#ក្នុងអំឡុងពេលដែរDahyunបានជូនMomoត្រលប់ទៅផ្ទះ
"តេីនេះនាងកេីតអី?តាំងពីកន្លែងចំណតឡានមកឃេីញមេីលខ្ញុំរហូត...តេីមុខខ្ញុំជាប់អីមែនទេ?" Dahyun ដោយឆ្ងល់គេក៏សួរ ព្រោះថាគេបានសង្កេតឃេីញនាងមេីលគេរាងយូរដែរហេីយ
"អត់មានអីទេ...និយាយចឹងស្រីៗអស់នោះមករកអ្នកនាងធ្វេីអី?" Momoចង់សម្ដៅនៅកន្លែងចតឡានមុននេះ ដែរមានស្រីៗបានមករកគេ
"គ្មានអ្វីទេ...ពួកគេគ្រាន់តែចង់មកញ៉ែ!តេីនាងសួរធ្វេីអី?" Dahyun
"សួរចោល...មិនបានមែនទេ?" Momoនិយាយទាំងមុខក្រមូវ
"គ្មានអ្នកណាថាអីឯណា!" Dahyun
#បានមួយសន្ទុះឡានរបស់ពួកគេក៏បានមកឈប់នៅពីមុខផ្ទះរាងល្មមមួយ ដែរនោះជាផ្ទះMomoនឹងឯង
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ឈប់ត្រង់នេះហេីយ...!!" Momo
"នេះផ្ទះនាងមែនទេ?" Dahyun
"យ៉ាងមិច?តូចពេកឬ?" Momo
"មិនចង់បានន័យបែបនឹងនឹងទេ...តែគ្រាន់តែចង់បានន័យថាផ្ទះនាងស្អាត មេីលទៅវាសាមញ្ញតែទាក់ទាញណាស់!" Dahyun
"អ៎...បានហេីយ អ្នកនាងគ្រប់គ្រងអាចទៅផ្ទះវិញបាន!ខ្ញុំសុំលាចូលផ្ទះសិនហេីយ!" ស្ដីចប់Momoរៀបនឹងបេីករបងចូលផ្ទះ តែគេបានបញ្ឈប់នាងទាន់
"ឈប់សិន...នេះមិនគិចចង់អគុណឬហៅចូលញ៉ាំតែសិនទេ?" Dahyun សួរឡេីងទាំងមិអស់ចិត្ត
"អគុណ...អញ្ជេីញទៅវិញចុះផ្ទះខ្ញុំគ្មានតែទេ!" ចប់សម្ដៅMomoក៏ដេីរចូលផ្ទះបាត់ទៅ
"ស្រីម្នាក់នេះពិតជាខ្វះសិលធម៏មែនហេីយ!!" Dahyun និយាយរួច ក៏បេីឡានចាកចេញទៅវិញ ទាំងមិនអស់ចិត្ត
YOU ARE READING
រឿង "អន្ទាក់ស្នេហ៍បងប្អូនទាំងបួន"
Romanceសម្រាប់អ្នកដែលអានហេីយមានអារម្មណ៍ថាមានចន្លោះខ្វះខាតណាមួយ អាចជួយផ្ដល់មតិដេីម្បីកែសម្រួលបាន ខ្ញុំនឹងទទួលយករាល់ពាក្យពេជ្រទាំងអស់ដេីម្បីស្ថាបនា🙏😊
