မှိုင်းဟန်မြခေတ် {Hiatus}

အပိုင်း - ၉

#Unicode

နေရာကား အဝါရောင် ဆိုင်အပြင်အဆင်လေးများဖြင့် တောက်တောက်ပပရှိလှသော ကော်ဖီဆိုင်လေးအတွင်းတွင်ဖြစ်၏။

ခပ်ငယ်ငယ် လူငယ်တစ်ယောက်သည် အပြင်ဘက်၌ မိုးဖွဲဖွဲများ ရွာသွန်းနေသည့် အုံ့မှိုင်းမှိုင်း ရာသီဥတုနှင့်အညီ မည်းမှောင်နေသော မျက်နှာထားဖြင့် လက်ထဲရှိ ကော်ဖီခွက်အနီလေးအား စိုက်ကြည့်နေလျက်ရှိသည်။အလိုမကျစွာဖြင့် တွန့်ချိုးထားသော မျက်ခုံးနှစ်ဖက်က လာရောက်စားသုံးသူများကို ဆိုင်တွင်ထိုင်သောက်ရမလား၊အိမ်ကိုသာ ပြန်ယူသောက်ရမလားဆိုသည့် ဝေဝေဝါးဝါး ခံစားချက်များကိုပင် ဖြစ်ပေါ်စေ၏။

သို့ရာတွင် ထိုလူငယ်က အရေးစိုက်မှု တစ်ချက်ပင် မပေးဘဲ လက်ထဲရှိ ကော်ဖီခွက်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်မှာ မွေးဖွားလာကတည်းက ထိုကော်ဖီခွက်နှင့် ရန်ငြိုးများရှိနေသည့်နှယ်။

ထိုအချိန်တွင် အနှီကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အရှိန်အဝါများ ဝန်းရံနေသည့်လူငယ်၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်ရှိသော ထိုင်ခုံပေါ်သို့ အပြုံးဖျော့ဖျော့လေးနှင့် လူငယ်တစ်ယောက်က လာထိုင်လာသည်။ဘေးနားရှိလူများမှာလည်း ထိုလူငယ်၏အနားသို့ လာထိုင်ရဲသောလူငယ်အား အံ့ဩစွာ ကြည့်လိုက်ကြပြီး မီးနှင့်ရေလို တည်ရှိမှုမျိုးဖြစ်သည့် ထိုနှစ်ယောက်က အဘယ့်ကြောင့် သိကျွမ်းနေကြသည်ကို သိချင်မိသွားကြသည်။

ဆိုင်အတွင်းရှိ လူများပါမကျန် အတွင်းဘက်ထဲရှိ အစားအသောက်များလုပ်နေသော ဝန်ထမ်းများကပါ ခရုက သူ၏အခွံထဲမှ ထွက်လိုက်၊ဝင်လိုက်လုပ်နေသလို ပြုမူနေကြကာ ရုတ်ခြည်း ထိုးတက်လာသည့် အမှာစာများကြောင့် လက်မလည်အောင်အလုပ်များနေသော်ငြား ထိုလူငယ်လေးနှစ်ယောက်ကို ၂စက္ကန့်လောက်ဖြစ်ဖြစ် လာကြည့်နေကြသေးသည်။

ကိစ္စရပ်၏တရားခံဖြစ်သော ကြည့်ကောင်းလှသည့် အနှီလူငယ်နှစ်ယောက်ကတော့ ထိုအလုပ်ရှုပ်နေမှုများကို မမြင်ဟန် ပုံမှန်အတိုင်း ထိုင်နေကြသည်။

ခုနကမှ ထိုင်လိုက်သောလူငယ်လေးသည် သူ၏သွားအစွယ်လေးနှစ်ဖက်ပေါ်နေသော အပြုံးချိုချိုလေးကို ဆင်မြန်းလျက် အေးချမ်းလှသော မျက်နှာလေးနှင့်မလိုက်ဖက်စွာ၊ အထက်စီးဆန်သည့်လေသံဖြင့် ကော်ဖီခွက်ကို စိုက်ကြည့်နေသော လူငယ်ကို နှစ်ကိုယ်ကြားလေသံဖြင့် ဦးတည်ပြောလိုက်သည်။