ADRAN-Gerçek Aile✔️

18.Bölüm🐍

•Çağrı'dan•

Ağzım burnum her yerim kan içindeydi.

Zorda olsa canım yana yana hastanede yapılan pansumandan sonra eve gelmiş yatakta yatıyordum.

Kaşım ve dudağım patlamış,elmacık kemiğim ve gözüm morarmış,burnumda zedelenme vardı.

Adran gerçekten iyi dövmüştü.

Onunla aramı düzeltmek istemiştim.

Fakat o gün Esra bana Adran hakkında bazı mesajlar atmıştı.

Bende bunun dolduruşuna gelmiştim.

Yanına giderken birde onu biri ile telefonda konuşurken duyunca bir anlık kendime hakim olamamıştım.

Onunla konuşmak ve aramı düzeltmek istoyordum.

Bana aldığı kutuda duran hediyeyi açtım.

O çok istediğim oyun bilgisayarından almıştı.

Gerçekten hiçbir şeyi haketmiyordum.

Kutunun içinden yere düşen kağıt parçasını elime aldım.

Doğum günün kutlu olsun Çağrı.
Hediye aldığım nadir kişilerdensin.
Bunca dediklerine rağmen sana bir şans veriyorum.
Aramızı düzeltmek için.
Tüm herşeyi silip tekrardan başlamak için.
Allah(c.c) ve onun rasulü böyle söyler.
Kardeşlerin küs kalması kötüdür.

Birbirinizle ilgiyi kesmeyiniz,sırt dönmeyiniz,kin tutmayınız ve haset etmeyiniz.
Ey Allahın kulları,kardeş olunuz.
Bir müslümanın din kardeşini 3 günden fazla terk edip küs durması helal değildir.

Hadisi vardır.
Neden ön yargılı olduğunu bilmiyorum.
Ama bu hadisi defalarca oku ve bu ön yargından vazgeç.
Sana son kez şans veriyorum.
Bu 3 günlük dünyada yarınımız belli değil.
Özelliklede benim,benim gibilerin.

Bu şansıda kaybetmiştim.

Onunla konuşmam lazımdı.

Hemen yataktan kalkarak evde abimi aramaya başladım.

Onu koltukta oturmuş elleri ile yüzünü kapatmış bir şekilde görmem ile hemen yanına koştum.

"Abi. Abi Adran nerede biliyormuş?"

"Nereden bileyim ben Çağrı. Sanane. Hem kızı kırıyorsun hem yerini soruyorsun. Bilsemde söylemem. Çekil gözümün önünden." dedi sinirle.

Sinirinde haklıydı.

O sırada salona giren ablam ile ona doğru gittim.

"Abla. Adran nerede biliyormusun?"

"Nerede olduğu hakkında tahminim olsada söylemem. Sanane Çağrı. Sanane. Birde oradamı hakaret edeceksin?"

"Abla. Lütfen söyle."dedim ağlamaklı sesimle.

"Özür dilemem lazım. Ciddiyim. Hatamı telafi etmem lazım."

Sertçe yutkunarak "Umarım hatanı telafi edersin. Mezarlıkta olabilir. Yani şehitlikte." dedi.

Hemen yukarı çıkıp arabanın anahtarını aldım.

Evden hızlıca çıkarak arabaya atlayıp mezarlığa sürmeye başladım.

Mezarlığın girişine gelmiştim.