Karanlık Sokaklar...

Sevgilim mi..?

Buraya alışmam kolay olacak gibi idi. Can'ın dediği gibi; İngilizce diğer dillere göre daha kolaydı.

Hemen telefonumdan ingilizce öğreten bir uygulama indirdim. Zaten eve geldik, yemek yedik, ingilizce çalıştık derken akşam oldu.

Ertesi Gün...

Bu sabah Can kahvaltı için bir yer bulduğunu, hem insanlarla sosyalleşmek için iyi bir fırsat olduğunu söyledi.

Ömer fazla istekli değildi. Ama buna rağmen onu kırmamak için kabul etti.

Gideceğimiz yer buraya yakındı. Taksi ile on dakikalık yol.

Valizime acele ile attığım soft gri kazağımı ve altına lacivert kot pantolonumu geçirdim.

Odadan çıkınca Ömer ile karşılaştım. Üzerinde siyah bir gömlek, onun üzerinde siyah hırkası ve altında ise siyah kot pantolonu vardı. Her zamanki gibi; iç karartıcı.

"Güzel olmuşsun." Dedi ondan beklenmeyecek bir şekilde.

"Sende yakışıklı olmuşsun." Dedim elimle hırkasını düzeltirken.

Bana elini uzattı ve şöyle dedi:

"Seninle iyi bir tanışma fırsatımız olmadı. Tekrardan tanışmak ister misin bayan..?"

Elini tuttum ve ona karşılık verdim:

"Tabii ki beyefendi..."

Gülüştüğümüz sırada Can geldi. Üzerinde kırmızı kareli bir gömlek ve altında da kot pantolon vardı.

"Eee hazır mısınız?" Dedi sevecen bir şekilde.

"Hazırız" diye karşılık verdi Ömer.

Birkaç dakika sonra yoldaydık. Hepimiz de iyi hazırlanmıştık. Yani İngilizce konuşmak için.

Geldiğimiz kafenin adı 'Life Cafe' idi. Güzel ve sade bir yerdi. İçeri girip köşede bir masaya oturduk.

Kısa bir süre sonra erkek bir garson yanımıza geldi. Ve gözleri rahatsız edici bir şekilde bende idi. Ömer'in bakışları ise bir farklı idi. Sanki... Sanki bir anda bir nedenden dolayı siniri bozulmuş gibi idi.

Sonunda garson konuşmaya başladı:

"Welcome to our cafe, what shall we try?" (Kafemize hoşgeldiniz, ne alırsınız?)

Ömer sesli bir şekilde boğazını temizledi ve ağzını araladı.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan kolunu omzuma attı. Ne?! Kolunu omzuma mı attı!?

"What do you buy darling?" (Ne alırsın SEVGİLİM?)

S..sevgilim mi..?