Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
yorumlarınızı bekliyorum♡
i know i won't be your cry baby
‧₊˚✧ ₊˚੭｡.*✩彡‧₊˚✧
Aslında okulumun başlamasına henüz bir hafta vardı ama nedensizce canım ders çalışmak istemişti ve ben soluğu okulun kütüphanesinde almıştım. Pek kimse yoktu içeride ve ben de tüm odağımı derslerime verebilmiştim. Son senemdeydim ve mezun olup yüksek lisans eğitimime başlayacaktım. Lisedeyken hep spor psikologu olmak istiyordum ama bu sıralar ne olmak istediğimi pek bilmiyordum. Kararsızdım ve karar vermek için kısa bir zamanım kalmıştı.
Kulağımdaki kulaklıkları çıkartıp masaya bıraktıktan sonra bardaktaki soğumuş kahveyle az ötedeki çöp kutusuna doğru yürüdüm. Kağıt bardağı çöpe attıktan sonra uzun süre oturmaktan dolayı uyuşan bacaklarımı açmak için kısa bir mesafe boyunca yürüdüm.
"Lina," dedi tanıdık bir ses.
Arkamı döndüğümde bölümden arkadaşım Beril olduğunu görmüştüm. Gülümseyip yanına yaklaştım ve kimseyi rahatsız etmemek adına kısık bir sesle "Selam," dedim.
"Bizimkilerle kahve içmeye gidiyorduk, seni görünce sana da sormak istedim. Gelmek ister misin?"
Aslında kalıp biraz daha ders çalışmayı planlıyordum ama son günlerde Kerem ve Nicolo hariç pek kimseyle sosyalleşmiyordum.
"Olur," diyerek cevapladım. "Eşyalarımı toplayayım."
Masadaki eşyalarımı kol çantama koyduktan sonra sandalyenin başına astığım montumu giydim. Beril ile bizimkiler diye bahsettiği Selin, Ege ve Anıl'ın yanına doğru yürüdük.
"Lina Hanım, yüzünüzü gören cennetlik," diyen Ege'ye omzuna hafifçe vurarak karşılık vermiştim.
"Tabi İtalyan beyefendisini kaptı, köşesine çekildi," dedi Selin. Normalde bunu Aylin dese güler geçirdim ama Selin dediği için sadece sinirlendiğimi hissetmiştim. Kendisini pek sevmezdim.
Kısa bir yürüyüşle hep gittiğimiz kafeye vardığımızda yerimize oturup siparişlerimizi verdik.
"Antalya nasıldı?" diye sordu Anıl.
"İyiydi, eğlenceliydi benim için."
"Biz magazinlerde bir şeyler gördük ama sen Instagram'da paylaşana kadar ihtimal vermemiştik."
"Daha çok yeni," dedim Anıl'a. "Antalya'dayken yakınlaştık."
"Sen ortam seversin, hemen yakınlaşmışsınızdır."
Selin'nin söyledikleriyle gözlerimi devirmeden edememiştim. Sesli bir nefes verip ona döndüm, "O daha çok senin olayın. Sen gereksiz samimiyet seversin ya."
