İNCİ

15

🧚🏼‍♂️İNCİ🧚🏼‍♂️

Ahmet Emir: Geldim bekliyorum seni. (16:37)

Ahmet Emir: Görebilecek bi vaziyette değilsin şu an kdnfkfskfdsid

İnci: Erkenden gelmişsin canımm 

İnci: Çalışıyorum hâla

Ahmet Emir: Evet görüyorum

Ahmet Emir: Kutu kutu pense mi oynatıyorsun çocuklara?

İnci: Hayır sevmiyorlar onu, beni izlemeyi bırakabilir misin ?

Ahmet Emir: Bırakamam başka sorun var mı?

İnci: İşimin başına dönüyorum sonra bana ne biçim öğretmensin sen der durursun

Ahmet Emir: Hiç demem de öyle şeyler

Ahmet Emir: Git bakalım güzel güzel öğretmenliğini yap bende seni izleyeyim.

İnci: İyi izle ve süper biri olduğumu iyice anla.

Ahmet Emir: Onu anladım zaten.

Yazdığına cevap vermeyip çocukların yanına döndüm. Hava güzel olduğundan bahçeye çıkmıştık ve kitap okuma saatimizi bahçede gerçekleştiriyorduk.

Elimdeki kitabı kapatıp çocuklara masal hakkında sorular sormaya başladım. Tatlı tatlı cevap verdiklerinde bende mutlu oluyordum.

Mesai saatinin bitmesine daha vardı ama Ahmet Emir beni beklediği için eşyalarımı toparlayıp Ayşen Hanım'ın yanına çıktım. Kapıyı tıklattıktan sona açıp içeriye girdim.

"Merhaba Ayşen Hanım, konuşabilir miyiz?" diye sorduğumda yanına gelmemi işaret etti. Gözlerim diğer koltukta oturan Melisa'yı süzerken karşındaki koltuğa oturdum.

"Buyur İnci seni dinliyorum." diyerek konuşmaya başladığında kendimi düzeltip konuşmaya başladım. "Bugün biraz erken çıkmamda bir sorun var mı diye soracaktım. Katılmam gereken bir yemek var." dediğimde kafasıyla beni onayladı.

"Çıkabilirsin İnci, bir sorun olmaz." dediğinde daha fazla beklemeden iyi akşamlar dileyip odadan çıktım.

Sınıfımdan çantamı alıp çıkarken Melisa'nın merdivenlerden indiğini gördüm. "Ne yemeğine gidiyorsun İnci?" diye sorduğunda gülümseyerek konuştum. "Sanane?" diyerek omuzuna vurdum yavaşça. "Her şeyi bilmene gere yok sanki."Başkabir şey demeden yanından ayrıldım.

Zaten çıkana kadar saat 5 olmuştu.

Hızlı hızlı yürüyüp okulun çıkışına vardım ve hemen Ahmet Emir'in arabasıyla karşılaştım. Kendisi içinde değildi ve etrafta da görünmüyordu.

Telefonumu çıkarıp mesaj atacağım sırada karşıdan elinde çiçeklerle geldiğini gördüm. Yüzüm anında gülerken ne yapacağımı şaşırdım.

"Selam." dedi "Beklettim mi yoksa?" Kafamı iki yana salladım. "Şimdi geldim, ben beklettim asıl seni." diyerek öylece bekledim.

Elim ayağım birbirine dolaşmıştı ne yapsam bilemiyordum.

"Sorun değil, ben erken geldim zaten." diyerek elindeki çiçekleri bana uzattı. "Senin için aldım."

Elinden alıp kokladım. "Çok güzeller teşekkür ederim." dedikten sonra onun yönlendirmesiyle beraber arabaya bindim.

Kendi de binip arabayı çalıştırınca biraz olsun kendime gelebilmiştim.

"Neler yaptın bakalım okulda." diye sorana kadar kendime gelebildiğimi sanıyordum en azından.