Dört saat önce bindiğimiz uçaktan inmiş taksi ile bir eve gelmiştik.
"Burası neresi?" Diye sordum merakla.
Soruma ikisinden de cevap gelmedi.
Sanki dillerini yuttu davarlar.
En mantıklısı o ses kaydının devamını dinlemekti. Ondan bir şeyler öğrenebilirdim.
Eve girdiğimiz gibi kendimi tuvalete attım. Kaydedilen seslerden o ses kaydını buldum. Kaldığım yere ileri sarıp başlattım.
Ömer:
"Ya hapis ya da kaçmak."Can:
"Bu arada nereye gideceğiz?"Ömer:
"Bilmiyorum. Senin aklında bir yer var mı?"Can:
"Aslında... Birkaç gündür bunu düşünüyorum."Ömer:
"Söyle bakalım."Can:
"İngiltere. Hem İngilizceyi öğrenmemiz diğerlerine göre daha kolay."Ömer:
"Haklısın. Öyle yapalım o zaman."Can:
"Hadi Yağmur daha fazla meraklanmadan gidelim."(Adım sesleri...)
(Hışırtılar...)
(Kayıt kapanır...)İnanamıyordum. Şuan resmen bildiğimiz İngiltere'de idim. Kendimi bildim bileli buraya gelmek istemişimdir. Ve sonunda buradayım...
İngiltere'de...
![](https://img.wattpad.com/cover/337701301-288-k651312.jpg)
YOU ARE READING
Karanlık Sokaklar...
Action"Ailem mi? Arkadaşlarım mı?" Başrol karakterimiz girmemesi gereken sokaklara girince hayatı değişti. Bu hikayede yanında iki kişi daha vardı. Can ve Ömer...