Katilin Çizgisi | bxbxb

10

3 yıl önce Daven'den,

  Bugün yeni şarkımız tüm platformlarda paylaşılmıştı ve albüm satışlarımız hızla artıyordu. Grup henüz bir yılını yeni doldurmuşken bu kadar kitle çekebilmemiz sevindiriciydi.

  Şuan ise Bora ile buluşup bunun kutlamasını yapmak için bara doğru ilerliyordum. Yarın konserimiz olduğundan çok abartmayacağız diye konuşmuştuk ama kendimizi tutamayacağımızın ikimizde bilincindeydik. Sadece lafta kalacaktı kısaca...

  Renkli tabelaları geçip arkalarda olan rastgele bir bara girdiğimde heyecanlıydım. Albüm çalışmalarından eğlenmeye bir türlü zaman bulamamıştık ve bugün için hevesliydim. Grup olarak gelmek daha iyi olsada Bora dışında müsait olan kimse yoktu. Kaldı ki grupta kendimi en yakın hissettiğim kişi de Bora'ydı zaten.

  "Key adlı bir bardayım. Bekliyorum" Bora'ya mesajla kısaca konum bilgisi verip içeriye doğru ilerlediğimde şanslıydım ki fazla kalabalık değildi.

  Gözüme kestirdiğim biraz daha tenha olan koltuklara doğru adımladığım sırada kolumu tutan yabancı el ve duvara doğru savrulan bedenimle canım acımıştı. Beklemediğim atağın sahibine bakmak içine kafamı kaldırdığımda tekrar duvara itilmiş ağzımı kapatan ellerle karşı karşıya gelmiştim. Asla tanımıyordum karşımdaki kişiyi.

  "Sizin gibi ünlüler buralara gelir miydi?" Bir eliyle ağzımı kapatmış diğer eliylede sağ bileğimden tutuyordu. Serbest kalan sol elimle pekte gücümün yetmeyeceğinin bilincindeydim.

  "Boş boş oturmaya gelmedin herhalde buraya? O şanslı kişi olabilir miyim?" Daha önce erkeklerle beraber olmuştum ama şuan bu kişi sadece midemi bulandırıyordu.

  "Bende onaylayacağını düşünmüştüm" deyip dudaklarını boynumda gezdirmeye başladığında korku bedenimi ele geçirip gözyaşlarımın istemsizce akmasına sebebiyet vermişti. Benden kalıplı olduğundan tek elimle itemiyordum da. Dibime girdiğinden tekmede atamıyordum. Niye kimse yardımcı olmuyordu?

  "Odaya geçince resim çekinelim. Ünlü birini becerdiğimi söylesem bizimkiler inanmaz" kalbim delicesine atarken tek umudum Bora'nın hızlı gelmesiydi. Ona belli etmeden cebimdeki telefonuma uzandığım gibi elimi tekrar geri çekmem bir olmuştu. Elimi serbest bırakıp saniyelik yan taraftaki odanın kapısını açıp tekrar bedenimi savurduğunda bu sefer yere düşmüştüm.

  "Televizyondakinden daha iyi gözüküyorsun" tanımadığım adam üzerime doğru gelmeye başladığında tek yapabildiğim geriye doğru yerde ilerlemek olmuştu. Sırtım yatağa çarpana kadar tabii.

  "Daha bu sabah yeni klibinizi izlemişken şuan altımda inleyecek olman... Gerçekten şanslı bir adamım" kirli ellerini tekrar bedenimde hissettiğimde korkudan yüzüne bile bakamıyordum karşımdaki adamın. Bağırsam bile müzik sesinden zaten duyamayacaktı kimse. Görenlerde yardım etmemişlerdi.

  "Şu naifliğe bak. Sana dokunmak için can atıyorum" daha fazla vücumda gezen ellerine katlanamadığımdan anlık gelen cesaretle omzundan tüm gücümle ittirmiş kapıya doğru ilerlemek istemiştim ama sadece ayağa kalkana kadar sürmüştü kaçış planım.

  Tek kazancım onu sinirlendirmek olmuştu ve tekrar sertçe yerle buluşan vücumla bedenime yayılan acı...

  "Nereye?" Kahkaha bırakıp tekrar yanıma çömeldiğinde çalan telefonum umudum olmuştu. Adam benden önce davranıp cebimden telefonu almış arayanı gördükten sonra mutlulukla kocaman açmıştı gözlerini.

  "Bu çocuğa da tapıyorum" tekrar eliyle ağzımı kapattığında kurtulabilmenin verdiği umutla daha çok çırpınmaya baslamıştım ama pekte işe yaradığı yoktu. Adamın bedeni ve yatak arasında kalmıştım tamamen.