Chapter 3

206 5 0
                                    

Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Nakatulog pala ako kagabi no'ng umuwi ako. Dahil siguro sa pag-iyak ko ay nakatulog ako.



Napatingin ako sa katabi ko. Mahimbing siyang natutulog. Dahan-dahan kong tinanggal ang kamay niya sa pagkakayakap sa 'kin.



Bumangon ako para maligo na muna. Medyo tinagalan ko pa nga dahil namamaga pa ang mata ko. Ayokong mapansin niya 'yon.



He's still sleeping nang matapos akong maligo. Nagluto na lang ako ng almusal namin para may kainin na siya paggising.



Hindi pa rin siya lumalabas sa kwarto. Tapos na akong magluto, siya na lang ang hinihintay kong magising.



Pinaglalaruan ko lang ang kutsarang hawak ko habang nag-iisip sa kung ano-ano. Nagulat na lang ako nang biglang lumapit sa 'kin si Jacob.



"Good morning, love." he said, and he kissed my forehead.



Ngumiti ako pero hindi ako tumitingin sa kanya. "Morning," saad ko.



Nagsimula na kaming kumain ng almusal. Hindi ako nag-aangat ng tingin sa kanya dahil halata pa rin ang mga ng mga mata ko.



Nang matapos akong kumain, umakyat na agad ako sa kwarto. Siya na ang nag-asikaso sa kusina.



Tumambay na lang ako sa may balcony. Tulala lang ako sa labas habang pinapanood ang mga batang naglalaro. Hindi pa rin mawala sa isip ko 'yong kagabi.



Napatingin ako kay Jacob na ngayon ay nagpupunas ng katawan niya. Nakaligo na siya at naglakad papunta sa 'kin. Tinabihan niya ako.



"Bakit hindi ka na bumalik kagabi?" he asked.



Pilit pa rin akong umiiwas ng tingin. "Nahihilo na ako kagabi kaya nahiga muna ako. Hindi ko namalayan na nakatulog na 'ko." sagot ko naman.



Hinawakan niya ang mukha ko at iniharap sa kanya. "Did you cry last night?" he asked. I removed his hand from my face, and I looked away. "I know you're thinking about last night, Cali."



"I'm not,"



"Come on, Caliah--"



"Fine. I'm thinking about it, okay? I'm wondering if you're just using me. That's why my eyes are like this." I said.



Kumunot ang noo niya. "You think I'm using you?"



"I don't know. Are you?" aalis na sana ako pero hinawakan niya ako sa braso.



"Hey, look at me," tumingin ako sa kanya. Hinawakan niya ang pisngi ko. "I'm not using you... I promise," he assured me. Pinunasan niya ang luha ko at mahigpit akong niyakap. "I'm sorry I didn't tell you about it." I didn't hug him back.



He looked at me. "I need to get some air." I said.



"I'll go with you--"



"I want to be alone," I cut him off. "Just please, Jacob. I want to clear my mind." iniwan ko na siya ro'n sa kwarto at lumabas na ng bahay.



I tried to call Rana and Fiona, but neither of them answered my call. "Fuck. I need someone right now." I drank my beer.



Halos kalahating oras na yata akong naglalakad-lakad dito hanggang sa mapadpad ako sa kainan malapit sa beach. Umupo muna ako ako roon, pero wala akong balak umorder.



"Hi," a random guy sat beside me. I was about to leave my seat, but he grabbed my hand. "Where are you going?" he asked.



Masama ko siyang tinignan. "Get your hands off me."



"You look sad. Come on, I can make you happy," he said, and he winked at me. God, he's weird.



"No, thanks. May nagpapasaya na sa 'kin," pwersahan kong inalis ang kamay ko sa pagkakahawak niya.



He laughed. "Then why you're sad? Just try me, baka mas magaling ako sa kanya--"



"Learn how to respect women first, baka sakaling may pumatol sa 'yo." aalis na sana ako pero bigla na naman niya akong hinila. Bago pa niya mahigpitan ang pagkakahawak sa 'kin ay sinapak ko na siya. "What the fuck is wrong with you, asshole!?"



I was about to kick his dick, but someone grabbed me. Inilayo ako ni Jacob mula sa lalaking 'yon.



"Don't you know how to respect, dude?" he asked the guy.



The guy smiled at him. Pinunasan niya muna ang dugo sa labi niya bago sumagot kay Jacob. "I was just offering your girl a free happiness. She deserves to be happy, man. Mukhang masarap pa naman--"



Mabilis na sinapak ni Jacob 'yong lalaki. "Watch your fucking mouth, dickhead." bago pa masundan 'yong pananapak niya ay hinila ko na siya paalis.



"Paano kung hindi kita sinundan!? Baka kung ano pang ang nagawa ng lalaking 'yon!" he shouted at me. "I told you not to go outside without me."



"I can handle myself, Jacob!" sigaw ko rin sa kanya. "It's not my fault. I just want to clear my fucking mind. Do you think I want to talk to an asshole like him? Do you think I want to be touched by a fucking stranger?"



Mabilis akong naglakad pabalik sa bahay nila. I can hear his voice shouting my name. Hindi ko siya nililingon hanggang sa makapasok ako sa loob.



I started to cry as I entered the room. I forgot to lock it, so Jacob immediately hugged me.



"I'm sorry," he said, nonstop. "I'm sorry. I shouldn't have said that." saad niya habang yakap pa rin ako.



I'm still crying on his shoulder. "I'm sorry... Can we stop fighting? I know it's all my fault." he said.



I looked at him for a second before I hugged him back. "I'm sorry, love. I won't let this happen again."










Summer is my Favorite SeasonWhere stories live. Discover now