ညနေ 4နာရီ
"ဧက"
"ဗျာ Boss"
"ဒီနေ့လစာ ထုပ်ရက်မလား"
"ဟုတ်တယ် Boss"
"ဒီနေ့ စောစောလစာထုပ်ပေးပြီး စောစောရုံးဆင်းခိုင်းလိုက် မင်းလဲစောစောနားရတာပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့ Boss"
"ဒါနဲ့ မင်းရည်းစားတွေဘာတွေများရနေပြီလား"
"မရသေးပါဘူး Bossရယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ မင်းရရင်လဲ ငါ့ကိုလျှိုမထားနဲ့ ကြားလား"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ Boss"
"ကဲ ငါပြန်တော့မယ်"
"ကျွန်တော်လိုက်ပို့ပေးရမလား"
"မလိုဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့"
မှိုင်းတစ်ယောက် ကုမ္မဏီရှေ့ကိုထွက်လာလိုက်တော့ မျက်လုံးပင်ပြူးသွားရသည် ကုမ္မဏီရှေ့ကခုံလေးမှာ နေ့လည်ကကောင်လေးက ထိုင်ပြီး မုန့်စားနေသည်ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့ရေဘူးလေးတစ်ဘူးပါ ပါသည်။မှိုင်းစိတ်ထဲတွင်အလိုမကျမှုဖြစ်သွားသည် ဒီကောင်လေးဘာလို့မပြန်သေးတာပါလိမ့် မှိုင်းလဲ ထိုကောင်လေးထိုင်နေသည့်နားကို သွားလိုက်တော့ မှိုင်းအားမော့ကြည့်လာသည်။
"ဟီး ကိုကြီး"
"မင်းဘာလို့မပြန်သေးတာလဲ"
"ကိုကြီးကိုစောင့်နေတာလဲ"
"ကျစ် ငါမင်းကိုပြန်တော့လို့ပြောတာလေ"
"အွန်းဟုတ်တယ်လေ"
"အဲ့တာကို ဘာလို့မပြန်တာလဲဟမ်"
"ကိုကြီးကို ရည်းစားစကားပြောမလို့လေ"
"ဘာ!!!"
"အောင်မလေး ဖြေးဖြေးအော်ပါဗျ"
"တော်ပြီ ငါသွားတော့မယ်"
"နေအုံးလေ ကိုကြီး အဖြေပေးအုံး"
"ငါ့မှာအဖြေမရှိဘူး"
"အဖြေရင်မသွားရဘူး"
"ကျစ် ငါ့ရှေ့ကဖယ်စမ်း"
"ဟင့်အင်း ကိုကြီးအဖြေမပေးမချင်းမဖယ်ဘူး"
"ကျစ် -ီးပဲ ဖယ်နော် ငါကိုင်ပေါက်လိုက်မှာ!!"
"အချစ်စမ်းတဲ့သဘောလားဟင် ကိုကြီး ဟီး"
*ငါ့-ီးထဲမှပဲ ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်*
"ဟင် ကိုကြီး"
"ဖယ်စမ်း!!"
"ဟင့်အင်း"
"ငါဖယ်လို့ပြောနေတယ်နော်"
"ကိုကြီးကလဲ သားကဘာတွေလိုနေလို့လဲဟင်"
"မသိဘူး"
"ကိုကြီး သားကိုနည်းနည်းလောက်ပြန်ချစ်ပါ့လားဟင်"
"ငါကလေးတွေစိတ်မ၀င်စားဘူး"
"ကိုကြီးမျက်လုံးမှုံနေတာလားပဲ ကြည့်သေချာကြည့် ကလေးမဟုတ်ဘူးဗျ 23ပြည့်ပြီးပြီဗျ"
"ဟက်! မင်းကိုယ်မင်း မှန်ထဲပြန်ကြည့်လိုက်အုံးမင်းရဲ့ပုနေတဲ့အရပ်နဲ့ အားမရှိတဲ့တအားကိုသေးနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ငါ-ိုးတာတောင်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"............."
