27:

111 3 0
                                    

Nakauwi kami ni Esmeralda nang ligtas. Sinalubong kami ni Haze na nagtataka ang mukha pero hindi na nagsalita at nagtanong pa. She knows and feels that it is not the right time to ask me and annoy me at any ways. Nanahimik lang siya sa gilid na agad kong pinapasok sa kwarto niya para iwan kami ni Esmeralda rito sa labas. She really did not ask any more questions when she saw Esmeralda almost crying again.

"Stay here. Kukuhanan kita ng pagkain." I said.

Pinaupo ko lang si Esmeralda sa sofa. Tahimik lang naman siya at walang reklamo sa sinabi ko. Mabilis lang naman ako sa kusina at nakabalik agad ako sa may sala dala-dala ang tubig at pagkain niya. I can still see the shock on her eyes that is why I didn't ask right away. Ayaw ko siyang pwersahin kaya naman pinapakain ko na lang siya sa ngayon.

"Kain ka na. Doon kami matutulog ni Haze sa taas mamaya so that you will not be uncomfortable." I said. "Para mas okay, okay?"

She nodded. Matapos iyon ay nag-umpisa na siyang kumain. Habang kumakain siya ay nakabantay lang ako sa kaniya nang tahimik. I am here to listen and just in case she needs something else. Hindi ko siya iniwan at binantayan ko lang. I only left her for a minute to tell Haze that we will be sleeping in Esmeralda's house tonight. Wala naman siyang reklamo because she always like that idea. Wala rin siyang tanong kung bakit kasama akong matutulog sa taas. Nauna na nga siya at malamang ay maglilinis iyon doon bago matulog.

"Okay na?" I asked Esmeralda when I saw her finishing the meal and the water. Dumighay pa nga siya nang malakas na akala mo ay walang tao sa paligid. "Tapos na? Lilinisin ko na?"

She nodded. Wala nang ibang sinabi kaya naman niligpit ko na ang pinagkainan niya at saka hinugasan iyon. Matapos kong magligpit ay bumalik na rin ako sa may sofa. She is still quiet so I broke the silence.

"Are you ready to tell me what really happened?"

"Okay na ang kaso. Makukulong na siya sana but then he bailed out of it." she said disappointedly.

Ganoon din naman ako. Dapat doon eh makulong nang matagal na panahon pero ganoon talaga ang batas. Minsan, we think it is unfair especially to people with money.

"He is Cia's boyfriend's friend. Mukhang wala namang mali sa kaniya noong una. Mabait kausap tapos generous din pero hindi ko inaasahang ganoon ang ugali niya. He asked me for a second date kasi eh hindi na ako pumayag kasi hindi ko naman talaga siya nagustuhan eh. Walang connection. Walang kiliti so I really do not want to have the second date pero ganoon ang sumunod na nangyari. Mabuti talaga at may nakakita sa amin kung hindi ay baka narape na ako."

I heaved a deep sigh.

"Mabuti. Thank God nothing really happened, and you are safe now."

"Yes. Thankfully."

"Sige okay. Tara na sa taas. Matulog na tayo."

"Mahal," putol niya sa akin nang tatayo na sana ako at mag-uumpisang umalis.

Wreck Me, Cia ClementeWhere stories live. Discover now