24. BÖLÜM

56 7 5
                                    

YİRMİ DÖRDÜNCÜ BÖLÜM.
Yazar anlatımından;

Kızlar sabah kahvaltı yaparlarken ortalıkta Dora görünmüyordu. "Dora uyanmadı mı daha?" diye ortaya konuştu Kardelen.

"O, gece Aren ile konuşuyordu sanırım, seslerini duydum. "
dedi Kayra.

"Dün, Dora Limon'u severken Aren saçlarını düzeltti bizimkinin. Farkettiniz, değil mi?" diye sordu Duru, heyecanla.

"Fark edilmeyecek gibi değildi ki." diye cevap verdi Kardelen.
Bu sırada Dora geldi; boynuna papatya desenli fularını bağladı, üzerinde kremrengi askılı bir bluz ve altında ise kaverengi bir pantolon vardı. Gözlerine hafif bir kalem çekmişti. Uzun, koyu kahve saçlarını tepeden at kuyruğu yapmıştı.

"Nereye, Dorik?" diye sordu Duru. "At çiftliğine." diye cevap aldı Dora'dan.

Bu sırada Kayra araya girdi: "Tek başına mı gidiyorsun?"

Dora'nın yüzünde utangaç bir gülümseme belirdi.
"Aren ile birlikte gideceğiz."

Kızlar gülümsediler. "Gelince detaylı anlatım istiyorum. Rapor gibi." dedi Kayra.

Dora kıkırdadı. Bu sırada bahçede Aren'i gördü Duru. Aren'e selam verdi. Dora da telefonunu ve küçük beyaz sırt çantasını aldı ve bahçeye çıktı. Bunu yaparken, gözleri Aren'i inceliyordu. Yanına ulaştığında birbirlerine günaydın dediler. Aren, kapıdan çıkarken Dora'ya öncelik tanımıştı.
Dora ise zaten, Aren ile bir gün geçirecek olmanın heyecanı ve mutluluğuyla sürekli olarak gülümsüyordu.

Edis'in arabasına atladılar ve kısa bir yolu bitirdiklerinde, büyük bir At Çiftliğindeydiler.

Dora hemen atlarla ilgilenmeye başlamıştı. Aren ise Dora'yla ilgileniyordu.

Bir atı severken konuşmaya başladı Dora; "Küçükken," dedi. "Babamla at binmeye gelmiştik. Benim yaşlarımda, belki benden iki üç yaş büyük bir çocuk vardı. O da ata biniyordu. Ben de atın üzerindeydim ama aklım uçan kelebeklerdeydi. Çocuk fark etmiş sanırım ki; benim için kelebek yakalamaya çalışırken attan düştü..."

Aren duraksadı. "Çocuğun bir yerine bir şey saplanmıştı, çok korkmuştuk. Ama çocuk hâlâ kelebeği yakalayacağım, diyordu. "

Dora dönüp, Aren'e gülümsedi. Aren ise zihninde bazı sorulara cevap arıyordu.

Atlar ile ilgilendiler tam iki saat boyunca. Sonra ise hemen eve dönmek istemediler ve deniz kenarında arabayı park etti Aren. Oturdular bir banka, konuşmaya başladı Dora: "Aren," dedi. "Seni tanımak istiyorum. Hakkında bildiğim tek şey Tıp okuduğun."

Aren'in güzel yüzünde bir gülümseme belirdi. Dora'nın kendisini merak etmesi çok hoşuna gitmişti. "On dokuz yaşındayım." dedi. "Fotoğraf çekmeyi çok seviyorum... Başka... Mutlu bir çocukluk geçirdim. Kardeşim var, on yaşında. Kız. Bir de origami yapmayı çok seviyorum artık. Sen?"

ÇİÇEK SOKAKWhere stories live. Discover now