"ဆရာေအးေအးေလးအတြက္ ေကာ္ဖီပူပူနဲ႕ ကိတ္မုန့္ခ်ိဳခ်ိဳကေလးပါတဲ့ဗ်ာ"
ငါ့ကိုယ္ငါလက္ညွိုးၫႊန္လိုက္မိေတာ့ စီနီယာက ဟုတ္ေၾကာင္းမွန္ေၾကာင္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပၿပီး ငါ့ကိုမ်က္ခုံးပင့္ျပတယ္။
"လူနာတိုင္းရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေလးက ေနာက္တစ္ေယာက္ရွိေသးလို႔လားBuild"
"ဟဲဟဲ ဟုတ္သားပဲ!ကြၽန္ေတာ္ပဲကို"
ငါမခ်ိၿပဳံးနဲ႕ ခပ္မူမူျပန္ေနာက္လိုက္ေတာ့ စီနီယာက လက္ျမႇောက္ေခါင္းခါၿပီး ငါ့ကို အရႈံးေပးသြားတယ္။ ငါသေဘာတက်ရယ္လိုက္ၿပီး မုန့္အိတ္ေဘးနားက ျခင္းထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ေဆးဖိုင္ကို လွမ္းယူလိုက္တယ္။
"ျပန္ရင္ ဒါေတြ ဝင္ယူဖို႔မေမ့နဲ႕ဦးေနာ္..ခုနစ္နာရီေဒါင္ဆိုတာနဲ႕ လက္ထဲေဆးထိုးအပ္ရွိေနေတာင္ ခ်မထားဘဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတာ မင္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္Build"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..BPခ်ိန္ၿပီးတာနဲ႕ ျပန္လာယူမယ္ စိတ္ခ်"
BPအေၾကာင္းျပ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္လို႔ ေခါင္းညိတ္ျပလာတဲ့စီနီယာကို အိမ္က VVIPအေၾကာင္းေတာ့ ငါေျပာျပမေနေတာ့ပါဘူး။ ဒီေနာက္ပိုင္း ငါအခ်ိန္တိက်ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက အဲ့ဒီ ေလးစားစဖြယ္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ေသာက္ႀကီးေသာက္က်ယ္ VVIPေကာင္ေၾကာင့္ေလ။ ေျပာခံရေပါင္းလည္းမ်ားပါၿပီ။
ျပန္မသြားခင္ လူနာတစ္ေယာက္ေပးထားခဲ့တဲ့ မုန့္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ငါက အိမ္က လူကိုပဲ သတိရသြားတယ္။ ေထာင္က်သြားၿပီးကတည္းက ေဆး႐ုံကို သူ႕ကစားကြင္းသိပ္မလုပ္နိုင္ေတာ့တာပဲ။
ေဆးေကာင္တာက ဝန္ထမ္းမေလးေတြကအစ သူ႕ကို ေမးလို႔မဆုံးနိုင္ဘူး။ ေထာင္မႉးက အရမ္းတင္းက်ပ္တာေနမွာပဲေနာ္တဲ့။
ဒင္းက်တာ တျခားေထာင္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကျမင္းေၾကာထလြန္းလို႔ ဘယ္သူမွ သူ႕ဒဏ္မခံနိုင္တဲ့အဆုံး ဒင္းစိတ္အလိုက် ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ သံဂေဟဆက္ထားလို႔ အၾကမ္းခံတဲ့ငါ့လက္ထဲ အပ္လိုက္လို႔ က်သြားတဲ့ေထာင္။ အိမ္ေထာင္!။
ေထာင္မႉးကေတာ့ ငါေပါ့ေလ။
ငါကသာ တင္းက်ပ္ထားတယ္ထင္ေနၾကတာပါ။ တင္းမျပည့္က်ပ္မျပည့္ အဲ့ဒီဟာေလးက ငါက ဟိုဟာဆို သူက ဒီဟာလုပ္ဖို႔ လန္ၾကဳတ္ေနရလြန္းၿပီး မအားမယားနိုင္ျဖစ္ေနရွာတာ။
YOU ARE READING
〝Ai Hma〞
Fanfictionခွေးတစ်ကောင် ပေးရန် အလိုရှိသည်။ သတိ-ပိုင်ရှင်မှတပါး ကိုက်တတ်သည်။ S.O˙˙24102022˙˙ E.O˙˙2332023˙˙
