ÇİÇEK SOKAK

6. BÖLÜM.

                         ALTINCI BÖLÜM.

Bölüm Şarkısı = Nil Karaibrahimgil, Kek.

Edis'in anlatımından:

Sahilden eve geldim, odama çıktım ve kapıyı kapattım. Gri perdelerimi aralayarak, büyük yatağımın kenarına oturdum ve gökyüzüne bakarak anlatmaya başladım; Anneme.

Annem melek olup, gökyüzüne uçmuştu melek kanatlarıyla. Buna inandırmaya çalışırdım kendimi.

"Anne, o'nun da Ariel gibi kızıl saçları var. Ariel'e benziyor. Prenses gibi, çok güzel. Bana bu gün, 'Küçükken Saklambaç'ta hep, bulan kişi ben olurdum'. dedi. Seni bulurum, mu demek istedi Anne? Çünkü sen gittiğinden beri ben kaybolmuş gibi hissediyorum."

Ellerimle yüzümü sıvazladım ve sırtüstü yatağa uzandım. Gözlerimi kapattığımda, Duru'nun yüzü gözümün önündeydi.

İçeri, Ekin'in girmesiyle gözlerimi açtım.

"Şşt, bir şey söyleyeceğim. Duru bir kek yapmıştı ya. Tarçınlı. Onun tarifini istesene kızdan. Canımız çekti."

Tarçınlı Kek... Tadını hala anımsayabiliyordum.

"Sen istesene, çekinirim ben." dedim.

"Ya, oğlum iste dedik işte ya! Hem belki Çardak'ta otururuz yine. Karlar Kraliçesini en son hastanede gördüm, şimdi nasıl merak ediyorum. Hadi!" dedi.

Kardelen hastaneden çıkmıştı.

"Tamam, mesaj atarım." dedim.

Eyvallah, dedi ve odadan çıktı.

Telefonumu elime alıp, Duru'ya yazdım.

"Merhaba, Duru. Bizimkilerin canı senin tarçınlı kekinden çekmiş. Ekin, keki bahane ediyor biraz. Anlarsın zaten, Kardelenden hoşlandı o. Kekin tarifini verebilir misin?" ( 13.00)

Duru'nun anlatımından:

Odamda, kitap okurken telefonuma Edis'ten bir mesaj düştü ve bu kalbimin kilometrelerce koşmuşum kadar hızlı atmasına sebep oldu.

Benden Tarçınlı Kek tarifimi istiyordu. Bir süre sırıtarak telefonumla bakıştım. Belki çok klişe, belki basit ama tam o an Edis ile kek yapmanın ne kadar güzel olacağını, ve bunu ne kadar istediğimi farkettim. Ben ne kadar kendimi kandırsam da evren beni Edis ile çok basit şeylerde bir araya getiriyordu ve o basit şeyler, içinde o olunca nasıl da anlam kazanıyordu. Mesela bir kitap. Mesela bir cümle. Mesela bir kek. Artık Tarçınlı Kek yaptığımda, bir dilim de Edis'e ayıracaktım. Ama o an parmaklarım farklı bir cümle yazdı ekrana.

"Tarçınlı Kekim benim için özel. Tarifini veremem. Ama çok istiyorsan, gelip ben yaparken bana yardım edebilirsin." (13.01.)

Edis'in anlatımından;

Mesajı okurken dudaklarım gerildi ve gülümsedim. İçimde ise çocuksu bir heyecan vardı. Bunu çözememiştim. Ekrana tek bir cümle yazdım.