I Caught you (Psychess Series #1)

Chapter 2

Kahit ng makaalis si Ma'am Veronica ay tahimik parin ako, ni hindi na nga ako makapag focus sa binabasa ko ngayun na libro.

May isang subject nalang naman at mag dismiss narin ng klase.

“Apaka tagal talaga ni Sir, talagang pinag hihintay ako.” Reklamo ni Fara sa gilid ko, tumingin nanan ako sa orasan at na kitang limang minuto ng kate si Sir.

“Wala daw si Sir, iyak kana mhie.” Pang aalaska ni Rei sa kaniya, mag sasalita na sana ako ng bigla itong nag salita.

“Ayan na pala ang asawa ko.” Wala sa wistong sabi ni Fara kaya napatingin ako sa taong pumasok sa silid nato.

“Sorry, i am late. may ginawa  lang sa faculty biglaan.” Sabi ni Sir Fahar bago kami bumati.

“Okey lang yun Sir, basta ikaw willing ako mag hintay ng matagal.” Sigaw ni Fara na ikinatawa ng mga kaklase namin.

“Yes, Miss Carel?” Taas kilay na tanong nito kay Fara.

“Sir naman, kelan pa naging Carel ang apilyido ko?” Kunwari ay nalulungkot na saad nito.

Sumandal si Sir Fahar sa mesa at pinag krus sa ang braso sa harap ng dibdib niya.

“Did you already changed your Surname, Miss Fara?” Taas kilay parin na tanong nito.

“Yes Sir, starting from now Mrs. Rozero napo ang itawag niyo sakin.” Nakangiting sabi nito kaya napailing nalang si Sir at ang mga kaklase naman namin ay walang ginawa kundi ang tumawa.

“Dika parin pala nag babago, Miss Fara.” Iling na sabi ni Sir dito, pero mukhang walang balak mag patalo itong si Fara kasi laging may baon na banat e.

“Ay! hindi talaga ako mag babago sir, Ikaw at ikaw parin.” Sabi nito  at nakuha pa talang ipitik ang mga kamay bago ngumisi.

Dina siya pinansin ni Sir at nag pakilala na.

“So, before we start i want to introduce my self.” Sabi nito at nag lakad lakad pa.

“I am, Fahar Rozero.” sabi ni sir at nakuha pang tumingin kay Fara ng sabihin niya ang apilyido niya.

“One of your major teacher.” Sabi pa ulit nito, marami siyang sinasabi pero ako makapag focus sa kaniya, iniisip ko parin kasi itong lalaki sa harapan ko.

Medyo nag angat ako ng tingin at pasimpleng tumingin sa kaniya, ganon nalang ang pag hinga ko ng maluwag ng di siya nakatingin sakin at tutok rin sa binabasang libro na parang walang teacher sa Paligid niya.

“Meron bang mga nalipat dito?” Biglang tanong ni Sir kaya napatingin ako sa pwesto niya.

“Yes, Sir.” Sabi ng iba, tahimik lang naman ako na nakikinig sa kanila.

“So kailangan parin pala ninyo mag introduce? Okey.” tumatangong sabi nito bago ilibot ang tingin sa loob ng silid.

“Mag s-start tayo dito sa side na ito.” Turo niya sa side namin, “At dito.” turo naman niya sa kabilang bahagi.

“Madali lang naman, sasabihin niyo lang ang pangalan, idad at motto niyo sa buhay.” Paliwanag nito sa amin, nag start na nga mag introduce ang iba kong kaklase, ang iba naman ay natatawa dahil sa mga biro nila tungkol sa motto nila.

“Hi, I am Rei Canlas. 20 years old and i believe, kapag gwapo nasa architecture department and i thank you.” Biro nanaman ni Rei, diko maiwasan na matawa dahil sa kagagahan ng mga kaibigan ko.

Nang ako na ay nakangiti akong tumayo at nag pakilala.

“Hello, Good afternoon everyone. I am Ivy Elegio, 20 years of existance and my motto in life is... Never forget your failure, and take it as your guide” Nakangiting sabi ko, diko alam bakit ayan ang nasabi ko, bigla nalang kasi pumasok sa isip ko.