"အဟွန်း"
"ကို ကိုကြီး"
"ဟမ် ပြောလေ ငါနဲ့ချစ်သူဖြစ်ချင်သေးလား ငါ့အားနဲ့မင်းခန္ဓာကိုယ်နဲ့ မင်းစဥ်းစားကြည့်နော်"
မှိုင်းက မင်းဆက်ရာ၏မျက်နှာနမ်းအားသူ့ခါးအားကိုင်းပြီး နီးအောင်လုပ်ထားသည်။
"ငါနဲ့ရည်းစားဖြစ်ချင်သေးလား"
"ဟု ဟုတ်"
"မင်းငါ့ကိုမကြောက်ဘူးလား"
"နည်း.....နည်းနည်းပဲ"
"ဟက်!! ငါနဲ့ရည်းစားဖြစ်ချင်ရင် ငါလုပ်တာခံရမှာနော် မင်းခံနိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူး"
မှိုင်းက ထိုသို့ပြောပြီးထွက်သွားသည်။ဒါပေမဲ့ သူ့လက်မောင်းအားဆွဲထားသည့် လက်သေးသေးလေးနှစ်ဖက်ကြောင့် ခြေလှမ်းများကရပ်တန့်သွားသည်။ မှိုင်းအနောက်ကိုပြန်လှည့်လိုက်တော့
"ကိုကြီး သားကြိုးစားရင် ကိုကြီးရည်းစားဖြစ်နိုင်မှာလားဟင်"
"ဟက် ဒါပေါ့!! ဒါပေမဲ့မင်းခံနိုင်မယ်မထင်ဘူးနော်"
"သားတို့ရည်းစားဖြစ်ရင် ကိုကြီးက သားကိုချစ်လာမှာသေချာလား"
"ဟ ဘယ်ပြောနိုင်မလဲကွ ငါချစ်နိုင်ရင်လဲ ချစ်နိုင်မှာပေါ့"
"အဲ့ဆို သားကို တွဲမလားဟင်"
"ဟားဟား ငါကအဆင်ပြေတယယ် မင်းသာငါလုပ်သမျှခံနိုင်ရင်တွဲ မခံနိုင်ရင်မတွဲနဲ့ တွဲပြီးမှပြတ်မယ်ဆိုငါကပြတ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး နားလည်လား!!"
"ဟုတ်"
"အင်း"
"အခု သားတ်ို့က ရည်းစားတွေလားဟင်"
"ဒါပေါ့ကွ"
"ဟီး"
"မင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်သုံးရင်Babyလို့သုံးရမယ် ကြားလား!!"
"ဟုတ် ကိုကြီး"
"Baby"
မှိုင်းကမင်းဆက်အားBabyဟုခေါ်ကာ မင်းဆက်ရာ၏ခါးသေးသေးလေးအားသန်မာကြီးမားသည့်သူ့လက်နှင့်ဆွဲဖက်လိုက်သည်။
"အင့် ကို ကိုကြီး"
"ဟက် Babyက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ရှက်နေတာလေးကလဲ ကိုယ့်အကောင်ကြီးကိုတောင် နှိုးနိုင်တယ်သိလား"
"ဗ....ဗျာ"
"ဟက်!!"
"ဟို......ကိုကြီး လူတွေမြင်ကုန်မယ်"
"ဘယ်သူ့ ဂရုစိုက်စရာလိုလဲ ကိုယ့်ချစ်သူကိုယ်ဖက်တာ"
မှိုင်းကထိုသို့ပြောပြီး မင်းဆက်အားဖက်ထားသည့်လက်ကိုပိုအားထည့်လိုက်သည်။
"အင့်"
"Boss"
"ဟမ်"
မှိုင်းအနောက်ကခေါ်သံကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ဒါပေမဲ့ မင်းဆက်ရာကိုဖက်ထားတာမလွှတ်ပေးပါ
"ဧက!!!"
