LANETLENMİŞ

Kurs-1 ( zinnet)

"Akrep.....akrep uyan, iyi mi sen, çok merak ediyorum sen nasılsın, bana kelime söyle" gözlerimi açtığımda minik yüzlü,çekik gözlü esmer tenli bi kız gördüm. Bu zinnetti, göçmen olduğu için Türkçesi tam oturmamıştı ama anlaşılıyordu.

- zinnet?

+ sen iyi mi , dün seni uyudu sandım bugün de gördüm sen şevval ile çıktın gittin merak ettim çok seni

- evet ama şuan iyiyim merak etme

+ onlar yaptı dimi, seni böyle onlar böyle yara yaptı, eğer sen demeseydin zinnet dikkat et diye demek ben şimdi böyle olucaktım dimi ( gözleri doldu)

- hayır ben pişman değilim sadece böyle olacağını akıl edip dikkatli olmam lazımdı, ben bunu beklemiyordum

(Elimi tuttu)
+ çok iyi bi insansın sen, burda herkes çok kötü, ben sevmedim hiç burayı

- o zaman neden geldinki, seni de mi ailen zorla yolladı

+ hayır ailem kırgazistanda kardeşlerimle beni okumamız için yolladılar, abim çalışıyor bize bakıyor, bütün güzel kurslar çok para istiyor ama burası az para alıyor o yüzden buraya geldik ben

- anladım sen Türkçeyi ne zaman öğrendin, çok güzel konuşuyorsun

+ yok güzel değil ben Türkçe, kızlar hep alay ediyor ben konuşunca gülüyor bana

- onlar açsın g*tüne gülsün

(Sesli bi şekilde güldü)
+ (omuzuma minik minik vurarak) ayıp akrep deme öyle şeyler ( gülmeye devam etti)

- ( bi anda sessizleştim ve kendi kendime mırıldandım) annemi çok özledim zinnet

+ sen ne dedi?

- annem diyorum....annemi özledim

( bir anda kendi hayat hikayesini bozuk tatlı Türkçesiyle anlatmaya başladı)

"biliyor musun ben 6 yaşındaydı, elinde silah olan adamlar geldi ( büyük ihtimal polis veya askerlerden bahsediyor) beni kardeşimi aldı, bizi bi okula götürdüler, ben hep orda yaşadı çok yıl boyunca, hiç görmedim ben annemi 12 yaşıma kadar, sonra bitti okul herkesin aile geldi, bizi bıraktılar ben aradım kendi annemi ama çok yıl oldu ya onu tanıyamadım, o beni gördü, zinnet ben annen dedi ağladı ben de ağladım çok. Sonra sarıldık hep ağladık, sen 1 hafta sonra gidicek göreceksin anneni, ben 6 yıl hiç görmeden yaşadı"

Zinnetin çocukken yaşadığı bu olay beni çok etkilemişti, hemen empati kurup acaba ben ne yapardım dedim, iyiki yıllarca annemi göremeyeceğim bi kursta değilim yoksa napardım nasıl yaşardım diye derin düşüncelere dalmıştım. Bulunduğum durum ve yaşadıklarım onun hikayesinden sonra bana hafif gelmişti ilk kez 14 yaşımdayken bulunduğum duruma şükür edip sevinmiştim.

Zinnetle muhabbete dalmış bi şekilde çatı katındaki yer yatağımda otururken eftalya geldi.

