Wreck Me, Cia Clemente

30:

"Putangina ka!"

Halos mapasigaw si Esmeralda nang pumasok ako sa kwarto niya. Mukhang gulat na gulat ang hitsura niya na akala mo ay multo ang pagkakakita niya sa akin sa ngayon. Tinawanan ko na lang siya at saka nailing. Nagdiretso na rin ako sa kama niya at prenteng naupo roon habang tinitingnan ang bawat pagkilos niya. She is now on her study table. Well, it's not a study table but just her area where she puts her laptop for work. Ganoon na rin naman iyon kung tutuusin. Hindi ko lang alam kung ano ang trip niya at magbubukas siya ng mga email niya ngayon.

"Oh, ano na ang nangyari?" I asked. "Sabi mo may ikukwento ka sa akin kaya mo ako pinauwi."

She did not respond. Her attention is still on her laptop screen, so I stayed silent for quite some time. Nakatingin lang ako sa kaniya at sa hitsura niyang abalang-abala ngunit nakakapagtaka ang reaksyon ng sistema ko habang ginagawa ko iyon. There is nothing sexual nor too fancy to look at her looking confused and busy, or I should find and even dare to think about it, but my system says otherwise. Wala naman siyang ginagawa at hindi ko rin balak na maramdaman ito. Mali at nakapagtataka. Napapangiti ako nang habang nakatingin sa kaniya at agad na napatikhim nang lingunin niya ako.

"Ha? Anong sabi mo, mahal? Hindi ko narinig, e."

"Ahm, ano," muli akong tumikhim. "Iyong sabi mo sa text. What did you do again?"

"Ah, iyon? Nothing. Just dumped my ex." she chuckled. "He was at my office earlier. May dala pang bouquet ang gago buti na lang talaga hindi siya kilala ng mga ka-work mates ko at pati na rin history namin. Tsk. Tsk. Kung nagkataon ay wala na akong mukhang ihaharap sa kanila."

Tumango-tango ako nang marahan at makailang ulit matapos niyang magsalita.

"Hmm. Eh why did you want to drink? You did not mean to dump him, and it pains you?"

She sighed. Napa-pout at nanahimik. Halatang nadadala na naman ito ng emosyon niya. Mayamaya pa nga ay tumayo na ito at nagdiretso sa kinatatayuan ko. She eventually hugged me and started acting like a baby. I was stone hard for a complete thirty seconds before realizing what is happening. Hindi ako makagalaw. Para akong tangang kumbaga ay nag-lag habang si Esmeralda ay nakayakap sa akin.

It is surely not the first time she did this and hugged me, yet this is the first time I had this reaction upon feeling her on my arms. Nakasiksik pa siya sa may kili-kili ko at animo pa ay walang pakialam kung dikit na dikit ang ilong at nguso niya roon.

"Mahal," she sobbed. She started ugly crying when she sat next to me. Humiwalay na siya sa pagkakayakap sa akin at doon lamang ako natauhan nang husto. "Tama naman iyong ginawa ko, hindi ba? I should have dumped him long ago, from the start pa lang sana. I shouldn't even let things happen between us again. I am thinking of saying sorry to his soon to be wife pero kinakain ako ng konsensya ko. A big part of me says that I should let it be para hindi na magkagulo pa but a bigger part of me is telling me she needs to at least know. She deserves to know. Pero paano? Tangina baka masira ang engagement nila."

"Isn't that what you've been lowkey praying for?" I chuckled.

Kakaagad akong nakaramdam ng sampal mula sa kaniya. She really did not hesitate on choosing violence tonight. Napahawak na lang tuloy ako sa kanan kong pisngi dahil medyo masakit din iyon.