"ဗျာ"
"ကိုကြီး လွှတ်ပေးအုံး"
"ငြိမ်ငြိမ် နေBaby ဧကမင်း မပြန်သေးဘူးလားကွ!!"
"ဟု ဟုတ် ပြန်တော့မှာBoss"
"အခုက ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"Boss ကားထွက်တာမတွေ့သေးလို့ bossအဆင်ပြေရဲ့လားလာကြည့်တာပါ"
"အခုမြင်တယ်မလား ဧက ငါအဆင်ပြေတာထက်ပိုနေတယ် သွား ပြန်၀င်တော့"
"ဟုတ် Boss"
ဧကပြန်ထွက်သွားတော့ ထိုကောင်ငယ်လေးက သူဖက်ထားသည့်လက်ကို သူ့လက်ကလေးများနှင့်ဖယ်ချနေတာကြောင့် ပိုတိုးဖက်လိုက်ကာ
"ဘာလို့ ကိုယ့်လက်ကိုဖယ်ချနေတာလဲBaby!!"
"နာလို့"
ထိုကောင်ငယ်လေး မျက်၀န်းထဲမှာမျက်ရည်စတွေကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။ထိုကောင်လေးရဲ့ အဲ့လိုပုံစံလေးကိုသူကြိုက်သည်။သို့သော်ထိုကောင်လေးပုံက အရမ်းနာနေသည့်ပုံပေါက်တာကြောင့် လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"ကိုကြီး"
"ပြော Baby"
"နောက်နေ့ကြရင်လေ Babyတို့ dateကြမလားဟင်"
"ကိုယ်အဲ့တာတွေလုပ်ရတာ၀ါသနာမပါဘူး"
"ဒါပေမဲ့ Babyသဘောကျတယ်လေလို့"
"ကဲ ဟုတ်ပြီ Babyသဘော"
"ဟီး"
"ကဲ Babyကိုယ်နဲ့ကားထဲလိုက်ခဲ့"
"ဟင်"
~~~~~~~~~~~~~~
"တက်Baby"
"ဟုတ်"
"ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်လာထိုင်Baby!"
"ဟင်"
"ကျစ် Baby!!"
မှိုင်းကမောင်းသူဘက်တွင်ထိုင်ကာ မင်းဆက်ရာအား သူ့ပေါင်အားပုတ်ပြကာခေါ်နေသည်။ဒါပေမဲ့ မင်းဆက်ရာက ပြူးပြူးလေးကြည့်နေတာကြောင့် မှိုင်းစိတ်မရှည်နိုင်တော့ပါ ထိုကောင်လေးကိုသူကိုယ်တိုင်ပဲ သူ့ပေါင်ပေါ်သို့ဆွဲတင်လိုက်သည်။
"ကိုကြီး!"
"ကိုယ့်ကိုနမ်းBaby!"
