Hastanelerde Bir Ömür

48

Tekrardan merhaba hepinize anladığım kadarıyla bölümleri seviyorsunuz inanın hiç bu kadar okunma alabileceğini düşünmemiştim sizden ricam beğendiyseniz en azından oy atmanız sizleri seviyorum iyi okumalar hepinizee

Güzel ve eğlenceli geçen bir günün ardından eve gelmiştik güya bu gün dışarı çıkmayacaktık yine yorulmuştum ama mutluydum bu âna kadar kötü bir şey olmamıştı ayrıca benim lunapark aletlerine binme yasağım unutulduğu için istediğim gibi bütün oyuncaklara binebilmiştim normalde okula gitmemiz gerekiyordu ancak biz gezmeyi tercih etmiştik Kaan abilerin hastanesinde de küçük bir karışıklık yaşandığından onlar da tatil edilmişti

Saat 8 olmuştu annem evdeydi onunla vakit geçirmeyi çok seviyordum beraber bolca dedikodu  yapabiliyorduk en sevdiğim konu ise akrabaları konuşmaktı

Biz böyle konuşurken annemin telefonu çaldı arayan eski hastalarından biriydi büyük ihtimalle herhangi bir ilaç sormak için aramıştır diye düşünüyordum ancak yüz ifadesinden durumun sadece bundan ibaret olmadığı anlaşılıyordu

_Annecim benim bir yere kadar gitmem gerekiyor sen Kaan beylerin yanına in 2 saate gelirim şarjım az ulaşamazsan şaşırma

_Tamam da ne oldu nereye gidiyorsun

_Ya benim bir hastam vardı tek başına yaşıyor bir de ufak oğlu var oğlu ateşlenmiş acile gitmesi gerekiyor arabaları da yok onları götürüp getireceğim

_Peki tamam

_Hadi in sen gözüm arkada kalsın istemiyorum

_Bu zamana kadar nasıl tek bırakıyordun peki

_Annem o zaman da yüreğim pır pırdı ama çarem yoktu ki şimdi ne güzel gidebileceğin bir yer var o yüzden hadi

_İyi tamam dikkat et kendine

_Tamam sen de dikkat et

İnsanların evine habersizce gitmeyi sevmesem de mecburdum hemen aşağı indim kapının önüne geldiğimde ayakkabıları fark ettim Doğu abiler de buradaydı yüksek ihtimalle yine şu gün benzeri toplanmalarını yapıyorlardı

Derin bir nefes alarak kapıyı çaldım nedense şöyle ortamlara girerken hep stres oluyordum fakat içine dalar dalmaz o şey uçup gidiyordu

Kapıyı açan Emre abi olmuştu beni gördüğüne hâliyle şaşırmıştı ancak hemen toparlanıp içeriye buyur etmişti

_Oo kimleri görüyoruz abicim hoş geldin hayırdır hangi rüzgâr attı seni buralara

_Ya annemin bir işi çıktı da beni de buraya gönderdi ani oldu biliyorum kusura bakmayın

_Beste saçmalama istersen sana kapımız her daim açık gelmek için izin mi alacaksın bir de

_Olsun işiniz olabilir misafiriniz olabilir

_Abicim sana şöyle anlatayım biz öyle çok sosyal insanlar değiliz zaten bize gelebilecek en fazla misafir senin de tanıdığın abi ablalarındır o yüzden hiç çekinmeden ne zaman ihtiyacın oluşan gelebilirsin

_Teşekkür ederim Kaan abi

_Ne demek her zaman

Kaan abiyle konuşurken gözüm birden Eren'e takıldı kolunda serum bağlıydı ancak rengi sarıydı neler olup bittiğini anlamaya çalışsam da pek bir anlam verememiştim çünkü Eren'le en son görüştüğümde gayet iyiydi merakıma yenik düşerek sormaya karar verdim