Kurs-1 ( eftalya)

1K 97 51
                                    

Saat 4 gibi bişeydi dayanamayıp uykuya dalmışım, saat 5 de nöbetçi hoca gelip ışıkları yakarak hepimizi uyandırmaya başladı ben daha yeni uyumuştum o yüzden aşırı uykum vardı ama kalkmak zorundaydım, kalkıp üstümüzü değiştirdikten sonra derse indik herkes önüne rahlesini alıp kendi grup çemberini oluşturdu. Grup hocamız sert bi kadındı yeni olduğum için beni tam önüne oturtturmuştu, herkes dersine odaklanmıştı ve benim aşırı uykum vardı bi ara gözlerim kapanır gibi oldu, hocanın adı büşraydı, Büşra hocanın bileğinden tespihini çıkarma sesini duydum önce, sonra yüzüme çarpan o tespih boncuklarını, şok olmuştum yüzüme tespihle vurmuştu, uyuklayan birine vurmak özellikle de tespihle.

Eğer evinizde varsa empati kurmak için deneyebilirsiniz, herhangi bir tespihle çok hafif bir şekilde kolunuza veya bacağınıza vursanız bile canınız çok acır, işte o tespih benim yüzüme sert ve hızlı bi şekilde çarptı, neye uğradığımı şaşırdım şok olmuştum, başımı kaldırıp korkmuş gözlerle hocaya baktım, kulağıma eğilip "gece çocuk mu salladın, aç gözünü benim dersim de kimse uyuyamaz"dedi.

Ağlamamak için kendimi sıkmaktan vücudum titremeye başlamıştı yutkunamıyordum, içimden "buraya gelene kadar babamdan şiddet gördüm, burada da hocalardan mı görücem yani" diyerek iç geçirdim, bu olay beni çok etkilemişti yüzümün kızarıp şiştiğini hissediyordum, acaba bu olanı diğerleri de gördü mü diye bakmak için başımı kaldırıp acıdan dolmuş gözlerimle etrafı süzdüm, herkes bana bakıyordu aşırı utanmıştım, olmayan özgüvenimde o an sönüp gitmişti, ders bitince koşarak çatı katına çıktım kapı kilitliydi.

Hayır olamaz benim şuan ağlamam lazım ama insan için de asla ağlayamıyordum bu sefer koşarak yemekhane katına inip lavobaya girdim, boş olan bi tuvalete girip üstümde ki elbisenin belinde ki kuşağı çıkardım ağzımı bağlayıp sıktım, üstüne bi de ellerimle tekrar ağzımı kapattım ve çok sessiz bi şekilde ağlamaya başladım, belki içinizden sanki ilk kez mi şiddet görüyorsun zaten alışkınsın diyebilirsiniz ama bu öyle bişey değildi, o benim babamdı onu tanıyordum ama bu tanımadığım herhangi bi kurs hocasıydı nasıl bana vurabilirdi, babam döverken annem hep önüme siper olup beni korumaya çalışıyordu ona sarılıp güvende hissediyordum ama burda beni koruyacak, sarılacak, güven verecek kimse yoktu, yapa yalnızdım ve bütün duygu karmaşası üst üste geldi böyle bi durumda vücudumda ki psikolojik ağırlığı ve acıyı anca ağlayarak atabilirdim. İşim bittikten sonra tuvaletten çıkıp elimi yüzümü yıkadım kafamı kaldırıp aynaya baktığımda yanağımda boncuk boncuk morluklar çıktığını fark ettim.

Kendimi o şekilde görünce üzüldüm, içimden "gerçekten ben bunları hak edicek ne yaptım" dedim
Lavabodan çıktığımda kahvaltı saati geçmiş herkes derse çıkmıştı ve bana yiyecek bişey kalmamıştı, zaten üzüntüden iştahım kapanmıştı açlık hissetmiyorum yemekler umrumda değildi, elimi yüzümü kurulayıp derse çıktım ikinci derste sohbet vardı. Bütün hocalardan yaşça büyük olan baş hoca kürsüye çıkıp vaaz veriyordu biz de not alarak dinliyorduk, tabi ben o sırada sürekli resim falan çiziyordum.

Nihayet öğle yemeği vakti gelmişti tabi benim hala iştahım yoktu ama yine de yemeğe indim çünkü zorunluydu, yine o tuvalet kapısının dibindeki b*k kokulu masaya oturdum, yemekler geniş tabaklarda ortaya konuyordu yani önünüze özel tabak alıp yiyemiyorsunuz , herkes ortadaki kaplara kaşığını daldırarak yiyordu, bu gerçekten çok iğrençti derken daha iğrenç bişey yaşandı, zor şer çorbadan bi kaşık aldıktan sonra içinde saç olduğunu fark ettim, saçı ağzımdan çekip çıkardım nerdeyse kusucaktım kendimi zor tuttum, masadaki kızlardan biri " yemekleri öğrenciler yapıyor o yüzden çoğu kasıtlı bi şekilde yemeğe saçını veya tırnağını koparıp koparıp atıyorlar" dedi.

Tuvalet yanında herkesin kaşık soktuğu yemeği yediğim yetmiyormuş gibi bi de içinde saç ve tırnaklar olduğunu öğrendim, kalkıp lavaboya gittim dişlerimi fırçalayıp ağzımı suyla bol bol çalkaladım, her geçen dakika her şey daha da kötü oluyordu ve ben kafayı yiyecektim, o sırada yanıma kursun ilk günü tanıştığım şevval geldi.

LANETLENMİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin