İlk Seans

21. Bölüm "M"

Bölüm şarkısı: Kendimden hallice- Böyle gitme

Medya: Görkem

***

Kuzey ve ben eğer berabersek illa bir bokluk çıkacak demektir. Kuzey zaten benden bir şey istemezse yanımda olmaz. "Adını söylesen ne olur acaba?"

Şu an ayaklarıma kapanmış benden Minelin adını öğrenmeye çalışıyordu. Hayır yani sadece bir kere görüp nasıl aşık olabiliyordu? Ben de bunu anlamıyordum.

"O kadar da değildir. Baş harfini söyle bari." Dedi ama onu dinlemedim. "Lütfen lan. Yarım maaşımı veririm." Maaş lafını duyunca bir ona baktım. "Ciddi mi?" Başıı salladı. Minelin adını öğrenmek için bu kadar çaba sarf edeceğini düşünmemeiştim açıkçası.

Beleşe fazladan maaş şimdi ben kardeşime iyilik yapmayayım da kime yapayım? Tabi ki de şimdi adını söyleyeceğim. "İbanım var sende. Şimdi yatırıyorsun."

Kuzeyin eline telefonu almasını izledim. Şimdi parayı atsın. Ben daha sonra tekrar ona yollardım. "Baş harfi M şimdi bulursun." Enayi bana güvenilmemesi gerektiğini daha öğrenememiş.

"Melis mi?" Elimi bilmiyorum der gibi açtım. "Sen çok sinsi bir insansın. Kandırdın gene beni. Ama olsun o da yeter." Başımı olumsuz anlamda salladım. Bu çocuk her gördüğü güzel kıza aşık olmak zorunda mı?

O sırada kapı çaldı. "Kim geldi Kuzey? Birini mi bekliyordun?" Dediğimde Kuzey kapıya doğru gitti. "Evet Görkem gelmiştir." Görkem ismini duyduğumda uzandığım yerden kalktım. Niye şimdi çağırmıştı ki?

"Kardeşim hoş geldin ya." Dedi Kuzey bağırarak. Keşke benim evime birini çağırırken benden izin alsan Kuzey. Neyse bari tanıdık birini çağırmış.

"Kuzey sen beni buraya çağırdın da burası Liyanın evi. Ondan izin aldın mı bari?" Kapıya doğru gittim. Görkem girmeden önce benden izin istedi. "O öyle kafasına göre herkesi çağırır. Artık alıştım. Geçebilirsin yani."

"Herkes mi? Kırdın beni şu an." Dediğinde yüzüm değişti. Trip mi yiyordum acaba ben şu an? "Yani tabi sen herkes değilsin." Kendimi açıklamaya çalışırken o lafımı böldü. "Zaten biliyordum."

Görkem salona geçerken arkasından sadece baktım. Kuzey sırıtarak içeri geçtiğinde bana da kapıyı kapatmak düşmüştü.

Kapıyı kapatıp yanlarına gittim. "Bak kanka senden sadece tek bir isteğim var." Kuzey artık benimle ilgilenmeyi bırakıp Görkeme odaklanmıştı.

"Beraber Liyanın instagram sosyal medya hesabına giriyoruz. Takipçilerinden Baş harfi m ile başlayan bütün kızları buluyoruz. Ardından hepsinin teker teker hesaplarına bakıyoruz. Ben zaten hemen tanırım kızı. Başlayalım artık."

"Bu yaptığın bence saçmalık Kuzey." Görkem mantıklı konuşmuştu. "Kızın hesbaını bulup ne yapacaksın?"

"Görkeme katılıyorum Kuzey. Bu yaptığın tam bir saçmalık. Seni o kızla tanıştırmak isteseydim zaten ismini söyleyip instagram hesbaını verirdim. Ama demek ki istemiyorum. O kız şu an seninle konuşamaz." Kuzey beni görmezden geldi.

"Hadi be kanka beraber yaparsak daha hızlı buluruz." Dedi. "Bak kanka iki gün sonra zaten sıkılacaksın. Bırak bu işleri. Belki kız sana kendini kaptıracak."

"Hop lan ne diyorsunuz siz? Kuzey sen kızı kullanacak mısın?" Araya girdiğimde Kuzey bana döndü. "Saçmalama ben kıza aşık oldum."

"Siktir lan oradan. Aşık olmuşmuş. Bırak lan bu işleri. Daha geçen sen başka kıza aşık değil miydin?" Görkem konuştukça içime bir kuşku düşüyordu.

"Hayır o sadece bir hoşlantıydı." Benim şu an Kuzeye güvenesim gelmemişti. "Ya o kıza hissettiğin şey de bir hoşlantıdan ibaretse."

"Eğer sadece bir hoşlantıysa yakında aşk olacak. Ben gerçekten ona karşı bir şeyler hissediyorum.

"Kardeşim sana güvenmek istiyorum." Dedi Görkem ama ben hiç güvenmiyordum. Beraber bilgisayarı açtılar. Benim hesabıma girdiler ve takipçilerime bakmaya başladılar. Kuzey bilgisayardan Görkem ise telefonundan bakıyordu.

"Şimdi m harfi olan bütün hesaplara bakacak mısınız?" Dedim. Görkem başını telefonundan kaldırıp bana baktı. "Eğer Kuzey gerçekten aşık olduysa bunu yapacağız. Ben kardeşimin her zmana arkasındayım."

"Umarım bulduktan sonra kızı kıracak bir şeyler yapmazsınız." Onlarla olan iletişimimi kesip televizyondan bir program açtım.

Bugün uzun olacaktı. Mineli bulmaları zamanlarını iyi alacaktı.

Annemler şu an amcamlardaydı. Geçen amcam gelince bu seferde onlar yemeğe gitmişti.

🕸

"Buldum Allah çarpsın buldum." Evde bir çığlık sesi hakim olurken kulaklarımı kapatmakla yetinmiştim. Ama biraz geç olmuştu. Çünkü Kuzey kuşağımı sikmişti.

Yanımda duran yastığı Kuzeyin kafasına attım. "Bağır bağır kime duyuruyorsun acaba sesini?"

"Buldum Kızım buldum." Başımı iki yana salladım. "Tamam artık ne yapacaksan tapta rahat bırak beni."

"Ayıp ediyorsun ama ben seni rahatsız mı ediyorum?"

"Yok canım ne rahatsız etmesi? Alt tarafı az önce kulağımı siktim." Dediğimde gülümsedi. "Dua et beni bu kadar uğraştırdığın için hayatını sikmedim."

Gülümsemesine karşılık verdim ve kafasına okkalı bir tane vurdum. Hak etmişti. "Sana baş harfini bile vermezdim ama gene iyi günümdeydim."

"İyi günün buysa kötü günlerini hayal bile edemiyorum." Dedi. "Biliyorum hayal edilemeyecek kadar güzelim." Aynen dercesine baktı ama benimle dalga geçiyordu. Üzüldüm mü? 

Yoo neden üzüleyim? Sonuçta ben gerçeği biliyorum. Yani ne kadar güzel olduğumu.

----------------------------------------------------

Bölüm bitti.