Chapter 32

209 10 2
                                    

Edward








"Before, his recovery was slow... now the results of his recovery are getting better. How did that happen? Did you help him to do the things I asked him to do that are part of his recovery?"

Tanong sa akin ng Doctor na tumitingin kay Isaiah.

Nalaman ko ang pangalan niya nung kinausap siya ng Doctor nung makuhaan siya ng information or record na ginagawa talaga ng mga Doctor at nurses sa hospital para sa mga patient nila na naka confined.

"Ahhh.... Yes, I have something to do with it. I talked to him the night he planned to kill himself inside the CR of his room. I said that I will help him to moved on because of that.... I convinced him to undergo therapy so that he can recover little by little."

Masayang sabi ko sa Doctor.

"You did well, then? we can take him out of this hospital and take him home and continue his recovery there."

Sabi ng Doctor sa akin. napatango ako sa sinabi niya.

Naisip ko na rin na iuwi siya sa mansion ko.

After namin mag usap ay lumabas na ako ng office ng Doctor at saka naglakad papunta sa kwarto niya. nadatnan ko siyang nakaupo sa gilid ng kama at may kinakain.

"Hey! what are eating?"

Tanong ko sa kaniya.

"I'm eating an apple."

Sagot niya sa akin na mahina ang boses.

Lumapit ako sa kaniya at kinuha ko ang knife na maliit na hawak niya at kumuha din ako ng apple at naupo sa bakanteng upuan na nakaharap sa kaniya.

"What are you doing?"

Tanong niya sa akin.

"I will cut an apple for you to eat."

Masayang sagot ko sa kaniya.

Natigilan naman siya sa sinabi ko.

"I can do that."

Sabi naman niya sa akin.

"I know, it's just so dangerous for you if you do it yourself."

Sabi ko naman sa kaniya. nilingon ko naman siya at saka napangiti ako nung makita ko ang reaction ng mukha niya. namumula ang mga pisngi niya at naka chubby cheeks siya dahil may laman na apple ang bibig niya na nginunguya niya ngayon.

"Ouch!"

Sabi ko. nahiwaan ako ng maliit sa daliri ko.

"What? are you injured? may I see?"

Sabi niya sabay lapit sa akin.

kinuha naman niya ang kamay ko kung saan nagkaroon ako ng sugat sa daliri ko.

"I think you should be careful, not me. where are your eyes looking at?"

Sabi niya sa akin na natatawa.

"come, let's treat your wound."

Sabi niya sa akin. hinila niya ako papunta sa sofa at doon niya ako pinaupo. kinuha naman niya ang cotton at plastic na bote ng Hydrogen peroxide (agua oxigenada) at
iodopovidone na kulay green ang bote.

Pinagmasdan ko ang ginagawa niyang paglilinis sa sugat ko. hindi ko maiwasan lingunin ang mukha niya.... ang mukha niyang iyon kung saan ako na karamdaman ng kakaiba sa kaniya nung unang pagkikita namin sa store na iyon sa Germany.

THE MISTRESS (Transgender) (Revenge)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu