I Caught you (Psychess Series #1)

Prologue

                     Ivy Elegio

I used to think that everyone one needs a family, there's have mother, father and daughter or a son.

But I'm wrong, maybe for me I don't need a mother or even a father. Since the day they left me in Orphanage i told to my self that i don't need them.

Not until, Nanay Vel come to my life. She adopted me to be her biological daughter. 

Hindi mayaman si Nanay Vel, sakto lang ang pamumuhay n'ya.
Walang kamag anak si Nanay Vel dahil katulad ko ay galing din s'yang Ampunan kaya malapit ang loob ko sa kaniya, wala siyang asawa at anak dahil may karamdaman siyang hindi siya pwedeng mag ka-anak  kaya naisipan niyang mag ampon and thanks God dahil ako ang na pili niya.

She give me everything, and also she love me na para bang totoong anak niya ako.

“Bakit napaka lalim ata ng iniisip mo? Mag handa kana at first day of school mo ngayun!” Sabi ni Nanay Vel, may katandaan na s'ya. She's 45 years old now.

And i am 20 years old, inampon niya ako ng mag ten years old na ako bale isang dikada ko narin siyang kasama.

“Nay, I love you.” wala sa sariling saad ko dito, nakita ko pag pag ka bigla niya pero hindi nag tagal ay lumapit siya sa ’kin at niyakap niya ako.

“At bakit ka naman nag lalambing? May kailangan kaba?” Nakangiting sabi nito, napa simangot naman ako dahil doon.

“Hindi po bang pwedeng sabihin ko lang sa inyo na mahal ko kayo?” Saad ko sabay angat ng tingin sa kaniya, nakaupo kasi ako ngayun sa kama ko at siya naman ay naka tayo lang sa gilid ko.

Ngumiti siya at hinaplos ang mukha ko.

“Mahal rin kita, Ivy. Ang ganda ganda mo pa, siguro ay mana ka sa—” Diko na siya pinatapos dahil agad akong tumayo, ayan nanaman kasi siya.

Lagi nalang niya sinasabi sa akin na kamukha ko ang magulang ko kaya naiinis ako, ayoko makarinig ng kung ano mula sa kanila dahil wala naman silang naitulong sa akin.

“Maliligo na ho ako, Nay.” Magalang na saad ko, tumingin naman ito sa akin ng mariin.

“May galit ka parin ba sa mga magulang mo?” mahina at puno ng lambing na sabi nito sa akin, umiwas ako ng tingin sa kaniya at kunwari ay may kinukuha sa Cabinet ko.

“Bakit naman ho ako magagalit sa kanila? Ni hindi ko nga po sila kilala... Tyaka kayo po ang magulang ko, sino ba ’yang mga sinasabi n'yo nay?” kunwari ay diko alam ang sinasabi niya.

“Ivy, diba sabi ko sayo ay huwag kanang magalit—”Sa pangalawang pag kakataon ay pinutol ko ang sasabihin niya, ayoko masira ang araw ko ngayun dahil lang sa mga taong hindi ko naman kilala at wala akong balak kilalanin.

“Nay, maliligo na ho ako at baka po ma huli ako sa klase.” Naka ngiting sabi ko bago siya iwan doon, pag kapasok ko sa banyo ay napa buga nalang ako ng hangin at inalis sa isip ang napag usapan namin ni Nanay.

Tapos na ako mag asikaso at tapos narin ako mag agahan, ngayun ay nag aasikaso nalang ako para umalis ng may biglang tumakbo papalapit sakin, napangiti nalang ako nang makalapit ito sa ’kin.

Mukhang pinakawalan nanaman ni Nanay, ang aso ko na si Mache.

Tumahol ito ng tumahol kaya wala akong nagawa kundi buhatin siya, Mache is a Male shih tzu.

“Hello, good morning!” I said before kiss him, ang cute cute talaga nitong Alaga ko.

He just barked on me bago siya humiga sa yumakap sa balikat ko.