Summer is my Favorite Season

Chapter 19

Nasa coffee shop ako ngayon, hinihintay ang mga kaibigan ko. Halos hindi na rin kasi kami nagkikita-kita dahil pare-parehas kaming busy.

Ilang minuto lang ay nakita ko na silang pumasok sa coffee shop. Nakangiti lang ako sa kanila habang naglalakad sila palapit sa 'kin.

"Hi!" sabi agad ni Rana paglapit sa 'kin. "Oh my god, I missed you!" sabi pa niya at yumakap sa 'kin. Ganoon din ang ginawa ni Fiona.

Ethan looked at me. "So, uh, you're not going to ask anything about him?" he asked. "He's still here."

I rolled my eyes. "I know, Ethan. Hindi ko siya kakausapin, okay? Ayokong manggulo." saad ko. "Just please don't tell him that we have a child, Ethan."

He chuckled. "Of course. I promised, Cali. I know it's personal, and you want to keep it a secret." he said.

Nakahinga ako nang maluwag. "Thanks," I said.

Nagkwentuhan lang kami nang nagkwentuhan. Mabuti na nga lang at ka-close ko na 'yong manager at may-ari ng shop kaya ayos lang kahit matagalan ako rito.

Nawala ang ngiti sa labi ko when I saw Jacob walking towards us. He was wearing a cap, and a mask pero nakilala ko pa rin siya.

Napatingin din si Ethan kay Jacob. I think he texted him. Oh my god.

I stood up habang hindi pa nakakalapit si Jacob. "Sorry, guys. I need to get home na! Bye!" sabi ko at nagmadaling maglakad paalis.

Napahinga ako nang maluwag nang makalabas ako. Pumasok na agad ako sa kotse at nag-drive pauwi.

Sa buong isang buwan, we kept seeing each other because of our friends. Hindi ko alam kung sinasadya ba nitong mga 'to, o gusto lang nilang kasama si Jacob.

Pero K.J ako. Every time na makikita ko si Jacob na papunta sa 'min, aalis agad ako para iwasan siya. Hindi ko tuloy nakakasama nang matagal 'yong mga kaibigan ko.

Pero ngayon, sa tingin ko ay hindi darating si Jacob. Hindi ko nga alam kung bakit ang tagal nilang mag-stay rito. Hindi ba sila babalik sa ibang bansa?

"Cali, I think you need to talk to him." Fiona said. "You need an explanation, though."

"I don't need an explanation, Fiona. I already know why he left." I said. "We're happy now kung anong meron kami. I think that's enough, we don't need to talk."

Fiona looked at me. "Are you really happy? I mean, yes, you're happy because Lope's there, but... Are you really happy na sa ganto humantong 'yong meron sa inyo ni Jacob noon?"

Natahimik ako. Matagal akong napatitig sa kawalan. "I don't know, Fiona." I said. "Yeah, you're right. I'm not happy. I'm just accepting everything," I added. "Because it is what it is."

"Hindi niyo ako sinasama sa emote niyo, ah?" sabi ni Rana at pumagitna sa 'min. "Cali, may balak ka bang sabihin kay Jacob na may anak kayo?"

I shrugged. "I don't know," I said.

"You should tell him, Cali. She's still her dad, though. I mean, tanggapin niya man o hindi, at least alam niya." Rana said.

"Rana's right, Cali," Fiona said. "It doesn't matter if he's going to accept her or not. At least you told him. It's his lost, though. Lope is so adorable!" she said.

I laughed a bit. "Kayo? Wala pa kayong balak bumuo?" tanong ko sa kanila.

"We're planning," Rana said. Bumaling naman siya kay Fiona. "Fiona, don't tell me that hindi pa kayo nag-chuchugchugan ni Julian?" sabi niya at umiling naman si Fiona sa kanya. "Anak ng tupa, hihintayin niyo talagang makasal muna kayo? Sobrang respectful niya naman."

"Kumalma ka nga, mapupunta rin kami ro'n! Excited ka naman masyado." Fiona said.

Rana rolled her eyes. "Sus, anong mapupunta? Wala pa ngang propose-propose na nagaganap, e. Siguro ten years pa ang hihintayin mo! Bahala ka, one day sa sobrang tuyot mo, magpapadilig ka na lang bigla."

"Rana! 'Yong bunganga mo talaga, e, 'no? Sa susunod magdadala na ako ng duck tape." Fiona said.

"Parehas nga pala kayo walang dilig ni Cali, oh my gosh!" sabi ni Rana na nakahawak pa sa may pisngi niya. "Buti na lang ako, sagana ako lagi." nakangiting sabi niya.

Tinakpan naman ni Fiona ang tainga niya. "Oh, god. I can't listen to your mouth anymore, Rana. Sana sunduin ka na ni lord."

"Oh, shut up, Fiona. I'm atheist. Mas nakakabingi pa 'yang sinasabi mo, e." reklamo ni Rana.

I chuckled. "Manahimik na kayong dalawa. Ayan na 'yong mga boyfriend niyo, oh." sabi ko habang tinitignan sina Ethan at Julian na naglalakad palapit.

Umupo lang sila sa gilid at nakipagkwentuhan samin. Ngayon lang kami naging ganito ulit. Paepal kasi si Jacob, e. Laging sumusulpot.

"Oh, god. He's here again." saad ko. Tumayo agad ako at kinuha ang gamit ko. "Bye, guys!" I said.

Akala ko ay hahayaan lang ako ni Jacob na makalampas sa kanya gaya ng lagi niyang ginagawa pero hinawakan niya ako sa may braso. Hindi kami kita ng mga kaibigan namin dahil natatakpan kami ng sasakyan.

"Can we talk, Cali? You've done enough. Stop avoiding me," he said. "I can explain everything. Just please, let me explain."

Kumunot ang noo ko. Why is he like this? He has a family, I don't need his explanation anymore.

"I'm sorry, but I'm not avoiding you, Jacob. And besides, I don't need your explanation." I said. "Let me go." sabi ko habang nakatingin sa kamay niyang nakahawak sa braso ko.

Nang bitawan niya 'yon, mabilis akong umalis sa harap ko. I can't stop crying habang naglalakad papunta sa kotse ko. Bakit ba kailan niya pa akong kausapin nang gano'n?