Tek tutkusu dans etmek olan dansçı bir kız... Sokak lambalarının ışığının kesildiği bir gecede, tenha bir sokakta yürürken o gecenin hayatına yıkım getireceğinden habersizdi. Attığı her adım, kanlı elleriyle kaderinin ağlarını örecek adama götürüyor...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Şarkı: Çağan Şengül & Emre Aydın - Yansın
Yorumlarınız ve destekleriniz benim için çok önemli. Sizin sayenizde büyüyoruz. Oy vermeyi unutmayınız🤍
"İKİ CAN BİR VEDA"
METİS
Sessizlik...
Herhangi bir ses duyamıyordum veya bir acı hissetmiyordum. Silah sesleri mi kesilmişti yoksa vurulup ölmüş müydüm?
Ya da belki de şoka girmiştim.
Tek bildiğim yoğun bir karanlığın içinde kaybolduğumdu. Kalbim hiçlikle kaplanmıştı.
Etrafımdaki karanlığı dağıtan Kartal'ın bağırmaktan çatlamış sesi oldu. "İyi misin?" Üzerimdeki ağırlık kalktı ama eli göğüs kafesimin üzerine yerleşti, benim kalkmama izin vermedi. "Hangi piç kurusunun işi bu?"
Kartal'ın öfkeli sesini duymamla beraber sanki ruhum olduğum ana geri çekildi, sırtımın orta yerinde bir acı hissettim. Gözlerimi araladım. Sitenin önüne park edilen bir aracın arkasında yerde yatıyordum. Sırtım yere çarpmanın etkisiyle acıyordu. Başımın altında da Kartal'ın eli vardı. Yere düşerken başımın çarpmaması için elini koymuştu. Muhtemelen eli parçalanmıştı.
Kartal'ın elini görebilmek için başımı kaldırmaya çalıştım fakat Kartal yine izin vermedi. "Kıpırdama, boynun hasar almış olabilir."
Benimle buluşan gözlerinde bambaşka bir duygunun geçtiğini gördüm ama ne olduğunu adlandıramadım. Nefret, kin, hırs, tehditkâr bir şey?
İtiraz edercesine, "İyiyim." dedim fakat beni durduran başka bir şey vardı. Kötü bir his... Kalbimi tehdit eden yakıcı bir his... Çözmek istedim, ne olduğunu anlamak... Odaklandım ve o an, Kartal'ın beni saran kollarının titrediğini hissettim.
Sebebini görmek için gözlerimi çevirince kollarının ve omzunun kanadığını gördüm. Vurulmuştu. İçimi korkuyla beraber yıkım yaratacak kadar suçluluk kapladı. "Vurulmuşsun, kanıyor."
Kartal'ın bakışları önce kollarına ardından bacaklarına indi. "Sadece sıyırdı ama sen boynunu hareket ettirme."
Bakışlarını takip ettim ve o an bacaklarındaki kanı gördüm. Kalbimdeki suçluluk, sancı yaratarak göğsüme yayıldı, nefesimi kesti. Soluk alamıyormuş gibi çırpındım ve Kartal'ın engeline rağmen kalkmayı başardım. "Asıl sen iyi misin?" Ellerimle, delirmiş gibi sırtını ve göğsünü aradım. "Başka bir yerinden vuruldun mu? İyi misin Kartal, hemen doktora gidelim."
Kartal durmam için ellerimi tuttu, yüzüne bakmamı sağladı. Yüzü öfkeden ve çektiği acıdan dolayı kaskatıydı ama ona rağmen şefkatle gözlerimin içine bakıyordu. "Vurulmadım sadece sıyrıklar var."