မှိုင်းက ထိုသို့ပြောပြီး မျက်လုံးကိုမှိတ်လိုက်ပြီး မျက်နှာကိုအနည်းငယ်မော့ထားသည်။ မှိုင်းက နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းခိုင်းတာဖြစ်ပေမဲ့ မင်းဆက်ရာက ပါးကို မွကလို့နည်းသွားကာ ပြုံးပြနေသည်။
"မွ ဟီး"
"ကျစ် Babyကွာ"
မှိုင်း၏အသံမှာအနည်းငယ်နုညံ့မှုများပါ၀င်နေသည်။
"Baby အိမ်ပြန်မှာလား လိုက်ပို့ပေးမယ်"
"ဟုတ်"
"အင်း"
မင်းဆက်ရာ ကိုကြီးပေါင်ပေါ်မှာထိုင်နေတာကနေ တခြားခုံဘက်ကိုပြောင်းမလို့လုပ်လိုက်သည်။သို့သော် ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ထားသည့်လက်တစ်စုံကြောင့် နေရာမရွေ့ခဲ့ပါ မင်းဆက်ရာလဲ ကိုကြီးကို နားမလည်တဲ့မျက်နှာနဲ့ကြည့်လိုက်သည်။
"ကိုကြီး Babyဟိုဘက်ပြန်ထိုင်မယ်လေ"
"ဒီတိုင်းပဲထိုင် ဒီတိုင်းပဲမောင်းမယ်"
*အောင်မလေး ယဥ်တိုက်မှုတွေဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ်လေ*
"ကိုကြီး အဲ့လိုမလုပ်နဲ့နော်"
"ကိုယ်မောင်းတက်တယ်baby babyသာငြိမ်ငြိမ်လေးလိုက်ခဲ့"
"ကိုကြီး တကယ်ကြီးမောင်းမလို့လားဟင်"
"အင်း"
"ကိုကြီးလို့"
"ပြောBaby"
မှိုင်းကပြောရင်းပင် ကားစက်နှိုးလိုက်ပြီး စထွက်လိုက်သည် မင်းဆက်ရာ၏ခါးတစ်ဖက်အား မှိုင်း၏လက်တစ်ဖက်နှင့် ကျစ်လစ်စွာဖက်ထားသည်။နောက်လက်တစ်ဖက်မှာတော့ စီယာတိုင်ကိုကိုင်ထားသည်မှိုင်း၏မျက်နှာမှာကတော့ ကားအရှေ့ကိုသာဦးတည်ထားသည်။မင်းဆက်ရာ လဲ လန့်လန့်နဲ့ ကိုကြီးလယ်ပင်းအားတင်းကျပ်စွာဖက်ထားသည်။
"ကိုကြီး!"
"ကိုယ်နားထောင်နေတယ်baby"
*ဒီလူကြီးဘယ်လိုတောင်*
မင်းဆက်ရာမှာ ထိုလူကြီးကြောင့် တစ်လမ်းလုံးဘုရားစာသာရွတ်နေရသည်။တစ်ခါတစ်ခါကားရပမလိုက်ရင် မင်းဆက်ရာကိုယ်ဟာ ရှေ့ကိုအနည်းငယ်ရိန်းထိုးသွားသည်။
"ကို ကိုကြီး ဖြေးဖြေးမောင်း"
"ကိုယ်ဖြေးဖြေးမောင်းနေတာပဲBaby"
ခဏကြာတော့ မှိုင်းတို့ကားလေးဟာ တိုက်အပြာရောင်လေးရှေ့ကိုရောက်တော့ တိကနည်းရပ်သွားသည်။ထိအခါမှ မင်းဆင်ရာတစ်ယောက်သက်ပျင်းချနိုင်တော့သည်။
"ရောက်ပြီBaby!"
"ဟုတ် လိုက်ပို့တာကျေဇူးပါ ကိုကြီး"
"ကျေးဇူးတင်ရင်ကိုယ့်ကိုနမ်း"
"မွ မွ"
မင်းဆက်ရာမှာ ထိုလူကြီး၏ပါးနှစ်ဖက်အား တစ်ဖက်စီအာဘွားပေးလိုက်သည်။
*ထားလိုက်ပါတော့ နောက်မှပဲ အသားယူလိုက်ပါတော့မယ်!*
"တာ့တာနော် ကိုကြီး"
"အင်းBaby"
"ညကြ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော်ကိုကြီး"
"အင်းBaby"
"ကားကို ဂရုစိုက်မောင်းနော် ကိုကြီး"
"အင်းbaby"
"ဟုတ်"
.................................
ဟီး စာပြန်မစစ်ထားပါဘူးနော် Commentလေးတွေရေးသွားပေးကြမလားဟင်><🖤 ကျန်းမာရေးအထူးဂရုစိုက်ကြပါ🖤 13.2.2023
