İlk Seans

79. Bölüm "sorgu"

Bölüm şarkısı: Hakan Peker - karam

***

Kapıyı çaldım. Kapıya bir kere vurur vurmaz anında açılmıştı. Görkem beni görür görmez içeri çekmişti.

İçeri çekip bana sarılmıştı. Aynı anda kapıyı da kapatmıştı. "Çok özledim." Dedi bana sarılırken.

Şoku atlatıp ben de ona sarıldım. "Sakin..." dedim ellerim saçlarında gezinirken. "Daha dün gördün beni."

"Olabilir. Bir dakika görmesem özlerim ben seni." Dedi elimden tutarken. Ayrıldı ardından. Sonra da beni mutfağa götürdü.

"Aç olduğunu düşünüyorum." Dedi sandalyeyi geriye çekerken. Hemen oturduğumda güldü. Beni iyi tanıyordu.  "Yemek yiyelim beraber." Dedi ve sandalyeyi ittirdi.

Masaya biraz daha yaklaşmıştım. Yemekleri görünce gerçekten de acıkmıştım. Dudaklarımı yaladım. "Bana böyle iştahla bakmadın bir gün."

"Sen yemek misin?" Güldü. "Doğru." Dedi ve yemeğine baktı. "Herkes beni çok özlemiş biliyor musun Görkem?" Dedim heyecanla.

Anında kafasını kaldırıp bana baktı. Kaşlarını çattı. "Kim özlemiş seni? Adı Ne?"

"Danışanlarım özlemiş. İş arkadaşlarım özlemiş." Dedim yüzümdeki gülümseme hala yerinde dururken. "Ben de özledim seni."

"Evet..." Dedim yemeğimi yerken. "Benimle konuşmayacaksın değil mi?" Konuşmadığım sırada o cevabını almıştı. O yüzden de önüne dönmüştü.

"Çok güzel yapmışsın." Dedim yemeğine övgüler yağdırırken. Güldü. "Beni mi övdün yoksa yemeğimi pek anlayamadım."

"İkinizi de diyelim. Harikalar." Bir kaşık daha Aldım. "Ne yapacağız senin bu yemek sevdanı? Sen yemekleri benden daha çok seviyorsundur şimdi."

"Yoh amına" Dediğimde inanmadığı belliydi. "Seviyorsun biliyorum." İç çekti. "Kırk yıl düşünsem sevgilimi yemeklerden kıskanacağım aklımın ucuna bile gelmez. Ama oluyormuş işte."

Gülmeye başladığımda o da güldü. "Yemeklerden gerçekten kıskanıyor musun beni?" Diye sordum gülüşümün arasından.

"İnşallah kıskanacağım kadar fazla yakınlaşmıyorsunuzdur yemeklerle." Bilmem der gibi dudak büzdüm. "Belki de çok fazla yakınlaşıyoruzdur."

"Şu an beni kıskandırmaya çalışıyorsun. Hem de yemeklerden kıskanmamı istiyorsun." Tek kaşı havalanmıştı.

"Seni yemeklerden kıskanmayacağım Liyan. Hadi bakalım bitir tabağını." Seven adam kıskanırdı. Ne vardı beni yemeklerden kıskanmada? Kıskanacak mıydı beni?

"Abim bana haber vermedi geleceğini. Sanırım son gün bana sürpriz yapacak." Dedim peçeteyle ağzımı silerken. "Bana niye dedi? O da ayrı. Git Kardeşinle konuşsana. Benimle işin ne?"

"Artık büyün işi sensin Görkem. Sen onun patronusun. Ayrılmaz artık yanından." Ofladı. "Senin ailenden ne çektim ben ya? Bu nedir? Allah'tan annen çok iyi bir kadın."

Kaşlarımı çattım. "Ne yani babam kötü mü benim? O benim babam. O kötüyse bence kötüyüm demektir."

"Öyle demek istemedim. Baban da iyi ve adam ama annen bizi yalnız bırakıyor ya. O yüzden dedim. Babam ve abin sürekli peşimizde. Bırakmıyor yakamızı."

Doğruydu. Babam buraya geldiğinde sürekli Görkem'le beni kontrol ediyordu. Görkem bu durumdan sıkılmıştı ama hiçbir şey diyemiyordu tabi. O beni babamdı.

💜

(Derya'dan)

"Oha adam Ne kadar yakışıklı lan? Daha önce bu kadar yakışıklı bir suçlu görmemiştim." Diyen Gizeme baktım. Kendisi yakışıklı erkek meraklısı bir polisti.

Adamın fotoğrafına baktım. Gideri vardı. Ama abartılacak bir tarafı da yoktu. Gizem fazla abartmıştı. "Daha iyilerini gördüm."

Tek kaşı havalandı. "Bu adamdan daha iyi kim olabilir Allah aşkına?" Benim etrafım yakışıklı kaynıyordu. Birinci kişi de zaten sevgilimdi.

Volkan mesela bu adamdan daha yakışıklıydı. Her anlamda ondan daha iyiydi. Karşılaştırılamazdı bile. "Volkan" dedim içli içli.

"Volkan komisere ne oldu?" Diye sordu Gizem. Konuyu değiştirmemiştim ki. Hala aynı konudaydık. "Ne olacak ki? Bir şey yok. Sadece Volkan daha yakışıklı. Onu demek istedim."

"Sevgilin diye ona torpil geçiyorsun." Diye dalga geçti. "Ben kimseye torpil geçmem. O daha yakışıklı." Dedim net bir şekilde.

"Tamam senin dediğin gibi olsun." O da kabul etti Volkan'ın yakışıklı olduğunu ama itiraf edemedi. Çünkü benden korkuyordu.

"Ben gidiyorum. Sen ilgilenirsin adamla." Dedi Gizem esneyerek. "Adam çok yakışıklı ya. Sen konuşsaydın." Dedim arkasından. Güldü. Yürümeye devam etti.

Ben de güldüm. Ardından sorgu odasına girdim. İçeride az önce fotoğrafına baktığımız adam duruyordu. Karşısındaki camın içinde Volkan ve Akif komiser vardı. Bizi izleyeceklerdi.

"Şahin Özsoray... Özsoraylar holdingin başındaki adam. Büyük patron... ama sanırım sadece patron değil aynı zamanda da bir katilsin."

"Sanırım dediğinize göre benim katil olduğumdan emin değilsiniz." Dedi. Zeki bir adamdı. "Eminiz." Dedim net bir şekilde.

"O zaman sanırımın amacı nedir?" Karşısına oturdum. "Şu an sorguda olan ben değilim. Gereğinden fazla soru sordun. Şimdi sıra benim sorularımda. Başlayalım mı?"

Güldü. "Neye güldünüz?" Beni iyice süzdü. "Daha önce bu kadar güzel bir polis girmemişti sorguma." Gözlerimi devirdim. Beni bu küçük numaralarla etkileyemezdi.

"Daha önce kaç kez sorguya girdiniz?" diye bir soru yönelttim ama cevabı biliyordum. "Sanırım üçtü."

İç çekti ve bana baktı. "Ama hiçbiri bu kadar güzel değildi." Bana yürüyordu. Ama bunun ona bir katkısı asla yoktu. Bunu bilmesi gerekiyordu.

"Öyle mi?" Başını salladı. "Öyle." Masaya sertçe vurdum. "Kes saçmalamayı. Bana karşı ilgi beklemediğin açıkça belli. Burası karakol sirk değil. O yüzden buraya uygun davranacaksın,"

"Çok güzelsin. Yoksa sana ilgi beslememi mi isterdin?" Diye sordu. Yüzümü buruşturdum. "Senin gibi bir katilin bana ilgi duymasını istemezdim. O yüzden şansını zorlama." Bakışlarında bir arzu gördüm.

Tamam beni sevmiyor olabilirdi. Ama beni istiyordu. Beni arzuluyordu. Bu arzusunu kullanabilirdim. "Benim katillerle bir işim olmaz."

"Peki ya katil olmasaydım. O zaman bir şansımız olur muydu?" Yüzümde bir gülümseme oluştu. "Belki... Babanı öldürmeseydin."

Başını salladı. "Babamı öldürmek istemedim. Kasten olmadı." Dediğinde güldüm. "Eee başka..."

Kendine geldi hemen. "Beni kullandın." Kaşlarım havalandı. Yüzümde hala bir gülümseme vardı. "Seni niye kullanayım? Benim ne işime yararsın sen?"

Ona biraz yaklaştım. "Ayrıca Benim  senden bin kat daha yakışıklı  bir sevgilim var. O yüzden şansına küs." Geri çekildim ve odadan çıktım. Onu artık alabilirlerdi.

————————-

Bölüm bitti.