Skylar (voltooid)

8. Do you remember?

Ik haal diep adem door mijn neusgaten, en duw mijn lippen stijf op elkaar. Bijna had ik het weer uitgegilt, bijna. Maar gelukkig werd ik net optijd bewust, en zo heb ik nu niet een pijl door mijn hoofd van Scarlet. Die dromen weer... Ze moeten toch iets betekenen? Ze zijn er rommelig, niet compleet. Kleine flarden, als puzzelstukjes van een verhaal. Scarlet zat er weer in, net als Miles, en... Ene Oliver? Zal hij hierin zitten? Snel check ik mijn polsapparaat, en scroll snel door alle mensen. Eens kijken...

Hailey DiRosio. Nee.
Roy Sanders. Ook niet.
Oliver Grabbenberg. Dat is hem! Het... Vriendje van Scarlet? Haar date? Ik gluur naar haar. Ze kijkt met vermoeide ogen naar het midden, en heeft er moeite in niet in slaap te vallen. Hoe lang heb ik eigenlijk geslapen? Ik kijk naar Liene. "Bijna klaar hoor!" Roept ze dan. Huh? Ik sliep maar iets van drie minuten! Dat is snel, want normaal krijg je pas dromen als je al negentig minuten slaapt...

"Zo, Doornroosje. Lekker geslapen?" Vraagt Scarlet. Ik zeg niks. "Nog leuke dromen gehad?" "Nachtmerries", verbeter ik haar. "En ja, eigenlijk wel. Nu... Uhm... Jij was op een date met iemand die hier ook is, en we gingen met z'n tweeën praten over die Cady, en..." "Wowowow. Wacht daar eens even. Ik was op een wat?" "Een date", zeg ik. "Met wie dan wel niet?" Vraagt ze aandringend.

Zal ik het haar maar zeggen?

"Oliver Grabbenberg". Scarlet schiet overeind. "Met wie?" Schreeuwt ze. "Oliver", zeg ik. "Meid, weet je zeker dat die Oliver hier zit?" Vraagt ze. "Honderd procent", zeg ik. "Hoezo?" "Nou", zegt Scarlet. "Ik die Oliver van hier wel. Hij zit op het eilandje naast Hannah. Hij wou teamen, ik kwam naar hem toe gebouwd, en gooide hij een freaking ei naar me! Ik was bijna dood! En die sukkel lachte me nog vierkant uit ook! Daarna zei hij nog dat ik hem nooit te pakken zal krijgen, omdat ik maar een meisje ben. De racist. Ik haat Oliver Grabbenberg, dus no way dat ik hem ooit leuk zal vinden!"

Ik giegel. "Wat loop je nou dom te giegelen?" Snauwt Scarlet. "Volgens mij vindt je hem toch wel een heel stuk leuker dan je zegt, Scar", zeg ik met een lach. Boos kijkt ze de andere kant op. "Meiden, de brug is af!" Roept Liene. Scarlet staat op zonder nog iets te zeggen, en rent de brug over. Ja. Die is in love, denk ik bij mijzelf. Zo raar. Niemand hier weet wat er is gebeurt. Hoe we hier komen. Wie wie is. En nu heb ik deze dromen. Ben ik de enigste? "Oh wacht!" Roep ik ineens. Ik sta nog op Scarlet's eiland, maar Liene en Scarlet zelf zijn al op Hannah's eiland. "Mijn armor ligt nog bij mijn eigen eiland!"

"Ga dan halen, joh!" Zegt Liene. Oh god... "Alleen?" Vraag ik zielig. "Ja, natuurlijk! Dat kan je best, grote meid!" Werpt Scarlet me toe. Ik zucht. Dan moet het maar. Zo snel ik kan ren ik naar mijn eiland, spring ik behendig over de gaten en ontwijk ik de huisjes.

Hijgend kom ik aan bij mijn eigen huisje. "Dat is lang geleden", zeg ik hardop. Ik kijk rond. Er is niks veranderd. Mooi zo. Ik ga naar mijn kist, open het, en haal de armor eruit. Hoe moet ik dit nou aantrekken? Ik pak eerst het shirt van staal, en trek het over mijn hoofd. Pfoe... Die is best zwaar, maar het gaat wel. Nu de schoenen. Ik besluit ze over mijn witte converse te trekken. He... Schoenen. Iedereen heeft nog wel zijn eigen schoenen. Nog een persoonlijk kenmerk... Onthouden. Ik staar voor een tijdje naar mijn converse. Er is niks speciaals aan. Ze zijn gewoon wit, met hier en daar een beetje viezigheid. Ik probeer de gouden gevallen eroverheen te krijgen. Kom op... Het past. Mooi zo!

Ik sta op. Het is wel even wennen... Ik draai me naar de deur, om naar buiten te lopen, maar met een klap valt de deur dicht, en staat er iemand voor me. Het is Miles.

"Miles!" Gil ik. Hij neemt een hap van die gouden appels, pakt zijn boog en schiet gelijk een pijl. Ik duik weg, en ontwijk hem nog maar op een haar na. Nu loopt hij langzaam naar me toe, trekt een wit zwaard, zo een als ik heb, en heft hem. "Sorry Skylar", is alles wat hij zegt.

"Nee, wacht nou!" Roep ik. Ik probeer oogcontact te maken, en staar diep in zijn helderblauwe ogen, maar het werkt niet. Hij ramt het zwaard naar beneden. Ik schiet de andere kant op, en weer ontwijk ik het, nog net.

"Luister!" Roep ik. "Wij kenden elkaar hiervoor al!" "Wat loop je nou allemaal te zeggen?" Zegt Miles kwaad. "Degene die ons hier stopte, ik heb dromen!" Probeer ik. "Je bent echt gestoord!" Roept hij. Ik doe nog een stap naar achter. Oh shit. Ik ben in de hoek. Kan geen kant meer op. Hij loop naar me toe, richt de punt van zijn zwaard recht op de plek waar mijn hart zit. "Zeg maar dag, Skylar", zegt hij, en hij komt gevaarlijk dichterbij. Oh god... Dat was het dan. Liene en Scarlet krijgen zo een berichtje, er komt lichtblauw vuurwerk... Ik sla mijn ogen neer, maar dan valt mij de ring op. De ring... Die zag ik ook in mijn droom. De ring! Miles!

"Kijk!" Roep ik, en ik duw de ring voor zijn ogen, en gelijk sluit ik de mijne, wachtend of hij mij de genadeklap gaat geven of niet...