İlk Seans

6. bölüm "özür"

Hastaneye gelir gelmez ilk Kuzeye selam verdim. Ardından kendi bölümüme geçtim. Odamı seviyordum. Buraya gelen insanlar güzel etkilensin diye odayı çok canlı bir renge boyamıştım. Bu benim aşırı hoşuma gitmişti.

Ayıptır söylemesi koltuklarda çok rahattı. İnsan burada rahat olabileceğini hissediyordu. Açıkçası şu an ben aşırı rahat hissediyorum.

Kapım çaldığında gir diye seslendim. Gelen Nameydi. "Hocam Furkan Bey geldi."  Furkan mı gelmişti? İyi de neden gelmişti?

"Tamam gelebilir." Tereddüt etsem de onu içeri davet ettim.

İçeri girdiğinde yüzünün tanınmayacak hale geldiğini gördüm. Ne olmuştu ona? "Girebilir miyim?" Başımı salladım. O da koltuklardan birine oturdu.

"Ben geçen gün yaptıklarım için sizden özür dilerim Liyan Hanım. Ben o gün kendimde değildim." Hala yüzündeki morlukların sebebini merak ediyordum.

"Anladım Furkan Bey. Bunlar olağan şeyler. Bunun için de sizinle ayrı bir seans yapabiliriz isterseniz. Bu durumu engellememiz gerekebilir." Dediğimde sözümü kesti.

"Gerek yok Liyan Hanım. O gün sizin dediğiniz gibi kendime bir eğlence arıyordum. Ama belamı buldum." Dediğinde aklıma direkt Görkem geldi.

Yarasını sorduğumda yarın anlarsın demişti. Yarasının sebebi Furkan mıydı?

"Ben bütün yaptıklarım için  sizden özür dilerim." Dediğinde yanına yaklaştım. "Furkan eğer Görkem'den korkuyorsan korkmana gerek Yok. Düzgün bir şekilde anlaşabilirsek ben seninle bir seans yapmak isterim. Belli ki bazı problemlerin var onları beraber çözebiliriz." Gülümsediğimde o da gülümsedi.

"Çenemi kırdı." Sahiden yüzü çok kötü gözüküyordu. "Sen doktora gözüktün mü?" Başını salladı.

"Bunu sana Görkem yaptı değil mi?" Gene başını salladı. Benim bu durumu Görkem'le acilen konuşmam gerekiyordu. Bazı durumlar konuşularak da halledilebilirdi. Ama Görkem kaba kuvveti tercih etmişti.

"Ben senin için yarını uygun gördüm." Dediğimde sakince yüzüme baktı. "Beni affettiniz değil mi? Çok saçma bir durumdu. Eğer Görkem  beni dövmeseydi. Şu an sizin karşınıza çıkacak yüzü bulamazdım. Kendimden nefret ediyorum."

"Benim kolumu sıktığınız için mi bu kadar vicdan azabı." Dediğimde başını sağa sola salladı.

"Hayır siz bir kadındınız ve benim size nazik davranmam gerekirdi. O an bunları düşünemedim." Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Furkan Bey aklınızı kullanmanıza engel olan şey ne tam olarak?" Bunu sorduğumda cevaptan korkmuyor değildim. Umarım düşündüğüm gibi bir şey değildir.

"Ben yaklaşık beş hafta önce uyuşturucu bağımlılığımdan kurtulmaya çalıştım. Başarılı da oldum ama arada bir böyle ataklar geçiriyorum. O gün de siz fazla çıkışınca kendimi tutamadım. Normalde böyle şeyler yapan bir adam değilim. O gün kendimi kötü hissediyordum ve bir eğlence ihtiyacım vardı." Tam araya gidecekken beni susturdu.

"Biliyorum yaptığım çok yanlıştı. Ben sizden ne kadar özür dilesem az." Dediğinde gülümsedim. Gerçekten pişman mıydı? Yoksa her şey Görkem yüzünden miydi?

"Hisleriniz gerçek mi Furkan Bey?" Dediğimde başını aşağı yukarı salladı.

"Görkem denen adam beni dövmeseydi de aynı şekilde sizden özür dilemek için gelecektim. Tabi bu süre bu kadar çabuk gelmeyecekti. Çünkü kendimden çok fazla utanıyordum. Ben ne yaptığımı bilmiyordum."

"Anlıyorum Furkan Bey. Hala terapi için sizi bekliyor olacağım. Size inanıyorum. Şu an ki halinizle geçen günkü haliniz arasında dağlar kadar fark var. Ayrıca sizi affediyorum. Vicdan azabı çekmenize gerek Yok."

"Ben buraya vicdan azabı çektiğim için değil. Yaptığım yanlıştan dolayı geldim. Çok özür dilerim." Gözlerimi devirdim. "Yeter bu kadar özür. Konuşmaya başladığımızdan beri özür dilerimden başka bir şey demediniz. Yeter bu kadar. Tamam özürümüzü kabul ediyorum."

Furkan ayağa kalktı. "O zaman benim gitme vaktim geldi." Evet anlamında başımı salladım.

"Ama br sonraki seansta görüşürüz. Bugün bitti." Furkan kaşlarını kaldırdı. "Ne o kadar konuştuk bence bayağı aşama kaydettik. Merak etmeyin bu seans Benden. Sıkıntı Yok yani."

Furkan gülümseyip odadan çıktı. Şu an sadece Görkem'i bulmam gerekiyordu.

🕸

"Ben ciddiyim Kuzey." Şu an Kuzeyin yanındaydım. Buraya neden gelmiştim? Çünkü Görkem'in bu yaptığıyla alakalı konuşmam gerekiyordu.

"Gerçekten Görkem'in o adamı dövdüğünü mü düşünüyorsun?" Buna bu kadar şaşırması garipti.

"Evet ne var bunda? Dün eli yaralanmıştı." Kuzey gözlerini devirdi. "Sebebin bu kadar mı gerçekten?"

"Kuzey dün elini sorduğumda bana yarın görürsün dedi. Ee bak sabah yüzü yamulmuş bir Furkan geldi karşıma. Adam özür dilemekten Başka hiçbir şey yapamadı. Bir şey diyorum özür dilerim diyor. Affettim diyorum özür dilerim diyor. Sence bu bir rastlantı mı?"

Kuzey düşündü. "Dün Görkem'in öyle bir şey dediğini hatırlamıyorum."

"Sana demedi çünkü. O kadar sessiz dedi ki bir an ben bile anlamadım."  Dediğimde daha fazla şaşırmıştı.

"Görkem normalde sorunlarını hep konuşarak çözerdi. Biri ona saldırsa bile hiçbir tepki vermezdi. Ne oldu birden bire? Sırf biri senin kolundan tuttu diye adamı dövmesi normal değil."

Bu durum benim de garibime gitmişti. "Belki de böyle durumlarda senin gibi sessiz kalmıyordur Kuzey." Bu sözümle kaşlarını kaldırdı. Eliyle kendini gösterdi. "Ben mi?"

"Adam kolumdan tuttu. Ve sen alt tarafı diyorsun. Eğer Görkem gelmeseydi belki de bana vuracaktı Kuzey. Sence buna alt tarafı diyebilir misin?"

Kuzey başını salladı. "Ben öyle demek istemedim. Sadece o an zaten dövdü. Neden şu an tekrar dövsün?"

Gözlerimi devirdim. Bu adam beni iki saattir dinlemiyor muydu? "Kuzey zaten ben iki saattir bunu öğrenmek için çabalamıyor muyum? Sen bana Görkem Beyin numarasını ver ben de bunu öğreneyim. Merak etme kibar olacağım."

"Ben senin kibarını gayet iyi biliyorum Liyan."

"Ben artık bir psikoloğum ve kibar olmayı öğrendim. Yani anlayacağın düzgün bir şekilde konuşacağım."

"Küfür etmeyeceksin." Gözlerimi devirdim. "E yuh ama Kuzey benim ne zaman küfür ettiğimi gördüm?" 

Kuzey ciddi misin der gibi bir bakış attı. "Senin ne kadar küfürbaz olduğunu bütün herkes bilir Liyan."

Biliyorum bu huyumdan acil bir şekilde vazgeçmem gerekiyordu.

"Numarayı veriyorum ama sakın yayma." Bu benim geçmişte yaptığım bir şey için uyarıydı. "Onu eski sevgilime yapmıştım Kuzey. Görkem Bey benim eski sevgilim mi?"

Kuzey numarayı telefonuma yazıp verdi. "Benim verdiğimi söylemezsen sevinirim. Görkem pek böyle şeylerden hoşlanmaz."

Ona göz kırptım. "Bakarız.

——————————————————————

Bölümüm bitmiş bulunmakta.

Nasılsınız bakalım? Ben eh işte. Yuvarlanıp gidiyoruz. Bugünkü sorum ne olsun?

Evcil hayvanınız var mı? Benim var. Bir kuş. Adını tahmin etsenize.

Maviş

Çok garip bir ad değil mi? Daha önce bu ismi kuşuna veren hiç kimseyi görmedim. Siz ne düşünüyorsunuz. Bu şey gibi Kozanın papağanının adı gibi.