismin neydi ?

" Beste"
"Bende Berk tanıştığımıza memnun oldum"
"Bende memnun oldum"

Berk gittikten sonra bende eve gittim Emre abinin bir kardeşi olması beni gerçekten şoke etti içeri girdiğimde annem salonda bir şeyler izliyordu geldiğimi görünce hemen 

"Hoş geldin kızım karnın aç mı yemek hazırlıyım mı sana"

"Yok sağol anneciğim tokum bu arada sen saat kaçta gideceksin hastaneye"

"Şimdi. Bende zaten senin gelmeni bekliyordum bir an önce gideyim görüşeyim"

"İyi tamam o zaman ben evdeyim"

Aramızda geçen bu konuşmadan sonra kapı çaldı tabi ikimizde şaşırmıştık çünkü bize pek fazla gelip giden olmazdı birde sabahın 9'unda çalınca durumu daha da garipleştiriyordu kapıyı açtığımda karşımda Berk'in durduğunu gördüm benim bir şey söylememe fırsat vermeden konuşmaya başladı 

"Merhaba yine ben ya ben hastaneyi bulamadım adını da bilmiyorum hastanenin o yüzden gelmiştim rica etsem beni götürebilir misin?"

"Üzgünüm ben oradan daha yeni geldim ama annem gidiyor şuan istersen onunla beraber gidebilirsin"

"Peki teşekkür ederim tekrardan"

Kapıyı kapattıktan sonra annem nerden tanıyorsun bu çocuğu der gibi bakıyordu artık o kadar uzmanlaştım ki annemi anlamakta konuşmasına gerek duymadan ne demek istediğini anlıyordum olan biteni anlattım bende sonra tamam diyerek evden çıktı 

Onlar gittikten sonra bende salona geçip dizi izledim yaklaşık 1.30 saat sonra annem yanımda Berk ile beraber geri döndü ben yalnızca apartmana getirdi sandım ama o eve getirmişti eve girince Berk lavaboya girdi bende hemen anneme dönüp kısık sesle

"Anne ne oluyor burada Berk'in evimizde ne işi var"

"Kızım uzun hikâye çocuk tuvaletten çıkınca kendi anlatsın sana ayrıca fena mı canım sıkılıyor deyip duruyordun arkadaş geldi işte sana hem aynı okula da gidiyormuşsunuz bir de komşusunuz artık canın hiç sıkılmaz"

"Ya anne tamam da yani"

"Kızım yani ney sus işte misafir o akşama kadar bizimle beraber"

"Tamam da siz hastaneye gitmişken hazır niye onun evinin anahtarını da almıyorsunuz?"

"Aldık ama evlerinde kimse yok ki bizimle beraber kahvaltı yapsın işte ne yapsın boş evde çocukcağız"

"Çocukcağız mı? Of anne neyse tamam demiyorum bir şey"

"Deme de zaten hadi çok konuşma git bak çıktı çocuk odanı göster oturun orda konuşun emin ol çok seveceksin"

Bende annemin sözünü dinleyip çocuğun yanına gittim beraber odama geçtik ben ilk tanışmalarda genelde çekingen olurdum ama hikâyesini çok merak ettiğimden dolayı hemen konu açtım 

"Eee anlatmayacak mısın"

"Neyi" dedi şaşkın gözlerle

"Neyi olacak tabi ki nerden geldiğini"

"Ah pardon ben normalde annemlerle beraber Antalya'da yaşıyorum abim üniversiteyi bizim yanımızda okudu ama mezun olunca yani çalışmaya başlayınca buraya geldi yaklaşık 3-4 yıl oldu yanımızdan ayrılalı bende bu yıl liseye geçtim ve tercih olarak burayı yazdım kazanınca da abimin yanına geldim"

"Anladım peki hangi liseyi kazandın"

"Aykut Aslan Anadolu Lisesi sanırım buradaki en iyi Anadolu lisesiymiş"

"Evet öyle bende orayı kazandım" 

"Ne güzel aynı okulda okuyacağız yani"

"Sanırım durum bu gibi gözüküyor"

Sohbetimiz böyle uzayıp gitti aslında başta hiç eğlenceli bir çocuk olduğunu düşünmüyordum ama konuştukça ne kadar iyi olduğunu anladım zamanın nasıl geçtiğini anlamamışız annem bizi yemeğe çağırdığında saat 11 olmuştu ilk defa bu kadar geç kahvaltı yapacaktım kahvaltımızı yaptıktan sonra Berk valizini boşaltmak için aşağı indi bende o arada biraz telefona baktım

Arkadaşlar bu bölüm de böyleydi bir anda nasıl arttı okunma sayım bilmiyorum ama böyle devam ederse elimden geldiği kadar sık bölüm atmaya çalışırım siz seviyorum bu arada bana okul adı hakkında fikir verebilirseniz sevinirim şimdilik adını bu olarak düşündüm