Dört saat önce bindiğimiz uçaktan inmiş taksi ile bir eve gelmiştik.
"Burası neresi?" Diye sordum merakla.
Soruma ikisinden de cevap gelmedi.
Sanki dillerini yuttu davarlar.
En mantıklısı o ses kaydının devamını dinlemekti. Ondan bir şeyler öğrenebilirdim.
Eve girdiğimiz gibi kendimi tuvalete attım. Kaydedilen seslerden o ses kaydını buldum. Kaldığım yere ileri sarıp başlattım.
Ömer:
"Ya hapis ya da kaçmak."
Can:
"Bu arada nereye gideceğiz?"
Ömer:
"Bilmiyorum. Senin aklında bir yer var mı?"
Can:
"Aslında... Birkaç gündür bunu düşünüyorum."
Ömer:
"Söyle bakalım."
Can:
"İngiltere. Hem İngilizceyi öğrenmemiz diğerlerine göre daha kolay."
Ömer:
"Haklısın. Öyle yapalım o zaman."
Can:
"Hadi Yağmur daha fazla meraklanmadan gidelim."
(Adım sesleri...)
(Hışırtılar...)
(Kayıt kapanır...)
İnanamıyordum. Şuan resmen bildiğimiz İngiltere'de idim. Kendimi bildim bileli buraya gelmek istemişimdir. Ve sonunda buradayım...
İngiltere'de...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Sokaklar...
Aksiyon"Ailem mi? Arkadaşlarım mı?" Başrol karakterimiz girmemesi gereken sokaklara girince hayatı değişti. Bu hikayede yanında iki kişi daha vardı. Can ve Ömer...
