ကန္ေရျပင္မွ လႈိင္းခတ္သံကို ၾကားေနရသည္။
ကမ္းစပ္ရွိရာ ျဖည္းျဖည္းညင္သာ ႐ိုက္ခတ္ေနေသာ ေရလႈိင္းျဖဴမ်ားသည္ သဲေသာင္ျပင္ထက္ လိမ့္ကာလူးကာ ေရာက္ရွိေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကၿပီ။
ကန္တစ္ဖက္ျခမ္းမွ ေတာတန္းညိဳ႕ရွိရာ အၾကည့္ေရာက္ရင္း ၿပဳံးရိပ္ထင္သည္။ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္ ေငးမိသည္ကို မသိခ်င္ေတာ့။ ကြၽန္းဆြယ္ေက်ာက္ေဆာင္ျမင့္ေပၚ တည္ရွိေနေသာ ရဲတိုက္နန္းေတာ္ျဖစ္၍ ကန္ေရျပင္ကို မည္သည့္ေနရာမွမဆို ျမင္ခြင့္ရွိသည္။ ယခင္အခ်ိန္မ်ားကေတာ့ ကန္တစ္ဖက္ရွိ ေတာတန္းငယ္သည္ နယ္နိမိတ္သတ္မွတ္ဖို႔ရန္ႏွင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာ ေဒသတစ္ခုသာ။
ယခုအခါမွာေတာ့...
ကန္ေရျပင္ရွိရာ ေလွ်ာက္လာေနေသာ မင္းရာဇာ၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ လိုအပ္သည္ထက္ ပို၍ သြက္လက္ေနသည္။ ညေနေစာင္းခ်ိန္ထိ မၿပီးစီးႏိုင္ခဲ့ေသာ နန္းတြင္းေရးရာမ်ားအတြက္ စိတ္ထဲေလးလံေနေသးေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္သည္ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္ ျဖစ္ရန္သင့္ၿပီ။ မဟာမိတ္ခရီးမ်ားအတြက္ လဝက္ေက်ာ္ၾကာသည့္တိုင္ ေဝးကြာခဲ့ရသျဖင့္ နန္းတြင္းတြင္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ ကိစၥရပ္မ်ားသည္ မ်ားျပားလြန္းေနခဲ့သည္။ နားခ်ိန္မဆိုထားႏွင့္၊ ပုံမွန္စားေသာက္ခ်ိန္မ်ား၌ပင္ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ မရွိႏိုင္ခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီ။ သံတမန္ေရးရာႏွင့္ တိုင္းျပည္ေရးရာအတြက္ တခမ္းတနားစားေသာက္ပြဲမ်ားတြင္ ဟန္မပ်က္ၿပဳံးရင္း အေရးႀကီးေဆြးေႏြးရမည္မ်ားကို ဦးစားေပးျဖစ္ခဲ့သည္။
"အစ္ကို.."
ကန္ေရျပင္ထဲ ဒူးနားထိ ေရာက္မွ ေခၚသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းရပ္သည္။ ေရနဂါးမင္းသမီးေလး စႏၵီသည္ အေျပးလာခဲ့ရဟန္ ခ်က္ခ်င္းစကားမေျပာႏိုင္။ မင္းရာဇာ၏ ဦးတည္ရာကိုလည္း သိေန၍ ေျခဟန္လက္ဟန္ျဖင့္ တားသည္။
"အစ္ကို.. မသြားနဲ႔... မသြားနဲ႔ဦး.."
ဟန္အမူအရာအရ အေရးႀကီးသည့္ အျခင္းအရာသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ လက္ရွိ နန္းတြင္းတြင္ အလည္အပတ္ေရာက္ေနသူမ်ားသည္ ကန္ေရျပင္ႏွင့္ စပ္ဆက္ေနသည့္ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားပိုင္ နတ္မင္းမ်ားသာ။ မေျပာရဲသလို ထစ္ ေငါ့ေနေသာ္လည္း နဂါးမင္းသမီးေလး မတတ္ႏိုင္။ အျဖစ္မွန္ကို ေျပာရသည္။
YOU ARE READING
ဖူးစာယှဥ်
Fantasyရေနဂါးတို့အစွမ်းဟာ မိုးထစ်ချုန်းရွာစေရုံသာမဟုတ်ဘဲ မြေပြင်တောင်ကုန်းမှန်သမျှ ကန်ရေအတိနဲ့ နဂါးတိုင်းပြည်ဖြစ်အောင် ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိသလို တောင်စောင့်နတ်မင်းတန်ခိုးဟာလည်း ကန်ရေခမ်းတဲ့အထိ မြေပြိုခဲပစ် ဖုံးပစ်နိုင်သတဲ့။ ဘိုးစဥ်ဘောင်ဆက် အငြိုးကြီးပြီး စစ်...
