Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•lonely by imagine dragons
41 kere maşallah o zaman 🧿🤭
🍿
|Yazardan|
Stiletto ayakkabılar,kumaş pantolon,siyah gömlek,beyaz bir ceket ve sımsıkı toplanmış at kuyruğu saçlar.
Lena kendimi iki yılın ardından bu kadar güçlü ve bakımlı görmenin verdiği hissle teşekkür edercesine yine kendine baktı. Evet. En çok kendine teşekkür ediyordu. Mücadeleden vazgeçmediği için. Kendine teşekkür ediyordu. Karan'a değer verdiği için.
Yine kendine teşekkür ediyordu,Karan'ı kabul ettiği için. Eğer kabul etmeseydi daha sonrasında Karan'a teşekkür edeceği anlar olamazdı.
Kalbi canlanmıştı. Belki henüz çiçekler açamamıştı ama tohumların ekildiği kesindi.
"Yok ya! ben nasıl seni Karan'a kaptırabilirim?" Lila'nın düşünceli çıkan sesine Açelya cevap verdi. "Şans işte Lila Abla." İkisi de aynada kendine bakan uzun saçlı kıza bakarken Lila bu kızı yeni tanısa dahi gözlerinin her an dolabileceğini hissediyordu.
Eda'nın okulda önemli bir proje sunumu olduğu için bugün okula gitmek zorunda kalmıştı ve Lila ile konuşup gelip gelemeyeceğini sormuştu. Çünkü ne olursa olsun Lena'nın yanında kendi yaşıtı bir kız olmasını istemişti.
Kızlar birbirini daima daha iyi anlarlardı.
Anne ve babasını ise yanında istememiş normal bir şekilde hayatlarına nasıl devam ediyorlarsa onu yapmalarını söylemişti çünkü Lena normal hissetmek istiyordu.
Şuan bir sorunu yokmuş gibi hissetmek en çok istediği şeylerden biriydi.
Açelya ise bugünki voleybol antrenmanı yüzünden okula gitmemiş,birazdan gelecek spor klubü servisine binmek adına hazırda bekliyor bir yandan gülümseyerek ablasına bakıyordu.
"Oldu mu?" Lena'nın içindeki güce nazaran çıkan kısık sesine karşı Lila koyu renkli saçlarını geriye itip "Pijama ile gelsen bile,olmuş derdim. Yani o kadar güzelsin ki..." dudak büzüp genç kıza bakarken "Tamam abartma." Demişti Lena. Hâlâ iltifat almakla ilgili problemleri vardı. Bu problem sadece Karan varken çıkmıyordu karşısına. "Sevgilin olsa o da beni susturmaya çalışırdı. Aynısınız hepiniz."
Sevgili?
"Karan benim sevgilim mi?" Açelya ablasına cidden mi dercesine bakarken servisinin geldiğini duymuş ve ablasına sulu bir öpücük kondurmuştu. "Başaracağını biliyorum abla." Gece zaten ablası ile uyuduğu için birbirlerinden gerekli enerjiyi almışlardı. Şuan ekstra bir konuşma yapmasına gerek yoktu. "Görüşürüz." Lila'ya da el sallayıp hızla merdivenleri inerken Lila sonunda Lena'nın sorusunu cevapladı.