+ ne yapıyorsunuz burada, sizi merak ettim
- hiç ben uyuyakalmışım zinnet uyandırmaya gelmiş
+ akrep ben hocaya kötü olduğunu anlattım eve gitsin dinlensin ailesini arayın dedim, seni çağırıyorlar hadi gel

Bunu hiç beklemiyordum, bi anda vücudumun acısını unutup hızlıca kalktım, eftalya ile beraber el ele hocaların katına indik, kapıyı çaldık. Hoca kapıyı açıp bizi içeri aldı " şimdi babanı arayıp seni eve götürmesini söyliycem olurda inanamazsın diye seni de dinlemen için çağırdım" dedi. ( ne! Babam mı ? Ya hayır o üzülmez o beni almaz) diyip eve erkenden dönme hayallerimi daha hoca babamı aramadan silip attım.
( telefon çalmaya başladı ve babam açtı)

- alo!
+ alo... ben 10 numara kurstan mercan hoca
- dinliyorum
+ kızının pek iyi değil, dinlenmesi gerekiyor bugün derslere de giremedi, onu bugün ya da yarın gelip alır mısınız?

( babam sinirlendi, derin bi nefes alıp yüksek bi sesle )
- yaaaa inanmayın ona! İlgi görmek için bilerek yapıyordur.
+ ortada yalan bi rahatsızlık yok kızınızı bugün hastahaneye götürdüm gerçekten iyi değil
- tamam düzelir bi kaç güne siz onu görmezden gelin
( telefonu kapattı)

Oda da  bizimle beraber olan herkes çok şaşırmıştı ama ben böyle olacağını bildiğim için gayet donuk bi ifadeyle başımı eğmiş boş boş halının desenlerini izliyordum. Böyle bi babam olduğu için utanmakta yorulmuştum artık, kızlar koluma girip beni kaldırdılar, yemekhane katına indik diğer kızlar dersteydi o yüzden kat bomboştu masalardan birinin üzerine oturdum. Eftalya içmem için bana sıcak bişeyler yapmak için tezgah başına geçti, zinnet yanıma oturdu " akrep bi dizi var bi kadın var çok komik, sana onu gösteriyim mi?" Dedi gülerek. Dizinin adını sordum, "cennet...cennet mahalle" dedi, komik  diye bahsettiği kadın da pembeydi.

Ayağa kalkıp karşıma geçti, bana cennet mahallesinde ki pembe'nin taklidini yapmaya başladı, zaten Türkçesi bozuktu bi de pembe gibi konuşmaya çalışarak daha da bozuk hale getiriyordu ve bu onu daha komik yapıyordu.

Ben kahkahalar atarak zinnete gülerken bi yandan eftalyaya bakıyordum o da dönüp dönüp gülerek bizi izliyordu, tüm bu yaşananlar çok tatlı bi anıydı benim için.

Eftalyanın hazırladığı bitkileri/ baharatları kaynatarak yaptığı sıcak içecek ayıptır söylemesi b*k gibiydi, ama onu sevdiğim için beğendiğimi düşünmesini istiyordum, o yüzden küçük tebessümler eşliğinde minik minik yudumlar alarak içtim, benim o hallerimi görünce kahkaha atıp " sen var ya çok iyi bi oyuncusun" dedi.

"Onun tadı berbat ötesi bişey neden beğenmiş gibi içiyorsunki" dedi. (Sen yaptığın için sana ayıp olmasın) diye dedim, kahkaha attı " tatlım onun tadı böyle ben kötü yaptığım için böyle değil yüzünü ekşitebilirsin kendini kasma" dedi.

Yine de onun yaptığı bi şeyi yüz ekşiterek içmek istemiyordum, içeceği bitirdikten sonra dişlerimizi fırçalayıp yatakhaneye çıktık, diğer kızlar çoktan uyumuştu ve benim yatağım sabah olduğu gibi açık bi şekilde duruyordu. Yatağıma gidip oturdum, saçımdan tokamı çıkartıp yastığımın altına koydum, tam yatarken zinnet geldi.

+ akrep ben çok sevdim seni 
- ben de seni sevdim zinnet
+ ben eve gidince annemi arayıp benim için yaptıklarını anlatıcam
- ben de eve gidince anneme senden bahsedicem

(Yanıma eğilip bana sarıldı)

+ iyi geceler akrep
- iyi geceler zinnet...