Epilogue: Part 1

34.6K 2.1K 460
                                    

Epilogue: Part 1

I was waken up by the warmth of the sunlight reaching my face from the glass window. Bumaling ako sa aking tabi kung saan tahimik na natutulog si Zackary with the side of his face against the soft white pillow.

Isang buwan na din ang lumipas mula noong magising ako sa ospital. And every day that followed seemed like a dream especially whenever I wake up next to Zackary on a lazy morning like this, in the mansion  built for the two of us.

Mataas na ang sikat ng araw sa labas at maingay na ang huni ng mga  ibon mula sa mga punong nakapalibot sa mansion. I quietly shifted on  the bed upang tuluyang bumangon. But Zackary's arms encircled my waist, gently pulling me back to his side.

He snugged his face against my neck, breathing me in. Hindi ko  napigilan ang ngiting sumilay sa aking labi habang pinagmamasdan ang alpha. Nakapikit parin ang kanyang mga mata habang yakap ang aking beywang.

I instinctively run my fingers through his messy hair, gently playing  with the strands. Napangiti ako nang marinig ang kontento niyang buntong-hininga. He's been sleeping longer and resting better these past few weeks.

Bumalik ako sa pagkakahiga sa kanyang tabi at sumiksik sa kanyang bisig. Mahigpit akong niyakap ni Zackary. Pareho naming pinakinggan ang huni ng mga ibon na naglalaro sa windowsill. Sa dami ng aming napagdaanan, hindi ko akalain na muli ko siyang masisilayan nang ganito-- carefree and laidback.

"I don't want to go to work today."

Zackary was completely awake. I could feel his warm breath against my neck habang nanatili siyang nakayakap sa'kin. "I thought it's a busy  time in the headquarters today?" I asked.

"Doesn't have to be there..." his low morning voice almost sounded like a moan habang nakasiksik parin ang kanyang mukha sa aking leeg.

Ngumiti ako. "Really? You want Alex to be barging in here again?"

Tuluyan akong bumangon. Pag-alis ko sa higaan, I realized I was wearing Zackary's dress shirt from last night. While clasping my long hair in a bun, I looked around the floor for the rest of my clothes.

Bumaling ako kay Zackary matapos magtali ng buhok. Nanatili siya sa higaan with his chiselled chest exposed and wearing only a pajama in  his lower body. Pareho naming naalala ang mga nangyari kagabi and a smile slipped from his lips.

"Come on now, alpha." Sinubukan ko siyang hilain mula sa higaan but  he pulled me back to the bed and placed me beside him with ease. "Zackary."

Sa halip na sumagot, naramdaman kong muling bumalot ang kanyang braso sa'kin. Napapikit ako nang unti-unting maramdaman ang maiinit niyang halik sa aking leeg, followed by his warm breath whispering to my ear.

"I haven't had enough of you yet."

--

Tanghali na noong dumating ako sa apothecary. Zackary finally decided to start his day and I have work waiting for me as well. For the entire  day, Anabeth had been giggly while working with me. Maging ang ngiti niya hindi niya mapigilan.

While working in the tower, Anabeth noticed the marks on my neck  from Zackary's lips this morning. Sinubukan kong muling ilugay ang aking mahabang buhok kahit sanay akong nakapusod ito habang nagt-trabaho.

"No need to do that," puna ni Anabeth. "Quality time," she giggled. "I support that."

"Anabeth," I whispered.

"What?" nakangising tugon niya. "You're a couple living together. Mas magtataka ako kung walang mangyayari."

Tuluyan kong tinakpan ang aking mukha na pulang-pula dahil sa  kanyang sinabi. Anabeth's giggles were unending. A moment later, she trudged her seat closer to me in my working station with an expectant face.

Never Be TamedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon