Ch-9

470 22 1
                                    

အခန္​း-၉
....

ယခုခ်ိန္သည္မနက္ခင္း၁၁နာရီျဖစ္သည္။ရန္လုကၽြင္းဝိတ္က်သြားတာေၾကာင့္ သူမဝတ္စုံတြင္ ခ်ိဳ့ယြင္းမွု့တစ္ခုရွိေနသည္။
သူမအဝတ္ျပင္ၿပီးထြက္လာတာနဲ႔ သဟိုင္ကတံခါးအျပင္မွာသူမကိုရပ္ေစာင့္ေနတာကို ​ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"သြားလို့ရပါၿပီ မမေလး"

"ကုခ်ီဘယ္မွာလဲ"

"ကားထဲမွာပါ"

ဗီလာဂိတ္ထဲကေနထြက္လာရင္း ရန္လုကၽြင္းစိတ္ထဲတြင္သဟိုင္ကို 'ေဟး' လို့ေခၚရတာမေကာင္းဘူးလို့​ ေတြးမိသြားသည္။တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သူမသေဘာအတိုင္းနာမည္ေပးဖို့ကမယဥ္​ေ​က်းတာေၾကာင့္
"ဒါနဲ႔ ရွင့္နာမည္ကဘယ္လို့ေခၚလဲ"

သဟိုင္ကသူမရဲ့ 'အတိတ္ေမ့ေရာဂါ' ပုံစံအျပဳမွုေတြကို ​ေနသားတက်ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။

"ကၽြန္ေတာ္တို့က နံပါတ္ေတြနဲ႔အစဥ္လိုက္ရွိတာပါ။ မေန႔ကထိမမေလးက ကၽြန္ေတာ္တို့ကိုနံပါတ္ေတြနဲ႔ပဲေခၚတာပါ"

"အဲ့ဒါဆိုရွင့္နံပါတ္ကဘာလဲ?"

"007"

"..."

*သိပ္မလိုက္သလိုပဲေနာ္*

ရန္လုကၽြင္းနံပါတ္ႀကီးနဲ႔ေခၚရမွာ အဆင္မေျပတာေၾကာင့္ေနာက္ဆုံးေတာ့ "...အိုေက သဟိုင္လို့ပဲေခၚေတာ့မယ္"

"?"

သဟိုင္ဆိုတဲ့နာမည္ကထူးဆန္းေနေပမဲ့ ထင္သေလာက္လဲမထူးဆန္းေပ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မစၥရန္ကေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္က်န္းမာေရးမေကာင္းေသးတဲ့ လူနာပဲေလ။

"မမေလးနဲ႔ လူဘယ္ႏွေယာက္ေခၚသြားခ်င္လဲ"သဟိုင္ေမးလိုက္သည္။

"ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွင္နဲ႔ေရွာင္ဟိုင္ကိုပဲ" ရန္လုကၽြင္းကသူနဲ႔အေပါက္ဝမွာရပ္ေနတဲ့လူသစ္ကို ညြန္ျပလိုက္သည္။

"ေရွာင္ဟိုင္ဆိုတာသူ။ အဲ့ဒါသူ႔အတြက္ အခုေလးတင္ေပးလိုက္တဲ့နာမည္ အဲ့ဒါကိုသူ႔ကိုေနာက္မွရွင္းျပလိုက္ၿပီးေနာက္လဲအဲ့လိုပဲေခၚေတာ့မယ့္​အေၾကာင္းေျပာလိုက္"

သဟိုင္က တည္ၿငိမ္ၿပီးပညာရွိသည္ဟုအဓိပၸာယ္ရွိၿပီး ေရွာင္ဟိုင္ကရက္စက္ၿပီးနက္ေမွာင္တယ္လို့ အဓိပၸာယ္ရသည္။
သူမကတကယ္ကို နာမည္ေပးပညာရွိပဲ။

ဘာလို့ ဗီလိန်ကြီးကထွက်မသွားသေးတာလဲ!!(Myanဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now