LANETLENMİŞ

Keşif

Maç bitti, büyük hakaretlerle öfkeli takım arkadaşlarımla servise binip kendi okulumuza gitmek için yola koyulduk , herkes maç hakkında konuşurken ben cam kenarına oturmuş sahil manzarasını izleyerek kızı düşünüyordum , tamamen dünyadan kopmuş gibiydim, kızın güzelliği zihnimi tamamen ele geçirmişti onun dışında hiç bir şey düşünemiyordum, sonra kendi kendime "geçici bi etkileşimdi biraz sonra geçer bence" dedim.

Geçmedi.

Okula varmıştık, sarhoş olmuş gibi yürüyordum soyunma odasına indik herkes formasını değiştiriyordu bense bi ders sırasının üstüne yatmış tavana bakarak kızı düşünmeye devam ediyordum , sonra sinem geldi

Sinem, benim okuldaki en yakın arkadaşım , sinem hafif kilolu , yeşil gözlü , kırmızı yanaklı , dalgalı uzun saçlarıyla çok tatlı bi kızdı, aynı zamanda çok da iyi kalpliydi okul hayatım boyunca bana karşı hiç bi kötü davranışı olmamıştı onu çok seviyordum o da beni seviyordu zaten benden başka arkadaşı da yoktu.

Sinem geldi, bana maçla ilgili bişeyler sormaya başladı , onu duyuyordum onu görüyordum ama hiç bişey anlamıyordum, algım tamamen kapanmıştı kızdan başka bişey düşünemiyordum. Yine Sinem maç hakkında bişeyler sorarken aniden lafa girdim

— çok güzel bi kız vardı
+ eee
— işte çok güzeldi bilmiyorum
+ rubi maç nasıl geçti neden kaybettiniz anlatsana
— bilmiyorum Sinem maç hakkında o kız dışında hiç bir şey hatırlamıyorum

Şaşırmıştı

"Açsın galiba sen aç olunca hep böyle saçmalıyorsun" dedi.

Söylediklerim ona saçma gelmişti normal karşılamadı, demek ki normal değildi eğer bi erkekten bahsetseydim "nasıldı - yakışıklı mıydı- hiç konuştunuz mu" diye sorardı ama kız hakkında hiç bişeyi merak etmemişti çünkü normal değildi

Tamam dedim, anladım bundan kimseye bahsetmemem lazım belli ki bu herkeste olan bişey değil . "Tamam bunun ne olduğundan emin olana kadar konuşmayacağım" dedim kendi kendime ve ekledim "bu geçicek hep böyle kalmayacak büyük ihtimal, eve gidince kızı unuturum" dedim içimden

Unutmadım

Eve geldim okul formamı çıkarmayı unutacak kadar dalgındım hala, yemek masasına oturdum en sevdiğim yemek vardı ama fark ettim ki canım hiç bişey istemiyor, aç olduğumu hissetmiyordum resmen iştahım kapanmıştı, o kız beni hem zihinsel hem de fiziksel olarak ele geçirmiş gibiydi onu düşünmekten aç olduğumu bile hissetmiyorum, bu nasıl bi etkiydi böyle yoksa bu aşk mıydı.

Korktum

Akşam olmuştu ailecek çay içiyorduk ve o sırada haberleri izliyorduk, bi anda ağlayan bi kadın gördüm haberler de, intihar edeceğini artık gördüğü psikolojik ve fiziksel şiddete dayanamadığından bahsediyordu ağlayarak , alt kısımda "trans birey "................"intihar etmeden önce çektiği son video kaydı" diye bir haber başlığı vardı

Trans mı? O ne demek ki?

İlk kez duymuştum ve neden şiddet görüp dışlandığını anlamaya çalışıyordum , o sırada babam yüksek sesle "püüü!!!! iyi olmuş sana ibne" dedi.
Anlamıyordum babam neden intihar eden birine nefret kusuyordu ki, hiç bi kötülük yapmamış katil değil hırsızlık yapmamış taciz tecavüz gibi olaylara karışmamış sadece trans olduğu için dışlanıp şiddete mağruz kalmış birinden neden nefret ediyordu insanlar anlamıyordum.

Korktum , çok korktum

Çünkü kendimi ona yakın hissetmiştim yoksa ben de ona benzer bişey miyim dedim içimden, tabi o zamanlar telefon- internet- sosyal medya falan yok bunu araştırabileceğim hiç bir ağım yok, nasıl içinde bulunduğum durumun ne olduğunu öğreneceğim diye düşünmekten kafayı yiyecektim ve o kendimi keşfettiğim ilk gün bitti.