𝔽𝕚𝕟𝕒𝕝

4.9K 233 17
                                    

Unicode...

ထယ်ယောင်း မျက်လုံးနှစ်လုံးပွင့်တာနဲ့ မြင်လိုက်ရတဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကျယ်ကြောင့် ထယ်ယောင်းပြုံးမိသည်...။

"လူဆိုးမောင်.."

ထယ်ယောင်း ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်ကာ မောင့်ကိုမော့ကြည့်မိသည် ထယ်ယောင်းမောင့်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားရတာ သိပ်ကံကောင်းသည်မလား ထယ်ယောင်းတစ်ခုတော့ကံဆိုးပါသည် မောင်ကတားမရဆီးမရတဲ့ထိ ထယ်ယောင်းကိုချစ်လွန်းလို့ပင် ညကမောင်ကတစ်ခုပြောပါသေးသည်..။

မောင့်ကို အသည်းယားအောင်လုပ်လို့ အပြစ်ပေးတာတဲ့ မောင့်ပေးသည်အပြစ်ကတကယ်ကိုပင် ကြောက်စရာကောင်းပါသည် ဘာလို့ဆို ထယ်ယောင်းရဲ့နောက်ပိုင်းနာကျင်မူကသက်သေပင်..။

ထယ်ယောင်း မောင့်ကိုမော့ကြည့်တော့ ခပ်ချောချောမျက်နှာကြီးက ဆီးကြိုလျက်..။

"ကြည့်လို့ဝပြီလား.."

မောင့် မျက်လုံးဖွင့်လာတာ‌နဲ့ ‌ထယ်ယောင်းမျက်နှာပေါ်က အမူယာက ‌ခုနကနဲ့ပင် လားလားမဆိုင် ဆူပုတ်ကာ စိတ်ကောက်သည်..။

"နိုးရင်လဲလွှတ်တော့လေ.."

"မလွှတ်ချင်လို့ ဖက်ထားတာပေါ့ လွှတ်ချင်မှတော့ ညကအခြေနေထိရောက်မလား.."

"မောင်နော်!!!"

"အ့အားးး!!!နာတယ်ထယ်ရဲ့.."

ထယ်ယောင်း ဂျောင်ကုနားကို လိမ်ဆွဲလိုက်တော့ အသံဆိုးနဲ့အော်တဲ့မောင်ရဲ့ နားကိုပို၍ထယ်ယောင်းလိမ်မိသည်..။

"နာတတ်လား နာတတ်လားဟမ် နားလေးထိတာတောင် အဲ့လောက်နာရင် ကိုချင်းစာလေ.."

ဂျောင်ကုပြုံးကာပင်..။

ကိုချင်းစာလို့ အိပ်ခွင့်ပေးတာလေ.."

"မောင်က တကယ်အထန်ကောင်.."

"မင်းနဲ့မှထန်တာ.."

"မောင့်!!!လွှတ် သွားလာမဖက်နဲ့ ကြည့်လို့ကိုမရဘူး.."

"ကြည့်လို့မရလို့ မောင့်ကိုချစ်တယ်လို့ ညကတစ်ဆာဆာ အော်ပြောနေတဲ့ ကောင်လေးကဘယ်သူပါ့လိမ်.."

"မောင်ပဲ ချစ်တယ်ပြောရင် ရပ်ပေးမှာဆို အား!!ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ.."

𝔸 𝕤𝕥𝕠𝕣𝕪 𝕠𝕗 𝕝𝕠𝕧𝕖 {ℂ𝕠𝕞𝕡𝕝𝕖𝕥𝕖𝕕}Where stories live. Discover now