The CALLEE || Yoonmin ✔

September 10th, 2013

"مشترک گرامی، با سلام... واژه اشتباه می‌تونه در جایگاه های مختلف معانی زیادی داشته باشه و امروز من فهمیدم که- (چند سرفه پی در پی) که سرچ کردن راجع به مهمترین اتفاقات امسال، نوعی از اشتباه بود که کاملا من رو از دنیایی که داخلش زندگی می‌کنیم ناامید می‌کرد.

تنها بخشش که درست بود، مربوط به محبوب ترین پاپ استار سال به حساب میومد... لرد. من هیچ اشتباهی د- در این انتخاب نمی‌بینم و تو می‌تونی تا ابد با من مخالفت کنی اما نظرم عوض نمی‌شه. به هرحال درسته که آدم قدیمی و پیر و خسته کننده‌ای هستم اما در موارد زیادی می‌تونم طرفدار های کلیشه های حال حاضر دنیا هم باشم! منظورم اینه که، به هرحال کلیشه به چیزی گفته می‌شه که تکراری و قابل پیشبینی باشه دیگه نه؟ آیا دنبال کردن یک چیز تکراری و قابل پیشبینی آرامش بیشتری برای انسان به همراه نمیاره؟

بگذریم... مسئله‌ای که م-می‌خواستم توی چنین روز آ-آفتابی و در حین- (دور شدن از تلفن، بلند شدن صدای چندین سرفه ملتهب) اوه خدای من...

(سکوتی کوتاه و سپس استفاده از اسپری هوا)

آ-آره داشتم می-می‌گفتم. هوف... خب. مسئله‌ای که می‌خواستم در حین تبخیر شدن توی ا-این گرما راجع بهش غر بزنم این بود که... مردم دقیقا با خودشون چی فکر کردن؟ منظورم اینه که، متوجه شدی کمپین با بیشترین میزان محبوبیت در دنیا، راجع به «راه های احمقانه مردم برای مردن» بوده؟ که اگه این رو بذاری کنار پر استفاده شده ترین کلمه سال یعنی چیزی که من توش افتضاح ترینم، «سلفی»، اونوقت می‌شه اینطور نتیجه گرفت که چندین هزار نفر جون خودشون رو پای گرفتن سلفی باختن. اما شاید هم اینطور نباشه. شاید واقعا در این کمپین نشستن و راه های مردن رو بر شمردن و تعداد افرادی که توی سلفی هاشون مثل من نهایتا دماغشون تار نمیفته، بیشتر از اون چیزی هست که تصور می‌کردم!

توی تاریخ و جامعه عجیبی زندگی می‌کنیم چینگو. دیگه حتی نمی‌تونم بفهمم این خوبه یا بد. تا پارسال فکر می‌کردیم با برخورد شهاب سنگ نابود می‌شیم اما نشدیم پس خودمون برای مردن کمپین تشکیل دادیم! اما جدا از این ها، امیدوارم سال های بعد، از این که دنیا در اون زمانی که پیشبینی شده بود به پایان نرسید پشیمون نشیم. امیدوارم اونقدر خاطرات و آثار خوبی ازمون باقی مونده باشه که آیندگان به جای انداختن تف توی کوزه خاکسترمون، کنارش گل بذارن. هرچند که محبوب ترین پاپ استار جهان تنها نکته مثبت امسال نبود، گوگل می‌گفت که امسال تعداد کمتری از جوون ها فوت شدن. این واقعا امیدوار کننده‌اس! من نمی‌دونم وقتی به سراغ موبایلت میای چه سال یا ماهی هست، اصلا ممکنه این اتفاق هیچوقت توانایی وقوع نداشته باشه، اما با این حال فکر به اینکه دنیا الان به چه جایی رسیده حس هیجان انگیزی داره. آیا به امیدواری من در رابطه با دنیای بهتر می‌خندی؟ یا لبخندت بوی صداقت داره و سال ها بعد، ما خوشحال تریم؟

بعضی سوال ها همین که سوال باقی بمونن جذابیت بیشتری دارن پس من به جواهر «ندونستن» پایبند می‌شم و امیدوارم روزی، برترین ها در بخش های مختلف سال ها به چیزهای خوب بیشتری تقدیم بشن. مثلا پر استفاده شده ترین کلمه سالمون «مهربونی» یا «زیبایی» باشه و اسم گروه اون هفت تا پسر در رده ی محبوب ترین پاپ استارهای جهان بدرخشه.

آه چینگو، چقدر خوردن یک چای داغ تازه دم در اون سال می‌چسبه. افسوس که آینده ناپیدا باعث می‌شه آرزو کنم که عدد نهایی سن من از عدد اون سال کمتر نباشه.

و در میون تمام این حرف های چندش و لوس که بابت گفتنشون پشیمون نیستم چینگو، از ته قلبم امیدوارم که یک روزی... ببینمت."