Tek tutkusu dans etmek olan dansçı bir kız... Sokak lambalarının ışığının kesildiği bir gecede, tenha bir sokakta yürürken o gecenin hayatına yıkım getireceğinden habersizdi. Attığı her adım, kanlı elleriyle kaderinin ağlarını örecek adama götürüyor...
Lütfen ekranınızı beyaz kullanınız ve oy vermeyi unutmayınız.
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
"GÖZYAŞI ZAAFI"
Cevap vermemi beklemeden elimden tuttuğu gibi beni Greendoor'a doğru götürmeye başladı. Adımlarının rotası içkilerin istiflendiği odaydı. Oradan personel odasına gireceğimizi düşünsem de umduğum gibi olmadı. Beni içki paletlerin arasında bırakarak ecza dolabından gerekli birkaç malzemeyi alarak yanıma geri döndü.
Çatık kaşları hâlâ düzelmemişti ve yarama baktıkça çenesi seğiriyordu. Elini kaldırdı ve parmaklarının arasında tuttuğu gazlı bezle nazikçe yaramın üzerini temizlemeye başladı. Dudakları da belli belirsiz hareket ediyordu muhtemelen küfür ediyordu.
Adamları öldürmek iması aklıma gelince, "O adamlara blöf mü yaptın?" Diye sordum.
Başını yüzüme doğru çevirdiğinde bakışlarımın yaramın üzerinde olduğunu görünce kimlerden bahsettiğimi anladı. "Gerçekten öldürmek istedim..." Sesi duygu yoğunluğundan çatlamış gibiydi. "Ama yaptığım blöftü."
Bakışlarımı yaradan gözlerinin içine çevirdim. Yüzüme o kadar çok eğilmişti ki burunlarımız birbirine değmek üzereydi. Beklenti içinde içimi çektim. Sıcak nefesi, gece boyu yaşadığım tüm kâbusun üzerine aydınlık gibi doğuyordu. Her kötü anımı unutturuyordu. Bunu reddedemezdim, onu ne kadar istediğimi daha fazla göz ardı edemezdim ama ondan öğrenmem gereken son bir şey vardı.
Titrek bir nefes alarak az önceki patron çalışan konuşmasına atıfta bulundum. "Sen de beni çalışan olduğum için mi o adamlardan korudun?"
Kartal düşünmeden, "Hayır." Dedi ve tekrardan yaraya döndü.
"Neden peki?" Sorduğum soruyla kalbim öylesine çok gümbürdedi ki Kartal'ın kalp atışlarımın sesini duyduğundan neredeyse emindim. Çığırından çıkan kalbim vereceği cevapla ya hayal kırıklığına uğrayacak ya da sonsuz bir huzura erecekti. Nefesimi tutup vereceği cevabı sabırsızlıkla bekledim.
Onunsa omzumun üzerinde hareket eden parmakları durdu ve bakışları ağır ağır gözlerime tırmandı. "Çünkü sana aşığım."
Kartal'ın boğuk sesinden dökülen sözleri, güçlü bir fırtınanın ardından dağılan küçük teknenin parçaları gibi her bir yana savrulmama sebep olsa da zihnimdeki tüm şüpheleri yok etmeye yetmişti. Beynimin günlerdir sorgulayan, yiyip bitiren yanı sesini kesip bir kenara çekildi ve cennetin en güzel perdesini aralayarak yepyeni huzur bahşetti.
