Skylar (voltooid)

10. Two new members

"Nou, ga je nou nog?" Roept Liene vannaf achteren. Ik sta op het bruggetje, klaar om te springen naar het eilandje met de tweederangs deelnemer. "Jaja, rustig maar..." Zeg ik. Oke Skylar, je kan dit. Diep ademhalen, zwaard alvast pakken, en dan ik één keer... Ik doe een stap naar achter, en ren dan met volle vaart richting het eiland.

En... Spring!

Ik zweef door de lucht, en voor een moment was de wereld bevroren. Hier ben ik dan, Skylar Denver, 15 jaar, en ik raak opzich wel gewent aan mijn nieuwe leven. Mijn vriendinnen zijn geweldig... En Miles... Er zit meer achter die jongen.

Ik knal op de grond neer. "Go!" Schreeuw Scarlet. Ik laat de frisse lucht in mijn longen stromen door een diepe ademhaling, en dan ren ik vol vaart richting het huisje.

"Sorry, time to die!" Roep ik. Ik trap de deur open en hef mijn ijzeren zwaard. Ik staar naar binnen. In de hoek zit een meisje, helemaal opgevouwen, nat van de tranen. Verward sta ik stil, en laat ik mijn zwaard zakken. "D... Dood me maar. Ik maak toch geen kans". Vol medelijden kijk ik hoe ze langzaam haar handen laat zakken, en haar tere gezicht zichtbaar word. Haar ogen zijn grasgroen, als een mooie lentedag... Haar blonde haar staat alle kanten op.

"Skylar Denver", stamelt ze uit. "Jij... Jij bent goed..." Ik weet niet wat ik moet doen. Ik sta bevroren naar het ingezakken meisje te kijken, zonder ook maar iets de denken of te vinden. "Hey, lukt het een beetje?" Krijst Scarlet. "We wachten op de bzzp!" Ik negeer haar.

"Doe het maar... Dan ben ik uit de nachtmerrie..." Huilt het meisje. "Nee..." Zeg ik. Ik loop langzaam naar haar toe. Angstig duikt ze weg, en sluit ze haar ogen. "Niet sluiten", zeg ik. "Ze zijn zo mooi". "W... Wat?" Stamelt ze. "Je ogen", zeg ik. Ik steek mijn hand uit, en ze schiet naar achter, denkend dat ik haar wou aanvallen. "Kom", zeg ik. Wantrouwend pakt ze mijn hand, en ik trek haar omhoog. Ik kan zo'n arm meisje toch niet vermoorden...

Ze staat een beetje ongemakkelijk tegenover mij. Ik steek mijn hand weer uit, dit keer om hem te schudden. "Skylar Denver, 15 jaar, Enderworld..." Ze kijkt me aan met haar sprankelende ogen. "Madelynn Crone, 14 jaar, uhm... Dat was het eigenlijk..." "Leuk je te ontmoeten Madelynn", zeg ik glimlachend. "Maar heb je geen wereld of zo op je bordje?" Ik loop gelijk naar haar bordje.

Madelynn Crone
14 years

Nee dus. Dat is het. Vreemd. "Hey, weet je wat? Kom bij ons team!" Stel ik voor. Gelijk word ze bleek. "Uh, kunnen jullie dat wel hebben?" Vraagt ze angstig. "Ik eh... Heb trouwens al wel iets afgesproken met het persoon naast me", zegt ze erbij. "Oh..." Zeg ik teleurstellend. "Wie dan?" "Kytthi", zegt ze. Die moordenaar! Misschien kunnen we die ook in ons team nemen. Team van zes tegen de rest! "Madelynn, Kytthi kan er ook bij!" Gelijk fleurt het meisje op. "Echt? Wat super! Ik zal roepen!"

Ze staat op, loop haar huisje uit en gaat aan de rand staan. De verleiding om haar eraf te duwen is... Wonderbaarlijk groot. Maar natuurlijk houd ik me in. "Kytthi! Kyt! Kom eens!" Roept ze. Uit het huisje op het eilandje naast ons komt ineens een meisje met een groot, diamanten pak naarbuiten gelopen. Wow. Full diamond... "Wat is er Mad?" Vraagt ze. "Skylar heeft me gespaard! We willen met z'n allen een team vormen!"

"Wat?" Hoor ik ineens van Kytthi's kant, maar ook van achteren. Scarlet en Liene staan nu ondertussen ook op het eiland. "Skylar! Ben je op je hoofd geknalt? Een team van vijf is te groot!" Sist Scarlet. "Nee joh!" Zeg ik. "Kan best!" Liene zucht duidelijk geïrriteerd. "Uhm, Mad, zeker weten?" Vraagt Kytthi. Het onschuldige meisje knikt opgewekt. Ik kijk naar de eng uitziende Kytthi, die mij bedenkelijk aanstaart. "Eerst de rest, dan wij vijf!" Zeg ik. "Aghr. Oke..." Roept Kytthi. "Maar alleen omdat Madelynn het zo graag wilt, hoor..."

Ze pakt blokken, en begint aan een brug. "Skylar!" Schreeuwt Liene, en ze grijpt me bij mijn schouders. "Bedankt voor het overleggen!" Zegt ze kwaad. "Sorry... Het is mijn schuld..." Stamelt Madelynn... Vol medelijden kijken Liene en Scarlet naar haar. "Ugh... Oke, voor deze keer dan. Maar niet meer!" Zegt Scarlet. Ze loopt met Liene een eiland terug, en ik wacht hier met Madelynn totdat ons nieuwste en laatste teamlid aan is gekomen.

Ik vertel niemand maar over wat er gebeurt is tussen Miles en mij... Helemaal niemand.