LANETLENMİŞ

Kurs-1 ( Lezbiyen)

"cehenneme gitmek istemiyorum!"

Cuma akşamıydı, cuma akşamları sohbet olurdu, bütün ışıklar kapatılır sadece kürsünün üstündeki ışık yanardı. Baş hoca elinde büyük bi kitapla gelir kürsüye oturur ondan bize bişeyler okurdu, dolunay şeklinde kürsünün etrafına diz çöküp oturduk, ben şevvalle beraber en arkadaydım, hepimiz siyah giyindiğimiz için karanlığın için de nerdeyse görünmüyorduk.

Baş hoca geldi, yavaşça kürsüsüne çıktı, kitabını açtı ve başını kaldırıp bize baktı, "sohbetimize başlamadan önce size bir uyarı yapıcam" dedi. Acaba benim olayımla mı ilgili diye düşünüp tedirgin olmaya başladım.

- içinizde iki kişi var, bana bunlar hakkında çokça şikayet geliyor, bu iki kişinin normalinden fazla yakınlığı hem kursumuz hem de dinimiz açısından uygun değildir. Eğer böyle devam ederlerse kendilerini atmam gerekicek o yüzden bu düzelmeleri için bi uyarıdır.

Anlamadım? Kimlere diyor? Ne demek istiyor?
Şevvale döndüm kulağına eğilip sessizce merakımı gidermeye çalıştım.

- hoca neyden bahsediyor,ben hiç bişey anlamadım

+ iki tane kız var galiba lezbiyenler

- ne?....lezbiyen mi? o ne demek anlamıyorum

+ işte iki kızın birbirine ilgi duymasına deniyor

- böyle insanlar var mı, yani böyle bişey var mı, bu bi gerçek mi yani ben.....( kendim gibi olan başka insanlar olduğunu öğrenince hem sevindim hem şaşırdım o yüzden elim ayağıma dolaştı)

+ evet, buna lgbt deniyor

- dur bi dakika, bunun bi ismi de mi var? ( şoktaydım sonunda istediğim bilgiyi bulmuştum)

+ evet ama bu insanlar dinimiz tarafından lanetlenmiş

- ne?....neden?

+ dinimiz onların birlikteliğini büyük günah olarak yazmış öyle insanlar imansız ölür ve ebedi cehenneme gider, kitapta öyle yazıyor.

- ne!!...hayır ben...ben cehenneme gitmek istemiyorum ( şok geçirmiştim nefes ritmim korkudan bozulmuş, elim ayağım titremeye başlamıştı)

+ hayır akrep sen değil.....sana demedim sakin ol....akrep iyi misin?

- ben kötü biri değilim şevval neden cehenneme gidiyorum, ayrıca elimizde olmayan bişeyden dolayı neden cezalandırılıyoruz....veya bundan kurtulmanın bi yolu falan var mı, bi dua falan var mı bana okuyun..... ben istemiyorum şevval!! Cehenneme gitmek istemiyorum.

+ akrep ne diyorsun ben hiç bişey anlamıyorum....dur bekle hocadan izin alıp elini yüzünü yıkamaya gidelim

Şevval emekleyerek mercan hocanın yanına gitti, kulağına bişeyler söyledi, hoca kafasını sallayarak dediklerini onayladı, şevval tekrar yanıma geldi.

+ hadi kalk akrep tuvalete gitmeye izin aldım

- sen dur, ben tek gitmek istiyorum

+ emin misin çok kötü görünüyorsun vücudun birden bire buz gibi oldu, tansiyonun düştü galiba orada bayılırsın falan ben de geleyim

- hayır istemiyorum ben iyiyim, eğer uzun zaman sonra gelmezsem yanıma gelirsin

+ tamam dikkatli ol

Ayağa kalkıp kızların arasından yavaş yavaş yürüyerek çıktım, merdiven demirlerine tutunup yavaşça aşşağı inmeye başladım, o sırada şevvalin söylediği şeyleri düşünüyordum. Ağlamak istiyordum ama neye ağlayacağımı bilmiyordum, çok karmaşık duygular içerisindeydim. Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım, başımı kaldırıp aynaya baktığımda, yüzümün bem beyaz olduğunu gördüm, titriyordum.

14 yaşında duyduğu her şeye inanan ve etkilenen bi kız olarak bu bilgi bana çok ağır gelmişti, ben inançlı bir kızdım Allahı seviyordum, ama onun beni sevmediğini hatta elimde olmayan hisler ve duygular için beni cezalandıracağını, beni lanetlediğini öğrenmek çok korkunçtu.

Sahipsiz kalmış gibi hissetim, bütün kainatın yaratıcısı beni lanetlemiş, ne korkunç bişey. Doğarsın ailen sevmez, dinini öğrenmeye gelirsin hocan sevmez, arkadaşın sevmez, hepsini bi kenara bırakır yaratıcıya sığınırsın, ama o zaten çoktan seni cehenneme koyma hükmünü vermiştir.

Peki şimdi ne yapmalıyım? ben kime sığınıcam? beni bu şekilde kim sevip kabul edecek? Acaba annem öğrense çok üzülür mü?

Kafamda konuşan birden fazla insan varmış gibi, her taraftan sesler duymaya başladım, kafamın içini susturamıyordum, kendimle verdiğim savaş cevapsız sorulardan oluşuyordu. Merak ettiğim bir sürü şey vardı, ama bunlar kimseye sorulacak şeyler değildi, belliki bizim gibileri kimse sevmiyordu, o zaman bunu gizli tutmalıydım.

Yüzümü üstüme kurulayıp dershane katına çıktım, tekrar kızların arasından sessizce geçip şevvalin yanına oturdum.

+ akrep....iyi misin?

- pek sayılmaz kafam karışık biraz

+ ne oldu? Ne konuda karışık bana anlatabilirsin

- şimdilik kendim halletmeye çalışıcam, ama yardımcı olmaya çalıştığın için teşekkür ederim

Mercan hoca eliyle susmamızı işaret etti, önüme döndüm başımı rahleye eğip düşünmeye başladım, bi an da bu kadar çok şey öğrenmiş olmak fazlasıyla ağır gelmişti, sonra aklıma annem geldi, ( annem....acaba annem beni sever mi? "Güldüm" salak salak konuşma seni yaratan seni sevmiyor o niye sevsin ki) kendi düşüncelerim içersinde boğulurken sohbet bitmişti. Işıklar açıldı herkes ayağa kalktı rahleler bi kenara üst üste toplanıp yerleştirildi,yatma saati gelmişti.

Şevvalin yanına gittim, hocanın bahsettiği o lezbiyen kızları bana göstermesini istedim, elimden tutup beni merdivenlere çıkardı, beraber oturduk.

+ bak şurdaki kızı görüyor musun siyah küt saçlı gözleri yeşil

- evet gördüm, çok güzelmiş

+ işte biri o, onun adı Canan 19 yaşında

- büyükmüş bayağ

+ diğeri de şurdaki kızıl saçlı olan, adı rüya 17 yaşında

- gerçekten rüya gibi

+ şimdi ikisini biraz izle, hocanın ne demek istediğini anlarsın

Şevval yatağını açmak için yanımdan kalkıp gitti, ben oturup onları izlemeye devam ettim, önce birbirlerine geceliklerini giydirdiler, başını geceliğe soktuğunda diğeri tutup saçlarını çıkartarak giyinmesine yardım ediyordu. Bu çok tatlı bi görüntüydü. Sürekli birbirlerine gülümseyerek konuşuyorlardı, sonra beraber çarşafın uçlarından tutup sererek yataklarını açtılar.

Yaratıcı neden iki insanın birbirini bu kadar güzel sevmesini lanetlemiş olabilir ki? diye düşünmeye başladım çünkü ortada yanlış hiç bişey göremiyordum, gördüğüm tek şey sevgiydi ve zararsızdı, peki neden lanetlenmişti?

Artık beynimin susmasını istiyordum, uyumak için çatı katına çıktım, sabaha kadar düşünmekten gözüme uyku girmiyordu, kalkıp biraz yürüyerek kızların arasında dolanmaya başladım, hepsi vicdanları ve zihinleri rahat bi şekilde uyuyorlardı, onlara bakıp başımı gökyüzüne kaldırarak "neden onları seviyorsun da beni sevmiyorsun" dedim.

Neden?