Yazar Notu: Argo, küfür, şiddet, cinsellik, sigara, alkol, madde gibi içerikler vardır. Yetişkin okurlar için uygundur.
Çocukluğundan gelen bir şiddet ve kan travması olan üniversite öğrencisi Firuze; zincirlerin varlığını yadsırken, ıssız orman kuy...
Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin lütfen 🙏🏻 Keyifli okumalar 💙
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
4 - TEL ÖRGÜLER
Mabel Matiz - Sarmaşık
1 Aralık 2017 / Cuma
Muhammet bir anda mutfağa girip, "N'aber bıcırık?" dedi ve yanağımdan makas aldı. "Off Muhammet!" diyerek yanağımı ovuşturdum.
"Ay ağabey neredesin Allah aşkına? Seni bekliyoruz iki saattir!" Meryem'in kaşları çatıktı. El jestleri sitemkar ve sesi öfkeliydi. Kollarını savurduğu için önüne düşen şalının ucunu hiddetle omzunun üzerinden geri attı.
"Ne var kızım ya? Tamam kıskanma, senden de alırız makas." Meryem'in yanağından da bir makas aldıktan sonra kıs kıs gülmeye başladı.
"Meryem sen çıkarsana şalını. Kim gelecek sanki? Biz bizeyiz." dedim. "Aynen kimse yok. Babam, ben, Firuze varız sadece. Ne kendini zora sokuyorsun?" diye şaşkınlıkla soru Muhammet.
Meryem, "Fotoğraf çektirir babam. Bir daha uğraşamam takmakla." diyerek kendini izah etti. Muhammet ile aynı anda kaşlarımızı kaldırıp indirdik.
Muhammet ve Meryem'in babası Mümtaz amcanın doğum günüydü. Meryem her yıl tam gününde itina ile kutlar, asla sektirmezdi. Ben de muhakkak her seferinde gelirdim. Genellikle akşam yemekten sonra çay servisi sırasında keserdik pastasını. Fakat bu kez Muhammet Handan'la buluştuğu için gecikmişti ve saat neredeyse on olmuştu. Meryem'in öfkesinin sebebi de buydu. Handan'dan hoşlanmıyordu.
Muhammet içeri geçerken beraber pastayı çıkarmaya ve hazırlamaya başladık. "Ferit'ten ses var mı?" diye sordu. Son olanları yalnızca Meryem ile paylaşmıştım. Mesajlaştığımızı, ses kayıtlarını ve koruda olanları biliyordu. Sıkıntılı bir nefes alıp verdim.
"Yok, o günden beri mesafeli. E hâliyle ben de öyle." dedim ve mumları pastaya dizmeye başladım. Yan durarak kalçasını tezgaha yaslamıştı. Dudaklarını birbirine bastırarak yüzümü inceliyordu. Gözlerim yüzüne dokundu. "Böylesi daha iyi Meryem. Mesafe en iyisi, boş ver." dedim. Başını onaylamaz gibi savurdu.
Mumları yaktık ve pastayı içeri götürdük. Mümtaz amca sakinlikle gülümsüyordu. Her sene tam doğum gününde kutlamamıza alışmıştı ama yine de çok değerliydi bu onun için, bunu her seferinde yüzünden okuyordum. Pastayı önüne koyduğumuzda içtenlikle teşekkür etti ve her sene olduğu gibi hiç beklemeden üfledi mumları. "Dilek dilemedin baba!" dedi Muhammet heyecanla. Her sene itina ile bunu dile getiriyordu.
Mümtaz amca gülümseyerek başını savurdu. "Ne dileği be? Duamı ediyorum ben her gün beş vakit." dediğinde bu cevabı vereceğini biliyordum. Çünkü Mümtaz amca da her sene itina ile bu cevabı veriyordu.
