Katilin Çizgisi | bxbxb

49

  İsimleri geçecek. Karışmaması adına ön hatırlatmaa;

Ege: Solist
Kayra: Bateri
Bora: Elektro gitar
Daven: Bas gitar
Enes: Klavye

...

"Güzel olabilir aslında" Ege'nin olumlu olan geri dönütüyle Kayra'da memnuniyetle başını sallamıştı ama Enes ilgiliyle Daven ile ikimiz arasında gözlerini gezdirmeye devam ediyordu sadece.

  "Sorun mu var?" Enes'e sormuştum.

  "Hayır yok" Anca gözlerini üzerimizden ayırıp kollarını göğüsünde bağladıktan sonra arkasına yaslanmıştı.

  Dün arabada menajerime konserin konusunu açmıştım ve yarın gece gerçekleşecek olan ücretsiz bir festivale ismimizi ekletebileceğini söylemişti. Dün gece bu konuyu Daven'e de açmıştım ki Daven'de çok istemişti... Şuan ise evimde topanmış, konser fikrini grupça tartışıyorduk.

  "O zaman haber verelim Çağan'a?" Grubumuzun menajeri... Ege'nin sorusuna dördümüzden de onay gelince, Ege yanımızdan kalkmış telefonla konuşmak için mutfağa doğru ilerlemeye başlamıştı. Birilerinin yanında telefonla konuşamama gibi bir takıntısı vardı.

  "Hâla ateşin var, yarın için emin misin? Açık havada olacağız?" Kayra omzundaki başımı dizlerine yatırırken kısık sesle sormuştu.

  "Sorun olmaz"

  "Dinlen biraz daha" Aynı anda saçlarımla oynamaya başlamıştı...

  "Nereden geldi bir anda konser verelim isteği?" Enes ve sorguları her zamanki gibiydi ama gerçekten uğraşmak istemiyordum şuan.

  "Yeni şarkımız sürpriz olarak çıktı bugün, yarında süpriz olsun konser" Daven cevap vermişti. Keşke gerçekten tek sebebi anlattığı gibi olsaydı... Keşke bilseydiler beşimizin beraber sergileyeceği son konserimizin olduğunu...

  "Bora!" Mutfaktan seslenen Ege, kapalı göz kapaklarımın açılmasını sağlarken devamında sorduğu sorusu yerimde dikilmeme sebep olmuştu. "Masadaki yaş pasta dışarıda kurur. Dolaba koyayım mı?" Daven ile göz göze gelmemiz kaçınılmaz olurken dikkat çekmemek için koltuktan kalkıp mutfağa ilerleyen sadece ben olmuştum.

  "Sen içeriye geç istersen ben hallederim" Neyseki Ege ısrar etmeyip mutfaktan ayrılmıştı. Yaş pasta masanın üzerinde öylece dururken, pastaya baktıkça kalbimde delicesine atmaya başlamıştı.

  Pastaya biraz daha yaklaşıp incelemeye başladığımda ise dışarıdan patlayan flash ışığı korkuyla geri çekilmeme sebep olmuştu. Bahçeye çıksamda yakalayamazdım büyük ihtimalle ki gücümde yoktu bunun için... Öylece kalakalmıştım olduğum yerde...

  "Yeni hayatımıza" pastanın üzerindeki notta bu yazıyordu...

  "Kamera flash'ı mıydı o?" Kayra ve Daven mutfağa girerken Kayra endişeyle sormuştu.

  "Sanırım" sandalyelerden birini çekip otururken cevap vermiştim. Daha fazla stres, bilinmemezlik istemiyordum... Sakin bir hayata sahip olmak çok mu zor?

  "Yakın zamanda taşınsan iyi olacak gibi görünüyor" Kayra yüzünü buruştururken sıkılganlıkla konuşmuştu. Bilmediğim biri evime, mutfağıma ve belki de odama kadar girmişti...

  "Dolaba koyalım" Daven ciddiyetle pastayı eline alıp incelerken aynı zamanda buzdolabının da kapağını açmıştı. Yüz ifadelerimden anlamış olmalıydı birşeylerin ters gittiğini.

  "Senin polisler baya düşünceliler" Kayra da Daven'in elindeyken göz gezdirdiği pastaya bakarken kurmuştu cümlesini gülümseyerek. İçime derin bir nefes çekme ihtiyacı hissetmiştim...