မှိုင်းဟန်မြခေတ် {Hiatus}

အပိုင်း - ၈

#Unicode

ကြမ်းပြင်မှမျက်နှာကြက်အထိ ရှည်လျားသည့် ပြတင်းပေါက်အနား၌ အပြင်ဘက်တွင်ရှိသည့်မြင်ကွင်းကို စိတ်မပါစွာ ငုံ့ကြည့်နေသည့် လူတစ်ယောက်ရှိသည်။ထိုလူ၏ခပ်သွယ်သွယ် လက်ထဲတွင်တော့ အဝါဘက်သို့ အနည်းငယ်သန်းသည့် ရှန်ပိန်ပါသည့် ခွက်ရှည်တစ်ခွက်ကို ကိုင်ဆောင်ထားကာ ထိုလူသည် အနှီခွက်ရှည်ကို ပျင်းရိစွာဖြင့် စက်ဝိုင်းသဏ္ဍာန် လှုပ်ရှားနေ၏။

‌ထိုအချိန်တွင် အနောက်ရှိအခန်းတံခါးမှာ ပွင့်လာပြီး ခြေသံတစ်ခုက ထိုလူ၏အနားသို့ ချဉ်းကပ်လာလေသည်။ခြေသံက နောက်ကျောဘက်သို့ ရောက်လာသည်နှင့် ထိုလူ၏နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက ကော့ညွတ်သွားပြီး ရှည်လျားသည့် သူ၏ရွှေအိုရောင်ဆံပင်ရှည်များကို ဘယ်ဘက်သို့ တစ်စုတည်း ရွှေ့လိုက်ကာ လည်ပင်းကိုလည်း ဘယ်ဘက်သို့ စောင်းပေးလာသည်။

ထိုအခါ ပြန်လည်ရရှိလိုက်သည်က သူ၏ဖြူ‌ဖွေးဖွေး လည်ပင်းသားပေါ်သို့ ကျရောက်လာသည့် အိစက်စက် ပျော့ပျောင်းသည့် နှုတ်ခမ်းသားများဖြစ်၏။လည်ပင်းကို တစ်ချက်ဖိကာ နမ်းပြီးနောက် အနောက်ရှိလူက ထိုလူ၏ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်တစ်ဖက်တည်းနှင့် ဖက်လိုက်ပြီး နောက်တစ်ဖက်က ရှန်ပိန်ခွက်ကို ကိုင်ထားသည့် လက်ပေါ်မှထပ်ကိုင်၍ တစ်ငုံသောက်လာသည်။

"Nice Champagne"

နားအနားကပ်ကာ ဩရှရှပြောလာသည့် အသံက သံလိုက်ဓာတ်များပါနေ‌သယောင် ဆွဲဆောင်မှုပြင်းလွန်းလှ၏။ထို့နောက် လည်ပင်းသားကို ထိတွေ့ထားသည့်နှုတ်ခမ်းက အားမရသေးဟန်ဖြင့် အရှေ့ရှိလူ၏နားကိုပါ ဖွဖွကိုက်ပြီး ထပ်မံနယ်ချဲ့လာသည်။

"Elio.."ဟု ‌အရှေ့မှလူ၏ တိုးညင်းသော အသံထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် အနောက်ရှိလူ၏ မဟူရာမျက်လုံးများက အရောင်ပိုနက်သွားကာ လက်ပေါ်ထပ်ကိုင်ထားသည့် လက်ကိုလွှတ်ပြီး အရှေ့ရှိလူ၏ပါးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖျစ်ညှစ်ရင်း သူရှိရာ အနောက်ဘက်သို့ ဆွဲလှည့်ပစ်လိုက်၏။

အရှေ့ရှိလူမှာလည်း ထိုလူ၏မျက်ဝန်းထဲရှိ အကြည့်ကို နားလည်သွားကာ သူ စကားမှားသွားကြောင်း သိလိုက်သည်။ထို့ကြောင့် ပြန်ပြင်ရန်ကြံလိုက်သော်ငြား အေးစက်စက်အသံက သူ့ထံသို့ တိုက်ရိုက်ဦးတည်လာတော့၏။